...η ασφυκτική ελάττωση έως και κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών δεν αποτελεί την αναγκαία μεταρρύθμιση της κρατικής μηχανής άν ο πολίτης και τα βασικά και καταχτημένα με αγώνες δικαιώματά του παραμένουν στο προσκήνιο της πολιτικής εξουσίας
Δύο περίπου εκατομμύρια στρέμματα γεωργικού και πυκνού δασικού πράσινου χάθηκαν μέσα σε 6 μέρες του Αυγούστου. Πελοπόνησος και Εύβοια πήραν την σκυτάλη από τον Κιθαιρώνα, την Πάρνηθα, τον Υμηττό και την Πεντέλη. Παραλείπουμε, όπως είναι αναγκαίο και φυσικό, τον πλήρη κατάλογο, που συμπληρώνεται με χιλιάδες εστίες στην διάρκεια του φετεινού καλοκαιριού. Εμπρηστές «γνωστοί» και «άγνωστοι». Κάθε είδους οικοπεδοφάγοι, που σχεδιάζουν το επιχειρηματικό χάρτη της επόμενης 10ετίας χρειάζονται την Πελοπόννησο -ιδιαίτερα την Δυτική- «ελεύθερη» από άλλες δραστηριότητες (Ηλεία και Μεσσηνία είναι οι αγροτομάνες της Ελλάδας) έτοιμες και ώριμες να δεχθούν την προγραμματιζόμενη μαζική «αξιοποίηση» κατά μήκος της Ιονίας οδού με όρους ουσιαστικής καταστροφής. Ετσι, διαβάζεται σχεδόν πάντα στην Ελλάδα ο όρος: αξιοποίηση. Η έκταση της καταστροφής γεννάει πρόσθετες σκέψεις, που ανακατεύουν τον διεθνή παράγοντα. Δύσκολο να αποδείξεις αλλά και να απορρίψεις τέτοια εκδοχή. Θα χρειαστούν κάποιες 10ετίες για να επιτραπεί (;) η δημοσίευση των σχετικών αρχείων...
Απέναντι στους δράστες υπάρχει ο πυροσβεστικός μηχανισμός. Δηλαδή, το σύγχρονο νεο-Ελληνικό κράτος. Αυτό το κράτος, που χρειάζεται να γίνει και κάθε μέρα γίνεται ... «ολιγότερο» και «πιο ευλύγιστο». Το «ολιγότερο κράτος» ήταν από τα τέλη της 10ετίας του 80 Μητσοτάκειο σύνθημα ως σωτήρια πολιτική απέναντι στο ... «πράσινο κράτος». Υπήρξε πράγματι μαζική κατάληψη δημόσιων θέσεων με παραλήρρημα κομμματικής ρουσφετολογίας, στο όνομα του λαϊκού συμφέροντος, που μετατράπηκε σε βραχνά και βδέλλα των λαϊκών μικρονοικοκυριών. Ειρήσθω, πάντως εν παρόδω, οτι οι διορισμοί αυτοί μαζί με την ολοκληρωτική λειτουργική αποδιοργάνωση της κρατικής μηχανής δεν έγιναν από εργατική λαϊκοδημοκρατική κυβέρνηση... Και βέβαια, η ασφυκτική ελάττωση έως και κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών δεν αποτελεί την αναγκαία μεταρρύθμιση της κρατικής μηχανής άν ο πολίτης και τα βασικά και καταχτημένα με αγώνες δικαιώματά του παραμένουν στο προσκήνιο της πολιτικής εξουσίας. Ομως, ο εξορθολογισμός, η ανακατανομή δυνάμεων και ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός βρίσκεται έξω από την λογική του νεοφιλελευθεριμού, που εφαρμόζει το ...πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι, για να δικαιολογήσει στα μάτια του ...αγαθού κοινού του την βαθειά επιδίωξή του για απελευθέρωση του κεφαλαίου από όποια δεσμά του έχει επιβάλλει το κοινωνικό κράτος. Την λογική αυτή υπηρέτησε με συνέπεια το ΠΑΣΟΚ κατά την διάρκεια της «εκσυγχρονιστικής» φάσης, αυτής δηλαδή, που ακολούθησε την «κρατικιστική». Μόλις μέχρι χτές, εξάλλου, μςτά την δύση του εκσυγχρονισμού, δύο πρυτάνεις του νεοφιλελευθερισμού, οι κ.κ. Ανδριανόπουλος και Μάνος εκλέχθηκαν ως συνεργαζόμενοι του «σοσιαλιστικού» κινήματος. Η ιδεολογική αυτή διαδρομή των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων με έμβλημα τον γαλάζιο δαυλό ή τον πράσινο ήλιο μπορεί να ερμηνεύσει:
· Την στελεχική αποδυνάμωση κρίσιμων τομέων της κοινωνίας (υγεία, παιδεία, κοινωνική αλληλεγγύη, προστασία περιβάλλοντος)
· Την υποχρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό σε επίπεδα από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
· Την παντελή απουσία σχεδιασμού και ανάπτυξης υλικοτεχνικής υποδομής για την αντιμετώπιση μειζόνων φυσικών καταστροφών.
· Την ουσιαστική περιφρόνηση όλων των σύγχρονων επιστημονικών προειδοποιήσεων για τάχιστα επερχόμενη περιβαλλοντική μετατροπή στον πλανήτη, που ιδιαίτερα αφορά τη χώρα μας και την περιοχή της μεσογείου.
Οι γενικές αυτές αρχές στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, υλοποιήθηκαν με τον πιο άμεσο και τραγικό τρόπο στις πρόσφατες πυρκαϊές. Ετσι:
· Η πυροσβεστική υπηρεσία παραμένει μειωμένη κατά το 1/3 της ελάχιστης αναγκαίας δύναμής της. Η παρούσα κυβέρνηση εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια το λιγότερο κράτος και αποφεύγει «πάσει δυνάμει» την διεύρυνση του προσωπικού της πυροσβεστικής, αποδεικνύοντας θρησκευτική προσήλωση ...στην κατάχτηση φιλελεύθερων δημοσιονομικών στόχων.
· Η εφαρμογή πολιτικής προστασίας παρακολουθεί την δαιδαλώδη σχέση κεντρικής εξουσίας, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης και χάνεται στο τέλμα της παραλυσίας. Καμμιά πρόβλεψη, κανένα σχέδιο, καμμία άσκηση, καμμία κατανομή αρμοδιοτήτων κανένας έλεγχος αυτοματισμών.
Το αποτέλεσμα σχεδόν νομοτελές. Η κρατική μηχανή επέδειξε χρόνο αντίδρασης πολλαπλάσιο του αναγκαίου με παρουσία πυροσβεστικών δυνάμεων, όταν το φαινόμενο γινόνταν ανεξέλεγκτο. Οι υποχρεωτικές εκκενώσεις χωριών δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά με τραγικά αποτελέσματα έως και ανθρώπινα θύματα. Η ... εξασφαλισμένη προστασία του αρχαιολογικού χώρου της Ολυμπίας μετατράπηκε σε τεράστιο φιάσκο. Η επίκληση διεθνούς βοήθειας για πυροσβεστικά αεροπλάνα έγινε με συγκλονιστική καθυστέρηση, όταν πια χρειάζονταν ολόκληρη αεροπορία να βομβαρδίσει την φλεγόμενη μισή Ελλάδα με όγκο νερού ισόποσο προς πέλαγος. Οσο για το μέλλον των πυροπαθών, μακάρι να είναι καλύτερο από το ήδη παρελθόν των σεισμοπαθών του 1999, που άκουσαν παρόμοιες διαβεβαιώσεις άμεσης και ουσιαστικής βοήθειας και εξακολουθούν να κατοικούν σε παραπήγματα...
Θα ήταν σοβαρή παράλειψη να μην υπογραμμισθεί ο κυριολεκτικός ηρωϊσμός πυροσβεστών, αεροπόρων και εθελοντών, που με απίστευτη αντοχή και αστείρευτη δύναμη έδωσαν το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα κοινωνικότητας και ανθρωπιάς σε εποχή καλπάζοντος νεοφλιλελεύθερου ατομικισμού.
Αν η επιχειρηθείσα συχέτιση του μεγέθους της αναποτελεσματικότητας με την νεοφιλελεύθερη πολιτική επιλογή μοιάζει δογματική και αυθαίρετη αξίζει να υπενθυμισθεί, οτι στην χώρα του απόλυτου φιλελευθερισμού, τις ΗΠΑ, μία Πολιτεία, η Λουϊζιάνα έχει σχεδόν εξαφανισθεί από τον χάρτη, ως χλωρίδα και ως πανίδα, συμπεριλαμβανόμενης και της ανθρώπινης. Οχι, φυσικά, εξαιτίας τεχνολογικής ή οικονομικής αδυναμίας των ΗΠΑ να προβλέψουν, να οργανώσουν και να επιτύχουν την αντιμετώπιση της «Κατερίνα» με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Απλά, γιατί ένας τέτοιος κοινωνικός προσανατολισμός των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας βρίσκεται ριζικά και σταθερά έξω από τις επιλογές του συστήματος...
ΥΓ. Αποφύγαμε να επιχειρηματολογίσουμε περί ...ασύμμετρης απειλής. Βρίσκουμε εξαιρετικά επιτυχή την δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΛΑΟΣ, που αποκλείει την εμπρηστική δράση των αναρχικών. Αυτοί, όπως είπε, δεν καίνε δάση έστω και άν καίνε συχνά το βιβλιοπωλείο του.
Μίλτος Π. Βασιλείου
δημοσιεύθηκε στην "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" στις 2/9/2007
Σχόλια