Μίλτος Π. Βασιλείου
δημοσιεύθηκε στην "καθημερινή ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" στις 5/9/2007
... Η λειτουργία του άλσους των φυλακών θα αποτελούσε σημαντικότατο παράγοντα βελτίωσης υποβαθμισμένων περιοχών της πόλης, που έχουν δομηθεί με βάση την εθνοπατερική οδηγία: χτίστε, χτίστε, χτίστε...
Περίπου 30 χρόνια πριν, το δάσος των φυλακών της πόλης μας (άλσος Αλκινόου) γνώρισε μία βασική ανακαίνιση. Γενικός καθαρισμός και κλαδέματα, ανάδειξη μονοπατιών, εισόδων στοών, κατασκευή ξύλινων σκαλοπατιών, πάγκων και τραπεζιών. Μία αξιόλογη παιδική χαρά -δωρεά Κουκουζέλη- έδινε ζωή στο άλσος με παιδιά από τις γύρω γειτονιές. Κι ένα γήπεδο χωματένιο, μικρό σε διαστάσεις, τόπος ποδοσφαιρικών συναντήσεων νέων και βετεράνων ερασιτεχνών … Θαυμάσιος τόπος, κυριολεκτικά στο κέντρο της πόλης (μία είσοδός του βρίσκεται στην οδό Π. Ζαφειρόπουλου, λίγο πιο κάτω και απέναντι από την Πυροσβεστική) με εξαιρετικά πυκνή βλάστηση και ποιλικία χλωρίδας εντυπωσιακή ακόμη και για τα Κερκυραϊκά δεδομένα ... Τόπος ιστορικής μνήμης, αφού εδώ βρισκόνταν το οχυρό του Σωτήρα, που κατεδαφίστηκε με απαίτηση των Αγγλων κατά την ένωση, το 1864. Τόπος γεμάτος μνήμες και από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού υπήρξε καταφύγιο των κατοίκων της περιοχής, ιδιαίτερα στην διάρκεια των Γερμανικών βομβαρδισμών του 1943. Και βέβαια, διαχρονικός τόπος μνήμης εξαιτίας της άμεσης γειτνίασης με τις φυλακές, το σωφρονιστικό κατάστημα του Μαίτλαντ, του οποίου το πειθαρχείο -η ακτίνα Θ’- απετέλεσε τις πολιτικές φυλακές κατά την δικτατορία Μεταξά αλλά και στην διάρκεια της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής περιόδου μέχρι και τα χρόνια της «Εθνοσωτηρίου»...
Τότε, λοιπόν, η κατάσταση του άλσους των φυλακών με δεδομένο τον βασικό ευπρεπισμό και την φροντίδα καθημερινής συντήρησης επέτρεπε οραματισμούς για καλύτερη αξιοποίηση. Ο χώρος, ικανός να φιλοξενήσει χιλιάδες συμπολιτών, μπορούσε να αναβαθμισθεί με την προσθήκη υπαίθριου αμφιθεάτρου αξιόλογης χωρητικότητας, ήπιων αθλητικών εγκαταστάσεων, αναψυκτήριου κ.λ.π. Δηλαδή, ένας ολοκληρωμένος τόπος αναψυχής, άθλησης, και πολιτισμού πολύτιμος για τις γύρω γειτονιές της πόλης (Κύπρου, Κολοκοτρώνη, Σαρόκο, Κωτσέλα). Η λειτουργία του άλσους των φυλακών θα αποτελούσε σημαντικότατο παράγοντα βελτίωσης υποβαθμισμένων περιοχών της πόλης, που έχουν δομηθεί με βάση την εθνοπατερική οδηγία: χτίστε, χτίστε, χτίστε... Γι’ αυτό και η μελέτη ανάδειξης και αξιοποίησης του άλσους ήταν από τότε απόλυτα αναγκαία. Μαζί με την υπεσχημένη και επικείμενη (προ 25ετίας) μεταφορά των φυλακών δημιουργούνταν ένας ευρύτερος χώρος, με ανάδειξη του κτιρίου σε μουσείο ιστορικής μνήμης και χώρο κατάλληλο για πολλαπλές πολιτιστικές χρήσεις...
Σήμερα, οι φυλακές παραμένουν στη θέση τους ενώ το Δάσος στην διαδρομή της 30ετίας έχει μετατραπεί με την περίσσια οκνηρία και αδιαφορία των τοπικών αρχών σε ζούγκλα-χωματερή. Αυτό ανέδειξε πειστικά το ρεπορτάζ του Κερκυραϊκού καναλιού ανασύροντας από την λήθη ένα τόπο ντροπής αντί ευλογίας.
Η παρούσα δημοτική αρχή, (ανεύθυνη για την εξαθλίωση του δάσους με βάση απλά χρονικά τεκμήρια) συζητά για την μακροπρόθεσμη αναβάθμιση του χώρου. Καμμία αντίρρηση. Μόνον προσοχή... Επειδή γνωρίζουμε την οικονομικό στραγγαλισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξουσία, ας προχωρήσει, για την ώρα, η καθαριότητα με απομάκρυνση άχρηστων αντικειμένων, κλάδεμα, εξασφάλιση όρων πυροπροστασίας, περίφραξη και 2-3 άλλα στοιχειώδη μέτρα. Και ας αντιμετωπισθεί μεσο-μακροπρόθεσμα ο ενιαίος χώρος: φυλακές-άλσος, όπως αρμόζει στην Κέρκυρα και το λαό της.
Σχόλια