Μίλτος Π. Βασιλείου
(δημοσιεύθηκε στο εφημερίδα "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" της Κέρκυρας - 16/9/2007)
Ο επαναπροσανατολισμός της Γαλλικής εξωτερικής πολιτικής σε υπερατλαντική κατεύθυνση, περίπου μετά μία 50ετία από την εποχή Ντε-Γκώλ, συμβολίζεται, συμπίπτει και εγκαινιάζεται με την ορκωμοσία του μέχρι προ διημέρου σοσιαλιστή Μπεράρ Κουσνέρ ως Υπουργού των Εξωτερικών.
Στην αρχή, ο Μπερνάρ Κουσνέρ έγινε παγκόσμια γνωστός με την παρουσία του ως πρόεδρος της ανθρωπιστικής οργάνωσης « Γιατροί χωρίς Σύνορα». Η συμμετοχή σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, όχι σπάνια έχει χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για δημόσια πολιτικά αξιώματα Η συγκεκριμένη μάλιστα οργάνωση τόνιζε την ύπαρξή της κατ’ αντιπαράθεση προς τους «Γιατρούς του κόσμου», που -κατά την άποψη της πτέρυγας Κουσνέρ- βρισκόνταν κάτω από κομμουνιστική επηροή... Θέση κατ’ αρχή περίεργη για ένα Γάλλο σοσιαλιστή, μέλος δηλαδή ενός κόμματος, που είχε παρελθόν και παρόν στην συνεργασία του με τους κομμουνιστές... Σημαντικός σταθμός στην πολιτική εξέλιξη του Μπερνάρ υπήρξε η τοποθέτησή του από την ... διεθνή κοινότητα (διάβαζε ΗΠΑ και λίγο ΕΕ) ως πρώτου αρμοστή στο Κόσσοβο, που τον έφερε στην πρώτη σειρά της παγκόσμιας δημοσιότητας. Εκείνο, που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι πως ο Μπερνάρ αυτή τη θέση τη κατέχτησε με ...το σπαθί του. Ετσι, στη διάρκεια του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας ηγήθηκε της εκστρατείας στη Γαλλία για τον βομβαρδισμό των Σέρβων από την Ε.Ε., κατηγορώντας ανοικτά τον τότε πρόεδρο Μιττεράν για ...διαστακτικότητα και δειλία. Ηγήθηκε στην προσπάθεια διαμόρφωσης της Γαλλικής κοινής γνώμης υπέρ ...δυναμικών λύσεων στο Γιουγκοσλαβικό εναντίων των Σέρβων. Ειρήσθω εν παρόδω, οτι η προσπάθεια χειραγώγησης του μέσου Γάλλου ασκήθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η Γαλλική τηλεόραση π.χ. μετέδιδε ανά 15’ εικόνες και ειδήσεις από την Σρεμπένιτσα αλλά απέφυγε να προβάλλει έστω και 1 (μία) εικόνα από την εθνοκάθαρση σε βάρος των Σέρβων στην Κράϊνα. Ειρήσθω επίσης εν παρόδω, ότι ο Μπερνάρ συμμετείχε επανειλημμένα σε fora, που προέβαλαν το δόγμα της «περιορισμένης κυριαρχίας». Δηλαδή του διακαιώματος επέμβασης ακόμη και με βίαιο τρόπο στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους ανατρέποντας κατα το δοκούν και συμφέρον το status quo, ...στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μειονοτήτων... Η θέση αυτή γινόνταν σταδιακά δημοφιλής από κύκλους νεοφιλελεύθερους αλλά και κεντροαριστερούς, που επεδίωκαν την υπέρβαση του κράτους-έθνους για την εξυπηρέτηση της παγκοσμιοποιούμενης αγοράς και άλλων συναφών γεωπολιτικών στόχων. Ειρήσθω επίσης εν παρόδω, ότι το Ελληνικό τμήμα της οργάνωσης «Γιατροί χωρίς σύνορα» τιμωρήθηκε από την διεθνή επιτροπή για το ...αμάρτημά του να μην εξαιρέσει τους Σέρβους από την ανθρωπιστική του βοήθεια. Εν πάσει περιπτώσει, ο Μπερνάρ Κουσνέρ αφού εξεπλήρωσε «με επιτυχία» την αποστολή του ως πρώτος αρμοστής του Κοσσόβου, επανήλθε στο προσκήνιο της γαλλικής πολιτικής σκηνής σαν Υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Ζοσπέν και έκτοτε στέλεχος πρώτης γραμμής του σοσιαλιστικού κόμματος. Μέχρι την επαύριο των Γαλλικών προεδρικών εκλογών και της θριαμβευτικής εισόδου του σφοδρά Αμερικανόφιλου Νικολά Σαρκοζύ στα Ηλύσια Πεδία στην θέση του όχι τυχαία κατηγορούμενου για σκάνδαλα και απερχόμενου Ζακ Σιράκ. Ο επαναπροσανατολισμός της Γαλλικής εξωτερικής πολιτικής σε υπερατλαντική κατεύθυνση, περίπου μετά μία 50ετία από την εποχή Ντε-Γκώλ, συμβολίζεται συμπίπτει και εγκαινιάζεται με την ορκωμοσία του μέχρι προ διημέρου σοσιαλιστή Μπεράρ Κουσνέρ ως Υπουργού των Εξωτερικών. Ηδη στην Γαλλία υλοποιούνται με ταχείς ρυθμούς δύο ριζικοί επαναπροσδιορισμοί. Στον τομέα των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας προωθούνται ραγδαία οι ιδιωτικοποιήσεις με πιο πρόσφατη εκείνη της κρατικής εταιρείας γκαζιού. Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής ο Μπερνάρ τρέχει και δεν φτάνει για να πείσει, πώς όλα αλλάζουν στην Γαλλία. Η επίσκεψή του στο Ιράκ (19-20 Αυγούστου) έχει ιδιαίτερη πρακτική και συμβολική αξία. Ετσι, σε μία εποχή, που ακόμη και στις ΗΠΑ και την Μ. Βρεταννία αποφασίζεται η έστω και μερική απόσυρση στρατευμάτων, ο Μπερνάρ φτάνει σαν καθυστερημένος σταυροφόρος για να δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την «αλλαγή σελίδας». Θεωρεί πως αυτή η διαμάχη είναι υπόθεση όλων, όχι μόνο των Ιαρακινών και των Αμερικανών και ατενίζοντας προς το μέλλον προτείνει την Γαλλική συνεργασία στην... «πάλη εναντίον της βίας».... Παρατηρητές σχολίασαν πως χρησιμοποίησε την λέξη «πάλη» αντί «πόλεμος» και πως ...ακόμη δεν πρότεινε συμμετοχή Γαλλικών στρατευμάτων...
Σχόλια