Μίλτος Π. Βασιλείου
δημοσιεύθηκε στην "καθημερινή ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" στις 19/4/2008
Φαινόμενο συνολικό, καθαρά κοινωνικό. Καμία σχέση με το παραμύθι των … «ελάχιστων εξαιρέσεων»…
Η Ολυμπιακή απόπνοια κορυφώθηκε τις τελευταίες ημέρες… θολερότητα, σαπίλα και θύματα… Θύματα ηθικά, θύματα βιολογικά. Εκόντες ή άκοντες αυτόχειρες, που επέλεξαν (;) την κυτταρική τους κακοποίηση ως μέσο για την ποθούμενη κοινωνική καταξίωση και οικονομική εξασφάλιση...
Οι μονομάχο
ι της Ρωμαϊκής αρένας, δεν είχαν το δικαίωμα της επιλογής αφού η κυρίαρχη ιδεολογία τους κατάτασσε στα αντικείμενα-πράγματα (res). Κανένα ηθικό πρόβλημα για τους θεατές, ελεύθερους πολίτες, αιμοδιψείς αλλά και ευαίσθητους, μοχθηρούς αλλά και μορφωμένους… Οι σημερινοί αγωνιζόμενοι «επιλέγουν» την είσοδό τους στο πάνθεο των μυομαζών, από την πρώϊμη τρυφερή ηλικία. Πλειστάκις με την ολόθυμη επιμονή και στήριξη των γονέων, όπως ισχυρίζονται οι σχετικές έρευνες… Πάρε παιδάκι μου την ντόπα σου, μη το πω το βράδυ του πατέρα σου και θα δεις τι έχει να γίνει… Και από δίπλα και η πατρίς ή καλύτερα όσοι κατά καιρούς την διαφεντεύουν, που συμπλέουν με χορηγούς ή «σπόνσορες» επί το νεοελληνικότερον, προς… αμοιβαίον όφελος. Κόλες και ισοτονικά ποτά, ακριβές ενδυματικές επιλογές και τραπεζιτικοί οργανισμοί, ΟΛΟΙ μαζί στην… ανιδιοτελή και ιδεαλιστική υπηρεσία του αθλητικού ιδεώδους. Υψιπετές και άνω θρώσκον αυτό το ιδεώδες ζητάει όλο και μεγαλύτερες επιδόσεις. Αλλιώς, ο θεατής της κερκίδας, της TV και εν τέλει της ζωής, κινδυνεύει να μπουχτήσει και να αρχίσει να μουρμουράει. Δώστου λοιπόν παραπάνω… Κι’ άλλο παραπάνω… Η δόση πρέπει να βαίνει συνεχώς αυξανόμενη για να είναι και αποτελεσματική. Συνταγή μαζικής αποβλάκωσης και κυρίως διαφθοροποίησης, πανάρχαιη και σταθερά δοκιμασμένη. Εκεί, όπου ο αυταρχισμός της εξουσίας πρέπει να καταπνίγει την ελευθερία και την ηθική των εξουσιαζόμενων η συνταγή είναι μοναδικά πετυχημένη. Η γοητεία της αιματοβαμμένης αρένας είχε από τους καιρούς του Imperium κατανικήσει την λιτή τελετουργία του κλασσικού στίβου. Και τον είχε … ψιλοδιαφθείρει στα ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια.Το σκηνικό έχει ξαναστηθεί με σύγχρονους όρους τεχνολογίας κοινωνίας και οικονομίας. Γι αυτό και είναι ελάχιστα ευπρεπέστερο και πολύ μαζικά καταστροφικότερο. Φαινόμενο συνολικό, καθαρά κοινωνικό. Καμία σχέση με το παραμύθι των … «ελάχιστων εξαιρέσεων», που ενεργοποιείται σχεδόν αυτόματα όποτε χρειάζεται να συγκαλύπτει τις ανατριχιαστικές διαστάσεις του γοργά προαγόμενου συντεχνιασμού και της μαζικοποιημένης αντικοινωνικότητας. Καιρός να το ξανασκεφτούμε, εμείς οι θεατές. Σε μας στοχεύουν εξουσιαστές και χορηγοί μέσω των όλο και αποτελεσματικότερων μυϊκών μαζών των υπεραθλητών. Μπορούμε, εμείς οι εθισμένοι, στο θέαμα και τον … βαθυστόχαστο σχολιασμό του να περιφρονήσουμε την επίδειξη των αναβολικών επιτευγμάτων; Και παραπέρα, μπορούμε να διεκδικήσουμε το φυσικό ανθρώπινο δικαίωμα στην άθληση για μας και για τα παιδιά μας; Δηλαδή, χώρους άφθονους και υποδομές για κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα, που παιδιά και ενήλικες κάνουν κέφι να αναπτύξουν στον ελεύθερο χρόνο τους. Εκεί, δηλαδή, που το ντόπιγκ θα το ελέγχει και θα το καταργεί η κοινή λογική και η στοιχειωδώς αναβαθμισμένη αισθητική μας. Και παραπέρα, μπορούμε να συνδυάσουμε αυτή την διεκδίκηση με εκείνες για ριζικά διαφορετικό σύστημα υγείας, παιδείας, για κοινωνική χειραφέτηση;
Σχόλια