Με αυτό τον τίτλο κυκλοφορεί πρόσφατο (2-8/10/2008) τεύχος του περιοδικού “Courrier International”. Αναφέρεται, λοιπόν, στον ανταγωνισμό εκμετάλλευσης του Βόρειου Πόλου, που καθώς λιώνουν οι πάγοι του, γίνεται ευκολότερα προσπελάσιμο για τα ανυπολόγιστου όγκου πετρελαϊκά του αποθέματα. Προετοιμάζονται, λοιπόν οι μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία) για την διεκδίκηση της ηγεμονίας στην περιοχή. Γράφει π.χ. ο σύμβουλος του Ρώσου Υπουργού φυσικών πόρων Ιβάν Γκλουμώφ: «… Η Ρωσία εγκαινιάζει μία νέα τακτική αξιοποίησης της Αρκτικής. Η χώρα διερευνά εντατικά τον καθορισμό των ορίων του ηπειρωτικού της εδάφους και την καταγραφή τους στο διεθνές δίκαιο. Προτεραιότητα θα δοθεί στην ανάπτυξη του Μεγάλου Βορρά. Στην επαναδιάνοιξη της Βόρειας Θαλάσσιας οδού. Στην ανανέωση των μεταφορικών υποδομών. Στην προοπτική εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Η χώρα μας κατάλαβε επιτέλους, ότι πρέπει να επενδύσει σε πολλή μεγάλη κλίμακα στην Αρκτική, γιατί αυτή η περιοχή αποτελεί τη βάση της ευημερίας μας και την μελλοντικής μας ασφάλειας…»
Για την Ρωσία η κατάκτηση της Αρκτικής (του Μεγάλου Βορρά) μέχρι το 2020 αποτελεί στρατηγικό στόχο. Τι σημαίνει αλήθεια Μεγάλος Βορράς; Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Γεωλογικό κυβερνητικό γραφείο στην Αρκτική βρίσκεται το 13% των μη αποκαλυφθέντων μέχρι στιγμής κοιτασμάτων Πετρελαίου και 30% Φυσικού Αερίου. Για την Ρωσία η περιοχή αυτή εξασφαλίζει σήμερα το 11% του Εθνικού προϊόντος και το 22% του όγκου των εξαγωγών. Εδώ, για την Ρωσία παράγεται το 90% του νικελίου και κοβαλτίου, το 60% του χαλκού, το 96% των πλατινοειδών και το 100% του βαρύτη.Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την περιοχή εξαιρετικά μεγάλο, που επιδιώκει την δική της παρουσία στην εξόχως ενδιαφέρουσα περιοχή με το προκάλυμμα της διεθνούς συνεργασίας στην Αρκτική. Η Αμερικάνικη παρουσία προωθείται με σχετικές συμφωνίες με την Νορβηγία, που έχει επίσης προφανές ενδιαφέρον και λόγους παρουσίας στην περιοχή. Η τελευταία, ενεργοποιείται με την δική της εταιρεία Snohvit (Χιονάτη) Η Ρώσικη Στόκμαν (Γκάζπρομ) προσκαλεί Κινέζους, Γιαπωνέζους και Κορεάτες επενδυτές. Η οικονομική της βάση και οι επενδυτικές της δυνατότητες κάνουν την Νορβηγική «Χιονάτη» να μοιάζει με νάνο…
Οι επεκτάσεις του Ρώσικου Ηπειρωτικού εδάφους δεν αντιμετωπίζονται με καθόλου καλό μάτι από τις ΗΠΑ, που επιδιώκουν να χαρακτηρισθεί η περιοχή ως ζώνη διεθνούς συνεργασίας. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ σκέφτονται να υιοθετήσουν στην Αλάσκα την πρακτική του Καναδά, που έβαλε κάτω από τον έλεγχο του στόλου του μεγάλο μέρος του Ναυτικού δρόμου Βορρά-Δύσης. Κατά τελευταία 10ετία το ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει 25 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για την διερεύνηση των πόλων. Το ποσό ανέβηκε στα 35 εκατ. $ για το 2007… Ψίχουλα αν συγκριθούν με σχέδιο, που εκκρεμεί στο κογκρέσο προστασίας των ακτών της Αλάσκα και της Νορβηγίας, ύψους 8.7 δισεκατ. Δολάρια. Από αυτά, 1.5 δις. δολάρια προορίζονται για την κατασκευή στόλου παγοθραυστικών. Οι Αμερικανοί, όλο και λιγότερο κάνουν λόγο για την διεθνή συνεργασία.
Η Αρκτική θερμαίνεται, με την βαρύτατη ευθύνη της μεγαλοκεφαλαιϊκής ασυδοσίας, απειλώντας την ποιότητα ζωής και τελικά την ίδια τη ζωή στον πλανήτη. Και αντί οι τηκόμενοι πάγοι να συγκλονίζουν, οι πολυεθνικές τρίβουν τα χέρια τους για ευκολότερη εκμετάλλευση κοιτασμάτων, που πριν από ελάχιστα χρόνια ήταν πρακτικά μη εκμεταλλεύσιμα. Αυτονόητο, ότι αυτή η «εκμετάλλευση» θα σημαίνει συγκλονιστικές προσθήκες διοξείδιου του άνθρακα με λειτουργία απόλυτου φαύλου κύκλου στο φαινόμενο του θερμοκηπίου… Στο μυαλό μου ξανάρχεται η φράση του Βασίλη Ραφαηλίδη:… ο καπιταλισμός είναι ένα ηλίθιο σύστημα, που υπηρετείται από πανέξυπνους ανθρώπους…
Σχόλια