Το Νοσοκομείο της Κέρκυρας ή το παραμύθι του Ναστραντίν Χότζα.

Τι πρότεινε ο Ναστραντίν Χότζα στον φίλο του, όταν του ζήτησε τη συμβουλή του, πώς να μεγαλώσει το σπίτι του; Αποφεύγοντας την μακρόσυρτη αφήγηση σας θυμίζουμε πως του πρότεινε να βάλει στο σπίτι την κατσίκα, τον σκύλο, τον γάϊδαρο, την αγελάδα και μετά να τα βγάλει ένα-ένα. Στο τέλος το σπίτι φαινόνταν πολύ μεγάλο… Ο παραλληλισμός ισχύει για το υπό κατασκευή Νομαρχιακό Νοσοκομείο της Κέρκυρας κατά το β’ μισό της ιστορίας του Χότζα. Οταν τέθηκε το ζήτημα της κατασκευής Νέου Νοσοκομείου, επιλέχτηκε ΛΑΘΟΣ τόπος, ΛΑΘΟΣ οικόπεδο, ΛΑΘΟΣ σχέδιο, ΛΑΘΟΣ κατασκευαστής, ΛΑΘΟΣ νομικό πλαίσιο, ΛΑΘΟΣ οργανισμός (δευτεροβάθμιο) λειτουργίας. Τόσα λάθη δεν μπορεί να είναι σύμπτωση Θα πείτε… Τέλος πάντων…. Σε κάθε περίπτωση οι διαπιστώσεις δεν είναι δικής μας έμπνευσης. Δημόσια τις είχε εκθέσει προ 10ετίας περίπου πολιτευτής της ΝΔ και σημερινός βουλευτής και μας είχε εκπλήξει ευχάριστα (τότε) για την σε βάθος ευθυκρισία του, όταν έθετε ζήτημα εγκατάλειψης αυτού του έργου και νέου ξεκινήματος για άλλο Νοσοκομείο, σε κατάλληλη χωροταξικά περιοχή, σε κατάλληλο οικόπεδο με σωστή πρόσβαση και με σύγχρονες και αναβαθμισμένες λειτουργικές και οργανωτικές προδιαγραφές. Οι καιροί βέβαια άλλαξαν… Όχι πολύ βέβαια. Απλά χρειάστηκε αμοιβαία αλλαγή προσώπων στις θέσεις των υπερασπιστών και των κατήγορων του έργου. Τόσο αμοιβαία, που τους υπερασπιστές της πρώτης φάσης αυτού του παραλογισμού, που λέγεται Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας του είδαμε διαδηλώνοντες πριν λίγους μήνες ενάντια στην σημερινή κυβέρνηση για την κατάσταση υγείας στον Νομό… Εδώ αρχίζει ο παραλληλισμός με το παραμύθι του Χότζα. Κοινό των δύο ιστοριών: η φτωχή, μικρής διάρκειας μνήμης του υποφέροντα.
Πάμε παρακάτω… Τώρα, που γίνεται παγκοίνως αντιληπτό, ότι το Νοσοκομείο δεν τελειώνει άλλο ούτε στην α’ του φάση δηλαδή την κτιριολογική, αρχίζουμε τον οραματισμό των επόμενων. Αγορασμένος και αποθηκευμένος ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός, σε διαγωνισμό ο ιατρο-τεχνολογικός εξοπλισμός. Για πότε προβλέπεται να λειτουργήσει; Εκεί και τότε… Η αίσθηση αυτής της συνεχούς αναβολής, που ξεθωριάζει στις προσδοκίες των Κερκυραίων το όραμα μίας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς νοσηλείας ετοιμάζει το Κερκυραϊκό κοινό για πιο εύκολη αποδοχή της θεωρίας: ας λειτουργήσει κι΄όπως νάναι…
Εδώ ακριβώς υλοποιείται με περισσή ευφυία ή κουτοπόνηρη ιδέα του Ναστραντίν. Μπροστά στην συνέχιση μιας απαράδεκτης χαβουζοειδούς κατάστασης νοσοκομειακής περίθαλψης, το Νέο Νοσοκομείο θα μοιάζει με ανάκτορο των Βερσαλιών. Ας λειτουργήσει, λοιπόν και να ανάψουμε κερί στη χάρη του… Ας λειτουργήσει και έχει ο Θεός…
Ναι, αλλά μπορεί να λειτουργήσει σωστά, ένα Νοσοκομείο, που χτίζεται με προδιαγραφές 1997 για τα επόμενα πενήντα χρόνια ακόμη και αν αρχίσει μέσα στο 2009 (πολύ αμφιβάλλουμε).
Με περιβάλλοντα χώρο υποπολλαπλάσιο από τον ελάχιστο αναγκαίο.
Με προβληματική προσβασιμότητα για την Μέση Κέρκυρα και ακόμη προβληματικότερη για την Νότια.
Με εξασφαλισμένο κυκλοφοριακό χάος στην τελική του πρόσβαση αφού ο περιβόητος κόμβος δεν υπάρχει ούτε στα χαρτιά.
Με πάρκιγκ ανεπαρκές ακόμη και για τους εργαζόμενους.
Με αδυναμία πρόσβασης ελικοπτέρου.
Με αυστηρά δευτεροβάθμιες υπηρεσίες, δηλαδή χωρίς βασικά για τον Νομό τμήματα (επεμβατικής καρδιολογίας, νεογνολογικής μονάδας, Ογκολογικό, ραδιοϊσοτόπων κ.λ.π.), που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απαραίτητα για να περιορισθεί στο ελάχιστο αναγκαίο η μετακίνηση του πληθυσμού εκτός Κέρκυρας για λόγους υγείας.
Για την ταμπακέρα, λοιπόν ούτε κουβέντα. Οι υποσχέσεις εξαντλούνται σε ευχή και προσδοκία για πρόσληψη προσωπικού, τουλάχιστον περισσότερου από αυτό που υπάρχει στο νυν…
Ας ετοιμαστούμε λοιπόν -μετά την ταλαιπωρία της πολύχρονης υπομονής- να ανακουφισθούμε με την κορδέλα των εγκαινίων. Όλα προς τα εκεί δείχνουν. Οι αφελέστεροι, δηλώνουν και δημοσίως, πως βλέπουν την ώρα των εγκαινίων να πλησιάζει. Και εμείς θα χαιρόμαστε σαν τα παιδιά. Μάλλον όμως μόνον την πρώτη ώρα…

Σχόλια