Εχουν γεννηθεί την Γαλλία, παιδιά πρώτης γενιάς μεταναστών από την Αλγερία, το Μαρόκο, την Τυνησία και άλλες Αραβικές πρώην γαλλικές κτήσεις. Τους δόθηκαν ονόματα όπως Γιάννης, Μάριος Πέτρος, Μαρία. Δείγμα διάθεσης προσαρμογής ή/και υποταγής στην κυρίαρχη εθνική κουλτούρα της χώρας υποδοχής…Σήμερα λίγες δεκαετίες αργότερα ένα κύμα δικαστικών αιτήσεων μετονομασίας (στην Γαλλία η μετονομασία απαιτεί δικαστική πράξη). Ο Λουδοβίκος, ο Αλβέρτος και η Ναντίν ζητάνε να γίνουν Αμπντέλ, Σαϊντ και Ραχίντα. «Η εμφάνισή μου βρίσκεται σε αντίφαση με την εμφάνισή μου» ισχυρίζεται ο Ζακ, 25 ετών, που ζητάει να υιοθετήσει όνομα της χώρας προέλευσης των γονιών του, της Αλγερίας.
Τι δηλώνει άραγε αυτό το μαζικό αίτημα μετονομασιών; Η Γαλλία προβάλλονταν ως χώρα πρότυπο ανοχής και ένταξης διαφορετικών εθνοτήτων στα τελευταία μετα-αποικιακά χρόνια. Πόσο αλήθεια είναι αυτό άραγε; Αρκετοί κοινωνιολόγοι θεωρούν, πως κάτω από την «βιτρίνα» της ένταξης κρύβονταν έντεχνα η απαίτηση αφομοίωσης στην κυρίαρχη εθνική κουλτούρα από την μία και η υποχρέωση σε υποταγή από την άλλη.
«Εχω ανάγκη να ξαναβρώ τις ρίζες μου» δηλώνει νεαρή Γαλλο-Αράβισσα. Η δικαστής αρνήθηκε να ικανοποιήσει την αίτηση λέγοντας, ότι το δίκαιο δεν μπορεί να προσαρμόζεται σε …ψυχολογικές καταστάσεις.
Εχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα κίνημα αποκατάστασης και αναγνώρισης εθνικής συνείδησης την ίδια ώρα, που αποτελεί δεδομένο, ότι το ξενικής προέλευσης όνομα αποτελεί σοβαρό ανασταλτικό χαρακτήρα στην κατάληψη θέσης εργασίας. Το «κίνημα» μετονομασιών φαίνεται ότι δεν είναι άσχετο με την επίσημη απόρριψη της μαντύλας στα σχολεία, πριν από 3 χρόνια. «Φταίει η γαλλική πολιτική ενσωμάτωσης» εκτιμά ο πρόεδρος της γνωστής οργάνωσης: «SOS-ρατσισμός». Και συνεχίζει: «Η πολιτική αυτή απορρίπτει, στιγματίζει και αποκλείει μέσα σε γκέτο. Και αυτό ενισχύει τις τάσεις απόσυρσης και απομονωτισμού… Είναι δυνατόν η αλλαγή ονόματος να αλλάξει τα πράματα; … Είναι θλιβερό, που φτάσαμε εκεί» καταλήγει ο Γάλλος αγωνιστής κατά του ρατσισμού…
Ετσι και αλλιώς το Γαλλικό μοντέλο αφομοίωσης δοκιμάζεται σκληρά. Τα γεγονότα των προαστίων πριν 3 χρόνια ήταν τρανή απόδειξη… Οι παροδικές εκτονώσεις δεν λύνουν έστω και αν κρύβουν κάπως το πρόβλημα. Η … «ενσωματική» δυναμική της παγκοσμιοποίησης έχει κουρελιαστεί στην χώρα με την μεγαλύτερη παράδοση πολυεθνικής ανεκτικότητας…
Σχόλια