Είναι πάνω από 100 χρόνια, που οι Γκουαρανί (φυλή Ινδιάνων στην Βολιβία και την Παραγουάη, που ζει σε συνθήκες κυριολεκτικής σκλαβιάς. Πωλούνται ως πράγματα (res) μαζί με τα χτήματά τους στην Ανατολική Βολιβία, όπου οι μεγάλοι ιδιοκτήτες γης του έχουν αφαιρέσει γύρω στα 10 εκατομμύρια στρέμματα. Πάνω στις συνθήκες κανονικού σκλαβοπάζαρου οι «φιλελεύθεροι» αυτοί νέοι καταχτητές (conquerors) έχουν χτίσει αμύθητες περιουσίες. Στις διοικητικές περιφέρειες, λοιπόν της Σάντα Κρούζ, της Τσουκουϊζάκα και της Ταρίχα, κάπου 500-800 οικογένειες Γκουαρανί (τόσοι λίγοι έχουν απομείνει) ζουν σύμφωνα με την «δι-Αμερικάνικη επιτροπή για τα δικαιώματα του ανθρώπου» και τον «Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών» σε συνθήκες,… «που βρίσκονται πολύ κοντά σε πραγματική σκλαβιά». Εργάζονται σκληρά για 14-16 ώρες την ημέρα και αμοίβονται σε είδος (λίγη τροφή και ρούχα). Εδώ το σύστημα δουλεύει …ενωμένο. Τοπικοί Δήμαρχοι, Νομάρχες, δικαστές ηγήθηκαν του … «αγώνα» της Ανεξαρτησίας της περιοχής (πλούσιας σε πετρέλαιο και άλλους φυσικούς πόρους) αλλά γνώρισαν αποφασιστική ήττα με το πρόσφατο δημοψήφισμα του Βολιβιανού λαού.Ο Ραμίρο Βάλλε, δικηγόρος και υποστηρικτής των Ινδιάνων, των οργανωμένων στην «Συνέλευση του λαού Γκουαρανί» πέτυχε με την βοήθεια της Κεντρικής βολιβιανής κυβέρνησης την αναγνώριση του δικαιώματος ιδιοκτησίας των Ινδιάνων σε 2 εκατομμύρια στρέμματα. Οι «ιδεολόγοι» του φιλελευθερισμού μεγαλοϊδιοκτήτες φυσικά δεν κάθησαν με σταυρωμένα τα χέρια. Τον Απρίλη εμπόδισαν με την βία την πρόσβαση στους υπαλλήλους της κεντρικής κυβέρνησης. Περίπου 50 Γκουαρανί τραυματίστηκαν σε στρατιωτική παγίδα των λατιφουντίστας. Νέο μαζικό έγκλημα στις 11 Σεπτέμβρη, όταν 26 γκουαρανί εκτελέστηκαν από παραστρατιωτικούς φίλους των μεγαλοϊδιοκτητών. Αποτελεσματικότερη ήταν η παρέμβαση της κεντρικής κυβέρνησης με την βοήθεια δεκάδων αστυνομικών στις 20 Νοέμβρη, κάτω και από την καταλυτική θετική επίδραση του δημοψηφίσματος του Οκτώβρη. Μπήκαν λοιπόν στα ίδια τα φέουδα, όπου βέβαια αρκετοί φεουδάρχες βέβαια την είχαν κοπανήσει, ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από τις ΗΠΑ, όπως ο Ρόναλντ Λάρσεν που κατείχε 15 χιλιάδες στρέμματα.
Συγκλονιστικές οι μαρτυρίες αλλά και τα τεκμήρια της απροκάλυπτης βίας και εκμετάλλευσης των γκουαρανί. Ο στόχος διπλός: το οικονομικό ξεζούμισμα και ταυτόχρονα -ως εναλλακτική λύση- η υποχρέωση σε φυγή από τη γη τους, που θα μετέτρεπε το ζωντανό δικαίωμα τους σε ιστορική ανάμνηση…
Η Λατινική Αμερική και οι λαοί της περνούν ίσως τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας τους στο δρόμο για την απελευθέρωσή τους…
ΥΓ. Πηγή πληροφόρησης το περιοδικό Courier International (11-17/12/08)
Σχόλια