Μας ενδιαφέρει. Αμεσα και έμμεσα, αφού η γειτνίασή μας επιφυλάσσει αυτονόητα γεωπολιτικές συνέπειες. Μιλάμε για τον πακτωλό επενδύσεων, που εξήγγειλε, υπέγραψε και προώθησε ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι κατά την πρόσφατη (2/12/2008) επίσκεψή του στα Τίρανα. Αναλυτικότερα μιλάμε για:
-Κατασκευή τερματικού επαναεριοποίησης από την Ιταλική κατασκευαστική εταιρεία Falcione, χωρητικότητας 8 δις. κυβικών μέτρων και προϋπολογισμού 1.3 δις. ευρώ, κοντά στο Φιέρι. Το όλο σχέδιο προβλέπει και την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού προς την Ιταλία.
-Κατασκευή αιολικού πάρκου στην χερσόνησο του Καραμπουρούν, κοντά στην Αυλώνα, από την Σικελική Εταιρεία Moncada με προϋπολογισμό 1.15 δις. ευρώ και προβλεπόμενη ενεργειακή δυναμικότητα 500 ΜW.
-Κατασκευή 5 γραμμών ενεργειακής διασύνδεσης υψηλής τάσης, δυναμικότητας 400000 volts η κάθε μία. Η κατασκευή αυτή εξασφαλίζει μεταφορική ισχύ 2 εκατομ. Volts. Τέτοια μεγέθη αναφέρονται συνήθως σε προηγμένες βιομηχανικά χώρες. Η Τουρκία και η Βουλγαρία π.χ. διασυνδέονται με μόνο μία τέτοια γραμμή και η Βουλγαρία με την Ελλάδα με δύο…
Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτές οι επενδύσεις με τον χαρακτηρισμό τους ως «πράσινες». Οι αναπτυσσόμενες δομές μπορούν να λάβουν πιστοποιητικά οικολογικής πιστοποίησης ως αποδίδουσες εναλλακτικές μορφές ενέργειας, που επιτρέπεται να πωλείται ακριβότερα. Ταυτόχρονα, εταιρείες, που ασχολούνται συστηματικά με παραγωγή ρυπαίνουσας ενέργειας, εξασφαλίζουν με τον τρόπο αυτό σημαντικούς πόντους για την συμμετοχή τους σε νέα διεθνή έργα παραγωγής ιδιαίτερα σε χώρες εκτός του βασικού πυρήνα της Ε.Ε.
Εντούτοις πίσω, από τον χαρακτηρισμό του «οικολογικού» υπάρχει μία άλλη πραγματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις. Η κατασκευή π.χ. του αιολικού πάρκου του Καραμπουρούν συναντά διεθνείς αντιδράσεις, ειδικών και μη, παρά την δεδομένη προθυμία της Διεθνούς Τράπεζας. Πρόκειται για μία καθαρή αλλοίωση του χαρακτήρα της περιοχής ως εθνικού πάρκου της Llogara.Η εγκατάσταση των Ιταλικών εργοστασίων στην Αλβανία είναι ταυτόχρονα εισαγωγή σε μία γενικότερη αξιοποίηση κάθε είδους ενεργειακών πηγών της Αλβανίας σε όφελος της Ιταλίας, συμπεριλαμβανόμενων και των καθόλου οικολογικών γαιανθράκων. Η Ιταλία κουνάει ταυτόχρονα το σημαιάκι της ένταξης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ. Ας μην λησμονιέται -όσο και αν είναι σχετική η αξία της- η προεκλογική δέσμευση του Μπερλουσκόνι για μεταφορά των ρυπαινουσών Ιταλικών βιομηχανιών εκτός Ιταλίας…
-Κατασκευή τερματικού επαναεριοποίησης από την Ιταλική κατασκευαστική εταιρεία Falcione, χωρητικότητας 8 δις. κυβικών μέτρων και προϋπολογισμού 1.3 δις. ευρώ, κοντά στο Φιέρι. Το όλο σχέδιο προβλέπει και την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού προς την Ιταλία.
-Κατασκευή αιολικού πάρκου στην χερσόνησο του Καραμπουρούν, κοντά στην Αυλώνα, από την Σικελική Εταιρεία Moncada με προϋπολογισμό 1.15 δις. ευρώ και προβλεπόμενη ενεργειακή δυναμικότητα 500 ΜW.
-Κατασκευή 5 γραμμών ενεργειακής διασύνδεσης υψηλής τάσης, δυναμικότητας 400000 volts η κάθε μία. Η κατασκευή αυτή εξασφαλίζει μεταφορική ισχύ 2 εκατομ. Volts. Τέτοια μεγέθη αναφέρονται συνήθως σε προηγμένες βιομηχανικά χώρες. Η Τουρκία και η Βουλγαρία π.χ. διασυνδέονται με μόνο μία τέτοια γραμμή και η Βουλγαρία με την Ελλάδα με δύο…
Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτές οι επενδύσεις με τον χαρακτηρισμό τους ως «πράσινες». Οι αναπτυσσόμενες δομές μπορούν να λάβουν πιστοποιητικά οικολογικής πιστοποίησης ως αποδίδουσες εναλλακτικές μορφές ενέργειας, που επιτρέπεται να πωλείται ακριβότερα. Ταυτόχρονα, εταιρείες, που ασχολούνται συστηματικά με παραγωγή ρυπαίνουσας ενέργειας, εξασφαλίζουν με τον τρόπο αυτό σημαντικούς πόντους για την συμμετοχή τους σε νέα διεθνή έργα παραγωγής ιδιαίτερα σε χώρες εκτός του βασικού πυρήνα της Ε.Ε.
Εντούτοις πίσω, από τον χαρακτηρισμό του «οικολογικού» υπάρχει μία άλλη πραγματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις. Η κατασκευή π.χ. του αιολικού πάρκου του Καραμπουρούν συναντά διεθνείς αντιδράσεις, ειδικών και μη, παρά την δεδομένη προθυμία της Διεθνούς Τράπεζας. Πρόκειται για μία καθαρή αλλοίωση του χαρακτήρα της περιοχής ως εθνικού πάρκου της Llogara.Η εγκατάσταση των Ιταλικών εργοστασίων στην Αλβανία είναι ταυτόχρονα εισαγωγή σε μία γενικότερη αξιοποίηση κάθε είδους ενεργειακών πηγών της Αλβανίας σε όφελος της Ιταλίας, συμπεριλαμβανόμενων και των καθόλου οικολογικών γαιανθράκων. Η Ιταλία κουνάει ταυτόχρονα το σημαιάκι της ένταξης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ. Ας μην λησμονιέται -όσο και αν είναι σχετική η αξία της- η προεκλογική δέσμευση του Μπερλουσκόνι για μεταφορά των ρυπαινουσών Ιταλικών βιομηχανιών εκτός Ιταλίας…
Σχόλια