Αλβανία-Κόσσοβο: Τα σύνορα πέφτουν

Από την άνοιξη του 2009 ο συνοριακός έλεγχος μεταξύ Αλβανίας και Κοσσόβου καταργείται και επίσημα. Οι πρόεδροι Μπαμίρ Τόπι και Φατμίρ Σεϊντίου συμφώνησαν για την διαμόρφωση του πρώτου «Βαλκανικού Σένγκεν», όπως το είχε πρωτοπεριγράψει ο πρώην αλβανός πρωθυπουργός, σοσιαλιστής Φάτος Νάνο στην σύνοδο της Θεσσαλονίκης το 2003. Η «Μεγάλη Αλβανία» υλοποιείται στην πράξη σε επίπεδο πολιτικών αποφάσεων αλλά και μεγάλων έργων υποδομών, όπως ο προωθούμενος αυτοκινητόδρομος Δυράχιο- Κούκες- Μόρινε, που από μεριάς Κοσσόβου προβλέπεται να φτάσει μέχρι την Μπερντάρε, δηλαδή στα Βόρεια σύνορα μέχρι την Σερβία. Οι εργασίες κατασκευής του προβλέπεται να διαρκέσουν 4 έτη και να κοστίσουν 600 εκατομ. ευρώ. Η προώθηση του «πατριωτικού τουρισμού» βρίσκεται στις προτεραιότητες Αλβανών και Κοσσοβάρων. Η Αδριατική ακτή της Μεγάλης Αλβανίας μπορεί να γίνει ο τόπος θαλάσσιων διακοπών του κοινού της. Την ίδια ώρα τα Εμπορο-Βιομηχανικά επιμελητήρια Αλβανίας-Κοσσόβου και Βορειοδυτικής FYROM ετοιμάζονται να συνυπογράψουν μνημόνιο συνεργασίας, που ουσιαστικά αναφέρεται σε «Αλβανική» αγορά 6 εκαταμ. ανθρώπων.
Η Ελεύθερη επικοινωνία είναι η καλύτερη απάντηση των Αλβανών στις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας τόσο στην ανεξαρτησία του Κοσσόβου όσο και στις διακηρύξεις της «Μεγάλης Αλβανίας». Η Αλβανική πολιτική δείχνει να κατανοεί και να εφαρμόζει τα μηνύματα της ιστορίας, ότι η δημιουργία τετελεσμένων αποτελεί την καλύτερη προϋπόθεση για την εδραίωσή τους. Ιδιαίτερα τώρα, που η πολιτική των ΗΠΑ είναι φιλικότατα διακείμενη στην υλοποίηση των οραμάτων αυτών. Τόσο επί Μπούς όσο και επί Ομπάμα. Ας μην λησμονείται, ότι η κεντρικότερη λεωφόρος της Πρίστινα φέρει το όνομα του πρώην προέδρου και πάντοτε συζύγου της σημερινής υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ: του Μπιλ Κλίντον. Η εκείθεν του Ατλαντικού εύνοια προς τους Αλβανικούς μεγαλοϊδεατισμούς επικουρείται de facto από την Ευρωπαϊκή ραθυμία και αμφιθυμία.
Αυτή η … «κατάργηση» των συνόρων δεν υλοποιεί την ιδεατή απελευθέρωση των ανθρώπων και την ευκολότερη επικοινωνία τους. Είναι ένα επικίνδυνο σκαλοπάτι για τα πολιτικά πράγματα της πάντοτε εύφλεκτης Δυτικής Βαλκανικής

Σχόλια