Τα ΔΗΠΕΘΕ πρέπει να πεθάνουν !!!

H ιδέα του θεσμού των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων είναι αρχιακά συγκλονιστικά σπουδαία, ιδιαίτερα για έναν τόπο σαν την Ελλάδα, όπου ο υδροκεφαλισμός σε αίθουσες και παραστάσεις είναι απίστευτος. Ενώ στην Αθήνα έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε εκατοντάδες κυριολεκτικά παραστάσεις, από τις πιο φτασμένες και κλασσικές μέχρι τις πιο πειραματικές και πρωτοποριακές, όταν ξεφύγεις από το λεκανοπέδιο βυθίζεσαι σε μαύρο σκοτάδι. Η σιγή των θεατρικών δρώμενων της περιφέρειας διακόπτεται από φτηνιάρικες παραστάσεις της αρπαχτής, που παρουσιάζουν θίασοι αποτελούμενοι από αμφίβολης ποιότητας αστερίσκους-πρωταγωνιστές των αθλίας ποιότητας σήριαλς του τηλεοπτικού πανθέου.
Σ’ αυτό το πλαίσιο θεατρικής πενίας για το μισό Ελληνικό πληθυσμό, η δημιουργία των ΔΗΠΕΘΕ σαν ζωντανών κυττάρων Θεατρικής δράσης, εκπαίδευσης και παιδείας ήταν …μάννα εξ ουρανού. Δυστυχώς, όπως και πολλοί άλλοι σπουδαίοι θεσμοί για την περιφερειακή ανάπτυξη του τόπου (π.χ το ΕΣΥ) ναρκοθετήθηκαν από την θεμελίωσή τους με όλα τα χαρακτηριστικά της μικροπολιτικής πονηρίας, που απέβλεπε σε δημαγωγικά οφέλη με μικρό αντίτιμο. Σήμερα, δυόμισυ δεκαετίες μετά την ίδρυσή τους τα ΔΗΕΠΕ όλης της χώρας βρίσκονται σε τέλμα αδράνειας και χρεωκοπίας. Δέσμια νομικών ασαφειών από την δημιουργία τους, θύματα κομματικών επιλογών ασφυκτικού και όχι πάντα αξιοκρατικού ελέγχου, υπεύθυνα και τα ίδια για ατυχείς και σπάταλες επιλογές. Χωρίς σαφή και μακροπρόθεσμο προγραμματισμό δράσης, με μικρή παρέμβαση στην θεατρική αγωγή των τόπων επιρροής τους. Κυρίαρχο, όμως ζήτημα η σταθερή χρηματοδότησή τους… Tο Ελληνικό κράτος όλο περιόριζε και περιορίζει τους οικονομικούς πόρους των ΔΗΠΕΘΕ, καθιστώντας προβληματική την πιο στοιχειώδη λειτουργία τους. Χρησιμοποιώντας ως άλλοθι κάποιες αφελείς, σπάταλες ή και αμφιβολης διαχειριστικής καθαρότητας δράσεις και επιλογές, η Πολιτεία εφαρμόζει την λογική … πονάει κεφάλι-κόβει κεφάλι…
Φυσικά, τα σχετικά επιχειρήματα των εκάστοτε υπουργών πολιτισμού είναι το φύλο συκής για μία πολιτική, που αναθέτει την πολιτιστική και την γενικότερη αποβλάκωση των μαζών στα εκθετικά αυξανόμενα πρωϊνάδικα, μεσημεριανάδικα, βραδυνάδικα και πάει λέγοντας… Σε ένα κλίμα μαζικής βαρβαροποίησης με στόχο την χειραγώγηση… τα ΔΗΠΕΘΕ πρέπει να πεθάνουν…

Σχόλια

Ο χρήστης Πολυχρόνης Ιωάννου είπε…
Τα ΔΗΠΕΘΕ ήταν μια στιγμή ευνοϊκής συγκυρίας. Ήταν και είναι η μοναδική διέξοδος για την ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας, της θεατρικής απόλαυσης και της πολιτιστικής ανέλιξης στον τομέα του θεάτρου εκεί όπου για πληθυσμιακούς λόγους, η καλλιτεχνική δημιουργία δεν είναι δυνατόν να στηριχθεί μόνο στην πώληση εισιτηρίων.
Η δημιουργία τους σε εκείνη την ευνοϊκή συγκυρία, αναγνώριζε ότι η καλλιτεχνική δημιουργία και η πολιτιστική ανέλιξη των πολιτών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εμπορευματικό είδος πολυτελείας, αλλά σαν προϊόν αναγκαίο για την κοινωνία.
Οι τότε κυβερνώντες, δεν είχαν ενστερνιστεί και κατανοήσει τις επιταγές και τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, τώρα που τα κατάλαβαν, διορθώνουν τις παραφωνίες κόβοντας τις επιδοτήσεις.