Ελεγχόμενη θερμοπυρηνική σύντηξη: Η Νότια Κορέα παίρνει την σειρά της

Σε μία εποχή έντονου προβληματισμού για την δραματική ελάττωση των εναπομενόντων κοιτασμάτων πετρελαιοειδών αλλά και των συνεπειών τους στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, το όραμα της ελεγχόμενης θερμοπυρηνικής σύντηξης μοιάζει ως η σύγχρονη λυδία λίθος, η σύγχρονη πανάκεια, που θα μπορούσε να απαλλάξει τον πλανήτη από κάθε κλιματική απειλή, παρέχοντας ανεξάντλητα ποσά ενέργειας.
Το μεγάλο καρούλι με μεταλλικό νήμα, που εκτέθηκε πάνω στο τραπέζι συσκέψεων του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνας για την Σύντηξη της Νότιας Κορέας είναι η απόδειξη της προόδου της χώρας μπροστά στην θερμοπυρηνική σύντηξη. Πρόκειται για ένα δείγμα υπαραγώγιμων καλωδίων, που τοποθετούνται πάνω στους μαγνήτες στην καρδιά του πιο σύγχρονου στον κόσμο αντιδραστήρα σύντηξης KSTAR. Η κατασκευή των μαγνητών υπαραγωγών ξεκινά από τον συνδυασμό νιόβιου-κασσίτερου. Στηρίζεται σε τεχνογνωσία και τεχνολογία αιχμής, που οι βιομηχανικοί εταίροι υλοποίησαν για τον Ερευνητικό Κέντρο. Προχωράει γοργά η συναρμολόγηση και η εφαρμογή συστημάτων ελέγχου ώστε ο αντιδραστήρας να είναι έτοιμος προς λειτουργία το φθινόπωρο. Ασφαλώς, τα αποτελέσματα των μελλοντικών πειραμάτων στην Κορέα θα έχουν την απήχησή τους στο Cadarache της Γαλλίας, όπου ο πιο μεγάλος θερμοπυρηνικός πειραματικός αντιδραστήρας (International Thermonuclear Experimental Reactor-ITER) ετοιμάζεται για λειτουργία το 2018. Το έργο αυτό είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Ρωσίας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Κίνας). Πρόκειται για πρόγραμμα μαμούθ με κόστος πάνω από 10 δις Ευρώ και 6000 θέσεις εργασίας. Ο KSTAR είναι 25 φορές μικρότερος από τον ITER. Η μεγάλη του πρόδος σε σχέση με προηγούμενης γενεάς αντιδραστήρες είναι η δυνατότητα παραγωγής πλάσματος επί 300 δευτερόλεπτα (μέγιστος χρόνος), δηλαδή 6πλάσιος από εκείνο των προγόνων του. Μόνον ένας Κινέζος πρόγονος του KSTAR μπορεί να πετύχει τέτοιους χρόνους. «Αυτό είναι το τεράστιο πλεονέκτημά τους» εξηγεί ο Αμερικανός ειδικός πλάσματος David Humphreys. Οσο μακρύτερος ο χρόνος παραγωγής πλάσματος, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στην εμπράγματη εφαρμογή. Ο ITER π.χ. προβλέπεται να αρχίσει με 300-500 sec. για να φτάσει μέχρι τα 3000 sec.
Ο KSTAR θα προηγηθεί του ITER ανοίγοντας εν πολλοίς τον δρόμο, χρησιμοποιώντας για την θέρμανση και σταθεροποίηση του πλάσματος την «ένεση» με νετρόνια και τον βομβαρδισμό με ραδιοκύματα. Θα δοκιμάσει επίσης ασυνήθιστες μεθόδους για τον έλεγχο των ασταθειών του συστήματος, όπως ένεση με «παγάκια» δευτέριου μέσα στο πλάσμα για να εξαλείψουν θύλακες ενέργειας ικανούς να προκαλέσουν διαταραχές.
Η τελική δοκιμασία για την μελλοντική χρήση της ελεγχόμενης θερμοπυρηνικής σύντηξης θα προκύψει αφού «ανάψει» ο ITER. Εως τότε, ο Κορεάτικος KSTAR θα είναι το πειραματικό εργαστήριο δοκιμασίας και διορθώσεων…

Σχόλια