Φωτοβολταϊκά: αλλη μία πονεμένη ιστορία νεο-Ελληνικότητας...

Μία πλήρης απάντηση στο παραπάνω ερώτημα ίσως μας υποχρεώνει να ανατρέξουμε στο εθνικό και ταξικό χαρακτήρα του νεο-Ελληνικού κράτους, από την ίδρυσή του (δολοφονία Καποδίστρια) μέχρι σήμερα. Πως αλλοιώς να σχολιάσει κανείς και πολύ περισσότερο να ερμηνεύσει την απαράδεκτη ραθυμία της Ελληνικής Πολιτείας, μετά από δεκάδες πετρελαϊκές κρίσεις -μικρές ή μεγαλύτερες- κατά την τελευταία 30ετία...Τι να συζητήσουμε για την προστασία του περιβάλλοντος και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ); Υποτίθεται, πως τον περασμένο μήνα έγινε η παρουσίαση του προγράμματος για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών τόξων στις προσόψεις, ταράτσες και στέγες κτιρίων και κατοικιών. Κάτι, που ουσιαστικά είχε αναγγελθεί προ 3ετίας και ακόμη δεν έχει προχωρήσει σε φάση υλοποίησης.

Κι’ όλα αυτά σε μία χώρα, που η ηλιοφάνειά επέτρεπε από πολλές δεκαετίες τώρα την προοδευτική απεξάρτησή της από τα πετρελαιοειδή...
Η αντικατάσταση των υδρογονανθράκων εξασφαλίζει συγκλονιστικά πλεονεκτήματα, όπως: μηδενική ρύπανση, αθόρυβη λειτουργία, αξιοπιστία, μεγάλη διάρκεια ζωής, απεξάρτηση από την τροφοδοσία καυσίμων για τις απομακρυσμένες περιοχές, δυνατότητα επέκτασης ανάλογα με τις ανάγκες και ελάχιστη συντήρηση. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν ανεξάντλητο εγχώριο καθαρό ενεργειακό πόρο, την ίδια ώρα, που η παραγωγή 1 κιλοβατώρας από ορυκτά καύσιμα συνεπάγεται την προσθήκη 1 κιλού διοξείδιου του άνθρακα.
Συγκλονιστικές είναι οι εξελίξεις στην κόσμο. Γερμανία, Ιαπωνία, ΗΠΑ και τελευταία Κίνα και Ρωσία μπαίνουν γερά στο παιγνίδι με κύριο χαρακτηριστικό την ουσιαστική και ποικιλότροπη ενθάρρυνση για την κατασκευή και χρήση μονάδων ΑΠΕ. Η διεθνής βιομηχανία φωτοβολταϊκών παρουσιάζει σταθερούς ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 50% κατά τα τελευταία χρόνια. Το 2005, η βιομηχανία φωτοβολταϊκών είχε αύξηση 44% του όγκου των πωλήσεων, 50% στα έσοδα και 149% στα κέρδη. Παράλληλα, η ζήτηση αυξάνει σταθερά και είναι περίπου υπερδιπλάσια της προσφοράς. Σε επίπεδο εγκατεστημένων συστημάτων, η Γερμανία κατέχει με διαφορά τα σκήπτρα (έχοντας εγκαταστήσει συνολικά 3.063 μεγαβάτ, εκ των οποίων τα 1.153 μεγαβάτ το 2006), ενώ σε ότι αφορά στην παραγωγή φωτοβολταϊκών, η Ιαπωνία, η Κίνα και η Γερμανία κατέχουν με διαφορά τις πρώτες θέσεις. Σύντομα, η Κίνα θα έχει κατακτήσει τη μισή αγορά διεθνώς.
Στην Ελλάδα, ο νόμος για τις ΑΠΕ ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2006. Ο ενδεικτικός εθνικός στόχος για τα φωτοβολταϊκά είναι 700 μεγαβάτ (MWp) ως το 2020. Στόχος λογικά εφικτός αλλά και αρκετά ανέφικτος με τους ρυθμούς του Ελληνικού κρατικού μηχανισμού. Σοβαρό κίνητρο είναι η τιμή πώλησης της παραγόμενης κιλοβατώρας προς την ΔΕΗ, που αντιστοιχεί στα ψηλότερα κλιμάκια του σχετικού τιμολόγιου. Η τιμή της κιλοβατώρας είναι εγγυημένη και αναπροσαρμόζεται ετησίως είτε βάσει του πληθωρισμού (80% της ονομαστικής αξίας του) είτε με βάση τις αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ. Για τις οικιακές εφαρμογές ισχύει για την ώρα μια μικρή φοροελάφρυνση μέχρι 700 € ανά σύστημα. Υπάρχουν, όμως, κάποιες σκέψεις για επιδοτήσεις και στον οικιακό τομέα στο πλαίσιο του Δ’ ΚΠΣ.
Τα φωτοβολταϊκά στοιχεία, τα οποία ενσωματώνονται στα κτίρια ως δομικά στοιχεία και όχι μόνο, μπορούν να αντικαταστήσουν συμβατικά οικοδομικά υλικά όπως: τους υαλοπίνακες, τα κεραμίδια της σκεπής, την μεταλλική ή μαρμάρινη πρόσοψη σε ένα κτίριο ή του σκίαστρου σε ένα αίθριο.
Η τεχνολογία καλπάζει… Η πολιτική;