Εστω και κατά την λογική του Επιμηθέα…

Μόλις προχτές σε σύσκεψη του Υπουργού Συγκοινωνιών με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΕ) τέθηκε το αυτονόητο, που έπρεπε να είχε αποφασιστεί τουλάχιστον πριν 20 χρόνια, όταν δηλαδή μπήκε πιο συγκεκριμένα το ζήτημα της κατασκευής δικτύου Μέσων Σταθερής Τροχιάς (ΜΣΤ) στο Λεκανοπέδιο της Πρωτεύουσας: Συντονισμός των μέσων με σκοπό την μεταφορά των επιβατών από και προς τους περιφερικούς σταθμούς των ΜΣΤ (μετρό, ηλεκτρικός, προαστιακός, τραμ).
Χωρίς ειδικές συγκοινωνιακές γνώσεις αλλά με όπλο την κοινωνική λογική και προσόν την αγωνία για τα συμβαίνοντα γύρω μας, τονίζαμε από τις πρώτες μέρες πομπώδους διακήρυξης της κατασκευής του Μετρό στην Αθήνα, ότι: προηγείται της κατασκευής του Μετρό η αναζήτηση χώρων και κατασκευή μεγάλων χώρων στάθμευσης κοντά στους περιφεριακούς (όχι κεντρικούς) σταθμούς του και η στροφή των υπόλοιπων μέσων (λεωφορεία, τρόλευ) σε δημοτική και διαδημοτική συγκοινωνία, που θα έκαναν το μετρό ελκυστικό και αποδοτικό… Μόνον έτσι το -ούτως ή άλλως ανεπαρκές για πολλά ακόμη χρόνια- δίκτυο μετρό μπορεί να αξιοποιηθεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Δέκα σχεδόν χρόνια, μετά την έναρξη λειτουργίας του μετρό και πρωτοακούγονται –έστω και σαν σχέδιο- τα παραπάνω. Και, όπως πάντοτε, με τις… αναγκαίες ανακολουθίες και παραλείψεις. Η κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης στο Γουδί, στα Ιλίσια, στο γήπεδο του ΠΑΟ, έστω και αν κρίνεται χρήσιμη για διάφορους λόγους, δεν εξυπηρετεί την αναγκαία στάθμευση στην περιφέρεια, ώστε να αποτρέπεται η προσέλευση των οχημάτων προς το κέντρο της πόλης. Δεύτερη ανεπάρκεια, που σημειώνεται από κατοίκους και εκπροσώπους τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η καθυστέρηση των δρομολογίων από τις γειτονίες των περιφερειακών δήμων προς τους σταθμούς των ΜΣΤ. Η κατάργηση πολλών αξονικών δρομολογίων μπορεί να εξοικονομήσει στόλο οχημάτων αλλά αυτό δεν φτάνει. Χρειάζονται και περισσότερα αλλά και πιο κατάλληλα λεωφορεία (κατά κανόνα mini-bus) σε συνεχή ροή από τις γειτονιές προς τους σταθμούς ΜΣΤ, ώστε η αναμονή να είναι της τάξης του 10λεπτου. Μόνον έτσι στον -ομολογουμένως- κακομαθημένο νέο-Ελληνα, που μετακινείται Κολοκοτρωνέϊκα (καβάλα πάει στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάει) υπάρχουν προϋποθέσεις για την καθιέρωση νέων, ριζικά αντίθετων προς τα ισχύοντα, αντανακλαστικών και ήθους μεταφορικής συμπεριφοράς. Αν πράγματι το θέλουμε, αφού ο πολιτισμός του Ι.Χ. έχει επίσημο χορηγό και σταθερό φίλο το κράτος και την εκτρωτική οικονομία του, που στηρίζεται αποφασιστικά στις εισφορές του ιδιωτικού αυτοκινήτου.
Το ενοχλητικότερο όλων είναι η απαράδεκτη καθυστέρηση, η έλλειψη προβλεπτικότητας και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού από τους κεντρικούς κρατικούς φορείς.
Κάθε φορά φτάνουμε στο μη περαιτέρω για να σχεδιάσουμε το αυτονόητο… Με τεράστιο και ανώφελο οικονομικό, κοινωνικό και ανθρώπινο τίμημα…

Σχόλια