«Ο κόσμος σύμφωνα με τον Κ»

Με αυτό τον τίτλο επιγράφεται πρόσφατο πόνημα του Γάλλου δημοσιογράφου Pierre Pean, στο οποίο αποκαλύπτει ή συνοψίζει το πάνθεο των ηθικών, πολιτικών και οικονομικών αμαρτημάτων του κ. Μπερνάρ Κουσνέρ, υπουργού εξωτερικών της κυβέρνησης Σαρκοζύ, πρώην στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, πρώην εξ απορρήτων συμβούλου της κ. Σεγκολέν Ρουαγιάλ και πρώτου μεταξύ πολλών Σοσιαλιστών, που «εμήδισε» προς την γαλλική δεξιά… Ισως το σημαντικότερο στοιχείο της έρευνας του Pean είναι η τεκημρίωση, ότι ο «υπερσυνοριακός στρατιωτικοποιημένος ουμανισμός» του κ. Κουσνέρ υπήρξε απόλυτα εξυπηρετικός προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ευρώπη και τον κόσμο, κατηγορώντας τον για ύπουλο νεοσυντηρητισμό…
Ο υπογράφων την ανάρτηση υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας των τηλεοπτικών αγώνων του κ. Κουσνέρ το 1995, όταν ασκούσε αφόρητες πιέσεις στην κυβέρνηση Μιτεράν για βομβαρδισμό της Σερβίας. Ικανότατος δημαγωγός και γνώστης της μεγάλης ισχύος της ΜΜΕ επιχειρηματολογούσε με επιδέξια επιλεκτικότητα και με μεγάλη επιτυχία στην γαλλική κοινή γνώμη. Η δημοφιλία του διαχρονικά υψηλή, παραμένει μέχρι σήμερα στο 60% περίπου έχοντας ελάχιστα επηρεαστεί ακόμη και από την συνηγορία του υπέρ της επέμβασης στο Ιράκ, ελάχιστα δημοφιλούς στην Γαλλία.
Ας κάνουμε μία σύντομη αναδρομή στην «πολιτεία» Κουσνέρ. Φανατικά αντικομμουνιστής, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ματαιώσει ή να υποσκάψει την συνεργασία Σοσιαλιστών-Κομμουνιστών στην Γαλλία, όπου η έννοια της «Ενωμένης Αριστεράς» κρατούσε μακρά παράδοση ανεξάρτητα από το πώς την κρίνει κανείς σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο. Ιδρύει την οργάνωση «Γιατροί χωρίς σύνορα», διασπώντας τους «Γιατρούς του κόσμου», που τους θεωρούσε κομμουνιστικής επιρροής. Ξεκινάει την «ανθρωπιστική» εξόρμηση στην Σομαλία, που σύντομα μετατρέπεται στην ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ στο Ανατολικό Αφρικανικό κέρας. Οργανώνει την ιδεολογική εκστρατεία κατά την Σερβίας σε ολόκληρη την Δυτική κοινή γνώμη και ανταμοίβεται με την θέση του πρώτου αρμοστή (διοικητή) στο Κόσσοβο, θέση, που ασφαλώς του χάρισαν … σε ένδειξη αναγνώρισης υπηρεσιών οι ΗΠΑ. Την επαύριο των τελευταίων προεδρικών εκλογών στη Γαλλία ανοίγει την πόρτα εξόδου των Σοσιαλιστών προς την κυβέρνηση Σαρκοζύ, τιμώμενος με το υπουργείο Εξωτερικων. Στη νέα του θέση εισάγει καινοτομίες για την εξωτερική γαλλική Πολιτική, όπως την αποδοχή της επέμβασης των ΗΠΑ στο Ιράκ… Όλα αυτά είναι πάντοτε συνεπή προς τον …ανθρωπισμό του κ. Κουσνέρ… Εξ άλλου, και ο Πρόεδρος της Σρι-Λάνκα μετά την αγριότατη σφαγή των Ταμίλ, υποδεχόμενος τον «διαμαρτυρόμενο» Κουσνέρ, την χαρακτήρισε ως «ανθρωπιστική επιχείρηση χωρίς προηγούμενο»… Φαίνεται, ότι ο Κεϋλανέζος πρόεδρος είχε συλλάβει όλο το βάθος της ανθρωπιστικής ιδεολογίας του κ. Κουσνέρ…
Ποια, όμως, είναι κατά τον Pean τα στοιχεία, που στηρίζουν το «ανθρωπιστικό» μοντέλο Κουσνέρ; Υπεραπλούστευση της πολιτικής πραγματικότητας με κύριο κατηγορία εκείνη της γενοκτονίας. Προσωπική προβολή στο ζενίθ με υπερχρησιμοποίηση των ΜΜΕ, ιδιαίτερα την τηλεοπτικών. Στρατιωτική παρέμβαση, που μοιάζει η φυσική, η λογική αντίδραση των δυνάμεων του καλού…
Αν κάποιος θέλει να διακρίνει την πραγματική προσφορά του κ. Μπ. Κουσνέρ στην Αμερικάνικη πολιτική, πρέπει να ξεκινήσει από την θεμελιώδη διαφορά κρατικής δομής και ιδεολογίας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το έθνος-κράτος αποτελεί για την Ευρώπη -με όλες τις ατέλειες του- κατάκτηση της γαλλικής επανάστασης και των ιδεών της. Η υπεράσπισή του αποκτά μέγιστο ηθικό και συνειδησιακό βάρος και φόρτιση, ριζωμένη με πολύ αίμα στον 19ο και 20ο αιώνα. Για τις ΗΠΑ, το κράτος είναι ένας αμιγώς καπιταλιστικός μηχανισμός οργάνωσης της εξουσίας, που μπορεί και πρέπει να υπερβαίνει τα όποια εθνικά βαρίδια αναπτυχθούν στην ασφαλή του λειτουργία με προσαρμοστικές διαδικασίες βίαιες ή μη… Η μετά το 1990 Ευρώπη ήταν γεμάτη με τέτοια βαρίδια, που έπρεπε να εξαφανισθούν. Αυτό, όμως χρειάζονταν μία νέα ιδεολογική κάλυψη, που να μπορεί να εκδιώξει από την Ευρωπαϊκή συνείδηση τον σχεδόν αντανακλαστικό σεβασμό στην έννοια της εθνικής ακεραιότητας και κυριαρχίας. Ετσι, πάνω στην απειλή της … γενοκτονίας και με την αστείρευτη βοήθεια των ΜΜΕ, που χειρίζονται με απόλυτη επιτυχία της κοινή γνώμη, το δικαίωμα της «ανθρωπιστικής στρατιωτικής παρέμβασης» διευκόλυνε αποφασιστικά την παράκαμψη των ηθικών και πολιτικών αντιδράσεων μπροστά στην βίαιη και πολυαίμακτη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ο Μπ. Κουσνέρ αναδεικνύεται σε σπουδαίο μαέστρο, που ξέρει να συντονίζει πολύ διαφορετικές δυνάμεις με την μπαγκέτα του. Την ώρα π.χ., που κατηγορεί τον Μιτεράν για δειλία αφού αρνείται να βομβαρδίσει τους … «σύγχρονους ναζί, του Σέρβους», φροντίζει ώστε η μαζική εκδίωξη των Σέρβων από την Κράϊνα, που συνιστά και την μόνη εθνοκάθαρση από άποψη πληθυσμιακών διαστάσεων (περίπου τριακόσιες χιλιάδες) να περνάει στα ψιλά της δευτερεύουσας ειδησεογραφίας, χωρίς οπτικό ρεπορτάζ…
Ο Πεάν ασχολείται και με άλλες «ανθρωπιστικές» δράσεις του κ. Κουσνέρ, ιδιαίτερα στο Νταρφούρ, όπου επίσης συνταυτίζεται με τις Αγγλοσαξωνικές θέσεις. Η απάντηση Κουσνέρ συνίσταται σε κινητοποίηση διανοούμενων (Μπερνάρ-Ανρί Λεβί) και διεθνών προσωπικοτήτων (Χίλαρι Κλίντον, Κόφι Αναν), που στολίζουν κατάλληλα τον Πεάν για …αντισημιτισμό (βαριά από ηθική άποψη και πρακτικές συνέπειες κατηγορία στην Δύση)…
Θα κλονισθεί άραγε το ισχυρό κύρος του κ. Μπερνάρ Κουσνέρ; Θα συνειδητοποιηθεί από ευρύτερα λαϊκά στρώματα, ότι η θεωρία της «περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας» είναι ψωμί με βούτυρο για τον πιο επιθετικό και ακραία φιλελεύθερο καπιταλισμό;

Πηγές πληροφόρησης:
-Courier International (1-19/8/2009).
Περιοδικό «Το καταφύγιο», τεύχος 1ο, 2008.
-Μίλτος Π. Βασιλείου: «Γαλλία: Το κοινωνικό εργαστήριο της Ευρώπης», ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, 20/5/2007.
-Μίλτος Π. Βασιλείου: «Δεξιότερα, Μπερνάρ, δεξιότερα...». ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, 20/5/2007.
-Courier International (6-12/9/2007).