Θα σας φανεί απίστευτο αλλά είναι αληθινό!!! Επτά μέρες πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος, στις 21 Ιουνίου δηλαδή, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ονδούρα, Hugo Ljorens, γνωστός για τις υπερσυντηρητικές του θέσεις και την στενή σχέση του με τον G.W. Bush, έλαβε μέρος στην «σύσκεψη της κρίσης», μαζί με σημαντικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς της χώρας… Τι να συζητούσαν άραγε… Τι να συζητούσαν… Δεν πάει το μυαλό μας… Γι’ αυτό και μας παραξένεψε η ανάκλησή του στις ΗΠΑ.Και για να σοβαρευτούμε, η Ονδούρα είναι ο χώρος έκφρασης των αντιφάσεων στα επιτελεία εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ μετά την εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα, του «μικρού Μαύρου», όπως τον αποκάλεσε ο πραξικοπηματίας υπουργός των εσωτερικών Enrique Ortez Colindrez. Ο περισσεύοντος θράσους χαρακτηρισμός αυτός για τον Αμερικανό Πρόεδρο μπορεί και να υπήρξε η κύρια αιτία της παραίτησής του στις 15 Ιουλίου. Το θράσος αυτό όμως δεν είναι τυχαίος παρορμητισμός. Εκφράζει την αποφασιστικότητα της κυρίαρχης τάξης της χώρας να μην επιτρέψει «επικίνδυνους» νεωτερισμούς σαν κι’ αυτούς, που βιώνουν εδώ και καιρό πολλές γειτονικές Λατινοαμερικανικές χώρες. Ο «αντιαμερικανισμός» των πραξικοπηματιών χρειάζεται πολλά εισαγωγικά. Στην πραγματικότητα είναι η έκφραση ενός ακραίου υπερδεξιού συντηρητισμού, που προσπαθεί να συνεγείρει τις … υγιείς δυνάμεις στις ΗΠΑ. ΜΕ αυτές, που επί πολλές δεκαετίες η άρχουσα τάξη της Ονδούρας διατηρεί στενούς και αδιατάρακτους δεσμούς. Οι αρχιπραξικοπηματίες Romero Vasquez Velasquez και ο αρχηγός της Αεροπορίας Luis Javier Prince Suazo είναι και οι δύο πτυχιούχοι της Σχολής των Αμερικών, της Αμερικανικής δηλαδή στρατιωτικής Ακαδημίας από την οποία έχουν αποφοιτήσει πολλοί αξιωματικοί και δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής.
Θα αρκούσε να σφίξει την γροθιά του ο Ομπάμα και το πραξικόπημα να καταρρεύσει, δηλώνει ο ανατραπείς πρόεδρος της Ονδούρας Manuel Zelaya. Δεν μπορώ να πατήσω ένα κουμπί και να επαναφέρω τον Zelaya στην εξουσία, δηλώνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Τείνουμε να τον πιστέψουμε, όχι γιατί δεν θα αρκούσε να πατήσει ένα κουμπί και να καταρρεύσουν οι πραξικοπηματίες αλλά γιατί το ζήτημα Ονδούρα φαίνεται, ότι περνάει στην πρώτη γραμμή της υπερσυντηρητικής προπαγάνδας, που στα πρόσωπα των πραξικοπηματιών διακρίνει πιστούς φίλους και υπηρέτες των συμφερόντων των ΗΠΑ… Το πραξικόπημα της Ονδούρα μεταξύ άλλων χρησιμεύει για να καταδείξει σε αφελείς καλοπροαίρετους τα περιθώρια της πολιτικής Ομπάμα, πέρα και πάνω από προσωπικές προθέσεις. Η πολιτική πρακτική δεν μπορεί -δυστυχώς ή ευτυχώς- να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα ψυχανάλυσης…
Σχόλια