Με τον τίτλο αυτό επιγράφεται σημείωμα του Ρώσου ερευνητή Πιοτρ Ισκαντέρωφ, αρμόδιου για ζητήματα του Σλαβικού κόσμου, που αναδημοσιεύεται στο περιοδικό Courrier International (τεύχος 10-16 Σεπτέμβρη). Αφορμή η «εντυπωσιακή» ακύρωση ανάπτυξης της αντιαρματικής ασπίδας στην Πολωνία και την Τσεχία, που θα αναμένεται να αναγγελθεί και επίσημα σε κατάλληλη ευκαιρία.Αρκετά δυτικά ΜΜΕ αναγνωρίζουν στην κίνηση αυτή την φιλική πρόθεση του Ομπάμα προς την Ρωσία, ώστε η τελευταία να βοηθήσει στην συγκράτηση των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν. Στην πραγματικότητα, ισχυρίζεται ο Ρώσος αναλυτής, τα πράγματα είναι πιο απλά. Η νέα Αμερικάνικη Διοίκηση (Ομπάμα) προσπαθεί να προσδώσει μεγαλύτερη διπλωματικότητα στους στρατιωτικούς της χειρισμούς επιχειρώντας ταυτόχρονα μία επέκταση των γεωστρατηγικών της φιλοδοξιών. Ο Ρίκκυ Ελισον, πρόεδρος ενός οργανισμού συνηγορίας υπέρ του αντιαρματικού εξοπλιστικού προγράμματος τα ξεκαθαρίζει: Ο Ομπάμα δεν ματαιώνει το αντιοπλικό πρόγραμμα των ΗΠΑ αλλά προτιμάει την εγκατάσταση αποτρεπτικών οπλικών συστημάτων πάνω σε πλοία αλλά και σε βάσεις στο Ισραήλ, στην Τουρκία και πιθανόν κάπου στα Βαλκάνια…
Για το Ισραήλ και την Τουρκία καμία έκπληξη, παρατηρεί ο Ρώσος ερευνητής αφού πρόκειται για στρατηγικούς συμμάχους των ΗΠΑ. Αλλά, η εμπλοκή των Βαλκανίων γεννάει ερωτήματα. Θα πρόκειται μάλλον, συνεχίζει για το Κόσοβο ή, λιγότερο πιθανόν για την Αλβανία ή την Σερβία.
Η υπόθεση για το Κόσοβο φαίνεται να στηρίζεται στις πρόσφατες αλλαγές στην φύση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Αρχές Αυγούστου, ο νέος γενικός γραμματέας της Ατλαντικής Συμμαχίας, Αντερς Φογκ Ράσμουσσεν πραγματοποίησε μία απρόβλεπτη επίσκεψη στην Πρίστινα όπου ανήγγειλε δραματική μείωση της δύναμης του ΝΑΤΟ (KFOR) στους επόμενους 18 μήνες. Η Αμερικάνικη βάση του στρατοπέδου Bondsteel, που δεν τοποθετήθηκε ποτέ κάτω από τον έλεγχο του ΟΗΕ, της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ, θα γίνει σύντομα η κύρια στρατιωτική εγκατάσταση στο Κόσοβο και τα μελλοντικά αντιοπλικά συστήματα θα αποτελούν σαφή εγγύηση Αμερικάνικης στήριξης στου Αλβανούς σεπαρατιστές. Εξάλλου, νωπό είναι το σκάνδαλο των φυλακών υψίστης ασφάλειας, που όπως απεκάλυψε το 2005 ο Αλβάρο Ζιλ Ρόμπλες εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Σύμφωνα με την καταγγελία, το στρατόπεδο Bondsteel, υπήρξε ένα μικρό Γκουαντάναμο. Ηδη από το 2002 το στρατόπεδο είχε καταγγελθεί ως τόπος κράτησης 179 φυλακισμένων αλλά ούτε ο Μαρκ Νοβίνσκι (παλιός διαμεσολαβητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Κόσοβο) ούτε το Συμβούλιο της Ευρώπης απέκτησαν δικαίωμα πρόσβασης στο χώρο αυτό. Είναι φανερό, ότι το στρατόπεδο προσφέρεται για εγκατάσταση ραντάρ και αντιοπλικών συστημάτων υπό συνθήκες υψηλής μυστικότητας.
Στην ίδια κατεύθυνση δεν πρέπει να λησμονούνται η Αλβανία και η Σερβία. Ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα είχε ήδη, από την άνοιξη, προτείνει το έδαφος της χώρας του σε περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών με την Πολωνία. Οσον αφορά στην Σερβία, ας μην λησμονούνται οι δηλώσεις του υπουργού άμυνας Ντράγκαν Σουτάνοβατς (απόλυτα έμπιστου του προέδρου Τάντιτς), υπέρ της εισόδου της Σερβίας στο ΝΑΤΟ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η εγκατάσταση μίας Αμερικάνικης βάσης στην Σερβία θα μπορούσε να μοιάζει σαν «αποζημίωση» για την απώλεια του Κοσόβου. Φυσικά, το αποτέλεσμα μίας ενδεχόμενης εγκατάστασης βάσης των ΗΠΑ στην Σερβία, θα επέφερε καίριο πλήγμα στις Σερβο-Ρωσικές σχέσεις αλλά και στην ίδια την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική της Ρωσίας.
Ενδιαφέρουσες οι γεωπολιτικές υποθέσεις του Ρώσου αναλυτή μας αφορούν ούτως ή άλλως…
Σχόλια