Στις 26-27 του παρόντος θα τιμηθεί από μερικούς ρομαντικούς Κερκυραίους η μνήμη του πρώτου κυβερνήτη ή καλύτερα θα αναμνησθεί η δολοφονία του. Χωρίς το άτι της Αραπιάς, με νου Γάλλου και Άγγλου σίγουρα και με βόλι «Ελληνικό» (για να προσαρμόσουμε τον στίχο του εθνικού ποιητή), ανακόπηκε (οριστικά;) η απόπειρα εθνικής χειραφέτησης της προσφάτως απελευθερωθείσας «Ελλαδίτσας». Εκτοτε και υπό ποικίλες εκδοχές το βασικού σεναρίου σαν τις παραλογές των μεγάλων δημοτικών τραγουδιών ο τόπος αδυνατεί να αποκτήσει την ουσιαστική του αυτονομία και να συγχρονίσει τον βηματισμό του με την πρόοδο της γνώσης και της κοινωνίας.Η δολοφονία του Καποδίστρια θα περάσει και φέτος στα ψιλά. Όχι, γιατί θα σκιασθεί από την προκλητικά ανιαρή κενολογία της προεκλογικής περιόδου… Το ίδιο συμβαίνει κάθε χρόνο… Και καλώς γίνεται έτσι. Για να δικαιώνεται … του λόγου το ασφαλές… Το κράτος και η κοινωνία που επικυριαρχούνται από φραγκολεβαντινίζοντες κοτζαμπάσηδες δεν έχουν κανένα, μα κανένα λόγο να θυμούνται τον Καποδίστρια. Η ουσιαστικά εκσυγχρονιστική και γι’ αυτό πρωτοποριακά εθνική πολιτική του υπήρξε μία σύντομη παρένθεση, που έληξε την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου (9 Οκτωβρίου) του 1831 κάτω από τις εθνοκτόνες σφαίρες «πατριωταράδων», που άνοιγαν διάπλατα τον δρόμο στις ξενόφερτες δυναστείες. Εκτοτε, η χώρα ταλανίζεται στην σφαίρα εξαρτήσεων υπό την κυριαρχία και την καθοδήγηση μιας «κομπραδόρικης μπουρζουαζίας» (=μεταπρατικής αστικής τάξης), όπως ευφυώς χαρακτήριζε την κυριαρχούσα τάξη η κλασσική αριστερά, χωρίς φοβούμαι παρομοίως επιτυχή χρησιμοποίηση της κοινωνικής αυτής ανάλυσης στην επιλογή στρατηγικών στόχων και πολιτικών τακτικών. Θα ήταν καιρός, πιστεύουμε, κάποιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα (π.χ. Ιστορικό τμήμα Ιονίου Πανεπστήμιου) να αναλάμβανε τον συντονισμό για την αρχειοθέτηση όλου του μελετητικού έργου, που έχει γίνει γύρω από την ζωή και την δράση του Κυβερνήτη και κυρίως την εκλαΐκευση των θέσεων του και της δράσης του στο εξαιρετικά σύντομο διάστημα της διακυβέρνησής του. Η αποκατάσταση του Καποδιστριακού έργου θα είναι ταυτόχρονα και αποκατάσταση ενός σημαντικού κρίκου της Νέο-Ελληνικής ιστορίας για την κατανόηση της σύγχρονης κοινωνικο-πολιτικής και πολιτιστικής μας εξέλιξης… Είναι δηλαδή αναγκαίο βήμα στην πολιτικοποίησή μας, που καθυστερεί αρκετές δεκάδες χρόνια τώρα...
Σχόλια