Η άλλη Αϊτή

Συνώνυμη της απόλυτης φτώχιας τις τελευταίες 10ετίες αλλά και της πιο εκτεταμένης φυσικής καταστροφής εδώ και μερικές μέρες η Αϊτή καταφέρνει να βρίσκεται στις πρώτες γραμμές της ανθρώπινης δυστυχίας αλλά και της κρατικής απαξίωσης…. Κι’ όμως… Λίγοι ίσως γνωρίζουμε ή θυμόμαστε ότι μιλάμε για το β’ ανεξάρτητο κράτος της Αμερικανικής Ηπείρου (πρώτο οι ΗΠΑ), που κατάφερε το 1804 και κάτω από τα φιλελεύθερα και ανατρεπτικά κηρύγματα της γαλλικής επανάστασης να αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Η κρατική χειραφέτηση της Αϊτής δεν ήταν μία χορηγία από τα πάνω αλλά συνδυάστηκε με θερμούς αγώνες και έντονη ιδεολογική ατμόσφαιρα. Η Αϊτή είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο, που αναγνώρισε την επαναστατημένη Ελλάδα σαν ανεξάρτητο κράτος στέλνοντας μάλιστα και 100 έγχρωμους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων. Τόπος ουσιαστικής στήριξης όλων των απελευθερωτικών κινημάτων στην Λατινική Αμερική. Δύο φορές φιλοξένησε τον Σιμόν Μπολιβάρ δίνοντάς του χέρι βοηθείας αλλά και δεσμεύοντάς τον (ο τότε πρόεδρος Πετιόν) για την απελευθέρωση όλων των σκλάβων στην Λατινική Αμερική, απ’ όπου θα περνούσαν νικηφόρα τα στρατεύματά του.
Η εξάρτηση της Αϊτής στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και η μετατροπή της σε «φιλελεύθερο» προπύργιο των ΗΠΑ κατά της Κούβας, ορίζει την ιστορία των τελευταίων 60 ετών. Ο Φρανσουά Ντυβαλιέ ή παπά Ντοκ, υπήρξε αρχικά ένας νεωτεριστής ηγέτης καλών προθέσεων. Η προσαρμογή του, όμως στα δεδομένα της Αμερικανικής κυριαρχίας τον μετέτρεψαν γρήγορα σε Αμερικάνικο εξάρτημα μαζί με τον «καλό» του γείτονα Τρουχίλλο. Γρήγορα, μάλιστα η Αϊτή ξεπέρασε την γειτονική Δομινικανική Δημοκρατία σε επιδόσεις αυθαιρεσίας, αυταρχισμού, πρωτοφανούς οικογενειοκρατίας, μαζικής εξαθλίωσης, εκτεταμένης περιβαλλοντικής καταστροφής και κυκλοφορίας και εμπορίας ναρκωτικών. Η σταθερή υποστήριξη από τον μεγάλο Βορειο-Αμερικανό γείτονα, δυνάμωσε όλες αυτές τις «ευγενείς» επιπτώσεις στην Αϊτινή κοινωνία. Πίσω και κάτω από τα ερείπια δεν βρίσκονται μόνον χιλιάδες νεκροί… Είναι θαμμένο και το όνειρο της εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης του λαού της Αϊτής… Για πόσο καιρό άφραγε;

Σχόλια