Λεπτές ισορροπίες στην κεντρική Ασία

Η πρόσφατη κρίση στο Κιργκιστάν, συνέχεια μικρότερων ή μεγαλύτερων προηγούμενων της τελευταίας 5ετίας αριθμεί μέχρι στιγμής 83 νεκρούς και μία ακόμη παρατεινόμενη πολιτική αβεβαιότητα. Ο συσχετισμός των μεγάλων δυνάμεων έχει αλλάξει στην περιοχή από το 2005, όταν έγινε η «επανάσταση της τουλίπας». Ολες σχεδόν οι ανατροπές στις κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής, που υλοποιήθηκαν με την βοήθεια της Δύσης έχουν ονομασθεί με την χρήση ενός όμορφου λουλουδιού, που στην ουσία καμία σχέση δεν έχει με τα βρώμικα πολιτικά παιγνίδια, που κρύβονταν πίσω από τις αιθέριες και μυρωδάτες διακηρύξεις. Σήμερα η Ρωσία, στέκεται πολύ καλύτερα στα πόδια της και προσβλέπει στην μέγιστη δυνατή διείσδυσή της στην περιοχή, που της «ανήκε» στα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης… Σε παρόμοια προσβασιμότητα ελπίζει και η ταχέως αναδυόμενη Κίνα, που διεκδικεί για λογαριασμό της αυτή την μεγάλη ζώνη γεωπολιτικής επιρροής και ελέγχου των αγορών της. Η διελκυστίνδα αυτή έχει παλιότερη ιστορία, επενδεδυμένη και με ιδεολογικά ή ιδεολογικόμορφα χαρακτηριστικά στις 10ετίες 1960-80.
Η συστημική αλλαγή στις χώρες της κεντρικής Ασίας με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης έδωσε στις ΗΠΑ την χρυσή ευκαιρία διείσδυσης σε μία περιοχή, που απουσίαζαν ολοκληρωτικά. Σύντομα το Κιργκιστάν παρεχώρησε έδαφος για στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ, τυπικά αναγκαίες μόνον για τον πόλεμο του Αφγανιστάν, με ακόμη ευρύτερη όμως και βαθύτερη αξία στια μελλοντικά πολιτικά και οικονομικά σχέδια της δυτικής υπερδύναμης στην περιοχή. Παρόμοια βάση απέκτησε λίγο αργότερα και η Ρωσία εκμεταλλευόμενη καλύτερο συσχετισμό δυνάμεων στο κυβερνητικό επίπεδο της χώρας, που και η ίδια είχε προωθήσει…
Χοντρά παιγνίδια σε επίπεδο χρηματοδοτήσεων από επίσημες αλλά και 'άλλες' πηγές με πρωταγωνστές την Ρώσικη αλλά και την Ιταλική μαφία!!!
Είναι μάλλον φανερό, ότι ο χώρος συγκεντρώνει εξαιρετικό γεωπολιτικό ενδιαφέρον και πως τα χρόνια, που έρχονται θα παρακολουθήσουμε σημαντικές αλλαγές σε οικονομικό και πιθανότατα πολιτικό επίπεδο. Για την ώρα, η επιδίωξη κάθε υπερδύναμης να παγιώσει ένα ‘σταθερό’ καθεστώς προς το συμφέρον της αναδεικνύεται σε παράγοντα πολιτικής αστάθειας…

Σχόλια