Το τι συμβαίνει με τον Αμαζόνιο είναι αρκετά γνωστό σε ολόκληρη την ανθρωπότητα αφού η συνεχής καταστροφή του μεγαλύτερου παραποτάμιου δάσους του πλανήτη έχει ήδη τραγικές συνέπειες για την κλιματική ισορροπία. Πολύ λιγότερο γνωστή είναι η συντελούμενη καταστροφή στην κοιλάδα του ποταμού Κόγκο… Μία έκταση 520 εκατομμυρίων εκταρίων με ποσοστό επιφανειακού δάσους 38.4% ήταν πριν από αρκετά χρόνια ένας αληθινός παράδεισος και την ίδια ώρα ένας σπουδαίος πνεύμονας πλανητικών διαστάσεων. Δυστυχώς, η … «απελευθερωτική» δράση της αποικιοκρατίας ανακάλυψε στην λεκάνη του Κόγκο άλλη μία κότα που γεννάει χρυσά αυγά για τους "φιλελεύθερους" χρυσοθήρες. Οι φυσικές και αυτονόητες περιβαλλοντικές ανάγκες της ανθρωπότητας γράφτηκαν εδώ και αρκετές 10ετίες στα παλιά παπούτσια των «πολιτισμένων» αφεντικών διαμορφώνοντας και για την περιοχή ένα άναρχο κερδοσκοπικό καπιταλιστικό μοντέλο, που υιοθέτησαν και οι διαδεχθείσες τους αποικιοκράτες εθνικοαπελευθερωτικές κυβερνήσεις. Σήμερα, οι όμορες χώρες (Κογκό, ΚεντροΑφρικανική Δημοκρατία, Αγκόλα, Καμερούν, Ζάμπια και Τανζανία) προσπαθούν χλωμά και νωθρά να συντονίσουν τις ενέργειες τους για να σταματήσει η μαζική αποδάσωση της λεκάνης του μεγάλου ποταμού... Σε μία εποχή μαζικής και βαθειάς οικονομικής κρίσης η «διδαχθείσα» λογική των μεγάλων ανεξέλεγκτων και χωρίς στοιχειώδη περιβαλλοντική μέριμνα επενδύσεων μοιάζει ως μάννα εξ ουρανού έστω και αν αυτό το «μάννα» συνεπάγεται μαζική τοξική δημητηρίαση χλωρίδας και πανίδας… Το τι συμβαίνει με τον Αμαζόνιο είναι αρκετά γνωστό σε ολόκληρη την ανθρωπότητα αφού η συνεχής καταστροφή του μεγαλύτερου παραποτάμιου δάσους του πλανήτη έχει ήδη τραγικές συνέπειες για την κλιματική ισορροπία. Πολύ λιγότερο γνωστή είναι η συντελούμενη καταστροφή στην κοιλάδα του ποταμού Κόγκο… Μία έκταση 520 εκατομμυρίων εκταρίων με ποσοστό επιφανειακού δάσους 38.4% ήταν πριν από αρκετά χρόνια ένας αληθινός παράδεισος και την ίδια ώρα ένας σπουδαίος πνεύμονας πλανητικών διαστάσεων. Δυστυχώς, η … «απελευθερωτική» δράση της αποικιοκρατίας ανακάλυψε στην λεκάνη του Κόγκο άλλη μία κότα που γεννάει χρυσά αυγά για τους "φιλελεύθερους" χρυσοθήρες. Οι φυσικές και αυτονόητες περιβαλλοντικές ανάγκες της ανθρωπότητας γράφτηκαν εδώ και αρκετές 10ετίες στα παλιά παπούτσια των «πολιτισμένων» αφεντικών διαμορφώνοντας και για την περιοχή ένα άναρχο κερδοσκοπικό καπιταλιστικό μοντέλο, που υιοθέτησαν και οι διαδεχθείσες τους αποικιοκράτες εθνικοαπελευθερωτικές κυβερνήσεις. Σήμερα, οι όμορες χώρες (Κογκό, ΚεντροΑφρικανική Δημοκρατία, Αγκόλα, Καμερούν, Ζάμπια και Τανζανία) προσπαθούν χλωμά και νωθρά να συντονίσουν τις ενέργειες τους για να σταματήσει η μαζική αποδάσωση της λεκάνης του μεγάλου ποταμού... Σε μία εποχή μαζικής και βαθειάς οικονομικής κρίσης η «διδαχθείσα» λογική των μεγάλων ανεξέλεγκτων και χωρίς στοιχειώδη περιβαλλοντική μέριμνα επενδύσεων μοιάζει ως μάννα εξ ουρανού έστω και αν αυτό το «μάννα» συνεπάγεται μαζική τοξική δημητηρίαση χλωρίδας και πανίδας…
Σχόλια