Μία σοβαρή πολιτική ανάλυση για τον διευρυνόμενο σε παγκόσμια κλίμακα αντισημιτισμό παρουσιάζει το διμηνιαίο περιοδικό των αμερικανών αριστερών Εβραίων TIKKUN. H αξία του κειμένου έγκειται τόσο στην έκταση και το βάθος της ανάλυσης όσο και στους κύκλους προέλευσής της, που από μόνη της προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού, της πιο «εύκολης» παγκόσμια έκφρασης του ρατσισμού. Το διαβάσαμε μεταφρασμένο στα Γαλλικά στο τρέχον τεύχος του Courrier International και παρουσιάζουμε τις σημαντικότερες πλευρές του....Η Ισραηλινή πολιτική ενισχύει τον αντισημιτισμό στον κόσμο; Το ερώτημα είναι εξαιρετικά επώδυνο, γιατί μετά από όσα υπέφερε στην διάρκεια αιώνων ο Εβραϊκός λαός εξαιτίας του αντισημιτισμού, το χειρότερο, που μπορεί να μας συμβεί είναι η μετατροπή του σε μόνιμη κατάσταση. Το κράτος του Ισραήλ νομιμοποιεί πλέον τον αντισημιτισμό.
Αλλοι λένε, πως φταίνε οι ισλαμιστές και γενικά οι μουσουλμάνοι. Αλλοι διευρύνουν την λίστα των ενόχων με Δυτικές κυβερνήσεις και τους χριστιανικούς τους λαούς, που πάντοτε έτρεφαν αντισημιτικά αισθήματα. Αλλοι κατηγορούν ακόμη και οργανώσεις, που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και που … προδίδουν την αποστολή τους και ασκούν πιέσεις πάνω στο Ισραήλ. Τέλος υπάρχουν και … «μισητοί» Εβραίοι, που ντρέπονται για τις ρίζες τους και γυρίζουν τις πλάτες στο λαό τους για να γίνουν αρεστοί…
Είναι αλήθεια, ότι από αμνημονεύτων χρόνων ο αντισημιτισμός είναι εργαλείο καταπίεσης και βίας σε βάρος των Εβραίων… Μήπως, όμως έχουμε και εμείς συμβάλλει στην ενίσχυση αυτής της αντιδημοφιλίας των Εβραίων; Είναι ορθή η ταύτιση αντισημιτισμού και αντισιωνισμού;
Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα από την πολιτική της επίσημης ισραηλινής κυβέρνησης, που προβληματίζουν σ’ αυτή την κατεύθυνση. Γνωστοί σιωνιστικοί κύκλοι στην Μεγάλη Βρετανία απένειμαν επίσημους επαίνους σε δύο ακροδεξιούς ευρωβουλευτές, που στο παρελθόν είχαν κατηγορηθεί για ενεργό σύνδεση με παλιούς ναζί. Το ίδιο «περίεργο» φάνηκε το γεγονός, ότι δύο δεξιοί Ούγγροι πολιτικοί γνωστοί για βαρειές προσβολές σε βάρος των Εβραίων προσκλήθηκαν και πήραν μέρος σε …διεθνές φόρουμ κατά του αντισημιτισμού στην Ιερουσαλήμ. Στο παρελθόν, το ισραηλινό κράτος δεν θα επέλεγε ποτέ την προσέγγιση σε τέτοιες προσωπικότητες. Η ένταξή τους στους «φίλους του Ισραήλ» οφείλεται προφανώς στις θέσεις τους στο ευρωκοινοβούλιο σχετικά με τις ενέργειες της Ισραηλινής κυβέρνησης. Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η τοποθέτηση του Νικ Γκρίφφιν, προέδρου του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος, που τον Οκτώβριο του 2009 τόνισε -σε συνέντευξή του στο BBC- ότι το κόμμα του ήταν το μοναδικό, που στην κρίση Ισραήλ – Γάζας υποστήριξε το δικαίωμα του Ισραήλ. Η υποστήριξη, λοιπόν στην επίσημη ισραηλινή κυβέρνηση μπορεί να είναι επιχείρημα κατά του αντισημιτισμού ενός πολιτικού, που έχει αρνηθεί το Ολοκαύτωμα;
Ανάμεσα στους υπερατλαντικούς φίλους του ισραήλ εντάσσονται πολλοί, που ανήκουν στην χριστιανική άκρα δεξιά. Γι’ αυτούς η aliyah (η μετανάστευση των Εβραίων στην γη της επαγγελίας) πρέπει να συνεχιστεί μέχρις ότου όλοι οι Εβραίοι επιστρέψουν στην αγία γη της Ιουδαίας και της Σαμάρειας… Τότε λοιπόν θα πραγματοποιηθεί η Δευτέρα Παρουσία και όλοι οι Εβραίοι θα έχουν την ευκαιρία ή να γίνουν καλοί Χριστιανοί και να ζήσουν αιώνια ή να πεθάνουν αμέσως… Στην πραγματικότητα μία τέτοια πίστη είναι βαθύτατα αντισημιτική… Οι υποστηρικτές της όμως επιλέγονται και στηρίζονται από πανίσχυρα Εβραϊκά λόμπυς και από την ίδια την Ισραηλινή κυβέρνηση.
Επιγραμματικά, λοιπόν, τα κριτήρια για τον αντισημιτισμό έχουν περιορισθεί και ταυτιστεί με την κριτική στην Ισραηλινή κυβέρνηση. Ετσι, παραδοσιακοί αντισημίτες έχουν μετατραπεί σε … φίλους του Ισραήλ.
Δυστυχώς , θέλοντας και μη, γινόμαστε όλοι «συνυπεύθυνοι» των πράξεων της ισραηλινής κυβέρνησης. Εδώ εδράζεται και το κλιμακούμενο αντισημιτικό συναίσθημα σε πολλούς λαούς και χώρες, ιδιαίτερα στους Αραβες και τους μουσουλμάνους γενικότερα. Πίσω από αυτή την κλιμάκωση βρίσκεται η κατοχή, ο αποικισμός και η σκληρή καταπίεση… Κάτω από αυτή την πραγματικότητα και το ίδιο το ηθικό βάρος του Ολοκαυτώματος αδυνατίζει…
Σχόλια