Η αύξηση του εισιτηρίου του τραίνου, που προαναγγέλλεται να φτάσει και στο 55% της σημερινής τιμής είναι ο καλύτερος τρόπος, δοκιμασμένος και αποτελεσματικός να θάψεις τα τραίνα στην χώρα πιο βαθειά από τα Τάρταρα, που βρίσκονται σήμερα.Πράγματι, οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες της χώρας είναι πανθολμομολογουμένως άθλιες, και φέρνουν την Ελλάδα πιο μακρυά από ολόκληρη την Ευρώπη –Δυτική & Ανατολική- και εγγύτερα στην γειτονική μας Αφρική. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το μερίδιο της αναφερόμενης υπερπληθώρας υπαλλήλων, κακώς εξυπηρετούντων (αυτό το έχουμε βιώσει) στο συνολικό σκηνικό της μαύρης τρύπας του ΟΣΕ. Ολοι αυτοί λοιπόν, διορίσθηκαν από τις κυβερνήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων, που ασκούσαν … «κοινωνική» πολιτική σε βάρος της κοινωνίας και των αναγκών της μετατρέποντας σοβαρούς και χρησιμότατους δημόσιους οργανισμούς σε πιθάρια των Δαναϊδων από άποψη κόστους λειτουργίας. Ετσι ο καταγγελτικός λόγος των σημερινών κυβερνώντων για τα έργα και τις ημέρες της ΝΔ στον ΟΣΕ και τούμπαλιν, μόνον θυμηδία μπορεί να προκαλεί, αν όχι οργή για το χοντρό δούλεμα. Ο Ελληνικός σιδηρόδρομος, έργο του εκσυγχρονιστή πολιτικού Χαρίλαου Τρικούπη έχει υποστεί τα πάνδεινα από τους μεταπράττες διαδόχους στην κυβερνητική εξουσία μέχρι σήμερα… Χρειάστηκε …αληθινός αγώνας των ελληνικών κυβερνήσεων για να φτάσουμε να διαθέτουμε σιδηροδρομικό δίκτυο ….μικρότερο (κυριολεκτικά) από εκείνο που η χώρα είχε αναπτύξει πριν από 140 χρόνια, με ελάχιστο εκσυγχρονισμό των υποδομών του, με τριτοκοσμικό επίπεδο εξυπηρέτησης, με παροιμιώδεις καθυστερήσεις και ματαιώσεις δρομολογίων και ημιονική βραδύτητα στην διεκπεραίωση των διαδρομών του. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις με …πρωτοπορία τις μετεμφυλιακές και λαμπρή συνέχεια όλες τις μεταπολιτευτικές έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να πετύχουν το σημερινό χάλι του ΟΣΕ, που κυρίαρχα είναι χάλι πολιτικής υποδομών και κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Ο ΟΣΕ όλα αυτά τα χρόνια διατηρούσε ένα (και μοναδικό) συγκριτικό πλεονέκτημα ως επίγειο συγκοινωνιακό μέσο: το φτηνότερο εισιτήριό του… Σε όποιες λίγες περιπτώσεις αυτό το πλεονέκτημα αποδεικνυόνταν …απειλητικό για τα ΚΤΕΛ, οι κυβερνώντες εκπρόσωποι των μεταπραττών έδιναν αμέσως την λύση: θεαματική αύξηση του εισιτηρίου του τραίνου… Τυπικό παράδειγμα –τόχουμε ξαναγράψει- το τραινάκι για το Λουτράκι, που ξαναλειτούργησε το 1992 με ενθαρρυντικό φόρτο επιβατών από και προς την Αθήνα… Χρειάστηκε μία νύχτα για να παρθεί η απόφαση διπλασιασμού της τιμής του εισιτηρίου του και ο … αγώνας δικαιώθηκε. Το δρομολόγιο σταμάτησε έως και σήμερα…
Σήμερα, λοιπόν, που η χώρα περνάει την «κρίση» της και η τιμή του πετρελαίου συνεχώς ανεβαίνει, ο νέο-Ελλην -έστω και αναγκαστικά- σκέφτεται να εγκαταλείψει την Κολοκοτρωναίϊκη λεβεντιά και να χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ. Την ώρα, που και οι απειλές κατά του περιβάλλοντος γιγαντώνονται, θα ήταν λογικά αυτονόητος ο σχεδιασμός ενός σοβαρού, ρελαστικού και μακροπρόθεσμου προγράμματος ανάδειξης του τραίνου σε λοκομοτίβα της εναλλακτικής πρότασης για τις συγκοινωνιακές και γενικότερα τις μεταφορικές υποδομές της χώρας. Ετσι, θάπρεπε να γίνεται… Αλλά επειδή για τον μεταπράτη νόμος είναι του δίκιο του μεταφορέα και όχι της κοινωνίας τα Ελληνικά τραίνα ετοιμάζονται να τινάξουν τα πέταλα. Η τιμολογιακή επιβάρυνση, που με μαθηματική βεβαιότητα θα μειώσει το πελατολόγιο των τραίνων ένα στόχο μπορεί να έχει. Να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί οι «λογικά» σκεπτόμενοι: κλείστε τον ΟΣΕ. Τέρμα τα τραίνα… Θα πρόκειται δηλαδή για μία γενίκευση της λογικής του κλεισίματος σημερινών δρομολογίων, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο επειδή είναι … «ζημιογόνα». Ο θρίαμβος του παραλογισμού: πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι… Αντί να υπάρξουν μέτρα άμεσα και μεσο-μακροπρόθεσμα για ανατροπή των όρων της ζημιογόνου λειτουργίας, επιλέγεται η εύκολη λύση του κλεισίματος… Κλείσιμο όμως των τραίνων στον 21ο αιώνα, σημαίνει στροφή προς τα πίσω. Σημαίνει σκοταδισμός και περιφρόνηση των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων των πολιτών, που ζητούν ασφαλή, ταχεία, αξιοπρεπή και μη ρυπογόνα μετακίνηση σε ολόκληρη την χώρα, χωρίς να χρειάζεται να ξαμολάνε στην άσφαλτο τις ατίθασες δεκάδες ή εκατοντάδες των αλόγων τους, που ρυπαίνουν, φθείρουν, σκοτώνουν…
Οφείλουμε, όμως να παραδεχτούμε χωρίς αντίλογο, πως οι σημερινοί -όπως και οι χτεσινοί- κυβερνώντες έχουν έναν σπουδαίο σύμμαχο: το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής μας (αναφερόμενης στον πολίτη) συνείδησης. Η δική μας ανοχή και υποταγή μπορούν να επιτρέπουν τέτοιες πολιτικές και στον τομέα των μεταφορών… Ελάχιστοι συνειδητοποιημένοι πολίτες κατέβηκαν σε διαμαρτυρίες για το κλείσιμο δρομολογίων του ΟΣΕ ... Σχεδόν γραφικοί στην χώρα, που οι πολιτικοί της - ιδιαίτερα οι "προοδευτικοί- περηφανεύονται για τον υψηλό δείκτη πολιτικής συνείδησης και εγρήγορσης...
Σχόλια