...Με «πρωτοπορία» την Ρωσία, όπου η χώρα αποπληθυσμοποιείται συστηματικά… Ο ενεργειακός και άλλος πλούτος της χώρας δεν είναι ικανός να συγκρατήσει τους μεταναστεύοντες σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ή και σε άλλες Ηπείρους Ρώσους πολίτες. Η πρωτοφανής κλιμάκωση κοινωνικών ανισοτήτων σε συνδυασμό με ένα κλίμα αβεβαιότητας για το παρόν και το μέλλον των κοινωνικών παροχών (υγεία, παιδεία κ.λ.π.) εξακολουθούν να «παροτρύνουν τους Ρώσους προς φυγή, όπως τα πρώτα μεταΣοβιετικά χρόνια της απόλυτης και μαζικής φτώχιας. Όταν στο προσκήνιο της παγκόσμιας οικονομίας ήλθε ο ενεργειακός πλούτος της χώρας πολλοί περίμεναν την Ρωσική πληθυσμιακή ανάκαμψη, που δεν ήλθε ποτέ… Πολύ κοντά στα 140 εκατομμύρια ο αριθμός των Ρώσων πολιτών που κατοικούν στη χώρα σήμερα έναντι των 150 κατά την δεκαετία του 90… Τρανή απόδειξη της έντονα ταξικής ανισοκατανομής του εθνικού πλούτου είναι και η επιδείνωση της υπογεννητικότητας… Κανένα ουσιαστικό κοινωνικό κίνητρο για παρότρυνση αύξησης των γεννήσεων. Σε μία χώρα, με πολιτικούς χωρίς πολιτική –ιδιαίτερα τα μαύρα χρόνια Γιέλτσιν-όπου ο βολονταρισμός υποκαθιστά τα οικονομικά και κοινωνικά προγράμματα και δράσεις η γέννηση παιδιών είναι σαφώς ανεπιθύμητη… Τα τεράστια κενά στη Παιδεία, την Υγεία, την κοινωνική πρόνοια, τις υποδομές κοινωνικής αλληλεγγύης καταγράφονται κατευθείαν στο δημογραφικό πρόβλημα της Ρωσίας. Τα καμπανάκια έχουν αρχίσει να χτυπάνε πιο συχνά και δυνατά για την Ρωσική ηγεσία, που θα κριθεί –κυρίαρχα- από την δημογραφική της πολιτική.Δημογραφική ερήμωση αντιμετωπίζει και η Δυτική Ευρώπη.. Με εξαίρεση την Γαλλία και την Ιρλανδία, που εκπληρώνουν την προϋπόθεση των 2.1 γεννήσεων ανά γυναίκα, οι υπόλοιπες χώρες απέχουν πολύ από το αναγκαίο όριο της δημογραφικής συγκράτησης και ανάπτυξης. Για την Ιταλία π.χ. ο δείκτης βρίσκεται στα 1.35. Χειρότερη είναι η κατάσταση για την Ελλάδα…
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα του δημογραφικού χειμώνα, η είσοδος των μεταναστών στην γηραιά Ηπειρο μοιάζει …μάνα εξ ουρανού. Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική μοιάζουν να έχουν αναλάβει το αναπαραγωγικό έργο για ολόκληρο τον πλανήτη. Παρά τις άναρθρες και ανόητες κραυγές των κατά τόπους εθνικιστών και ξενοφοβικών, οι χώρες, που βιώνουν τον πληθυσμιακό μαρασμό έχουν μπροστά τους μία …λύση άμεσης απόδοσης. Η Ρώσικη ηγεσία προβληματίζεται σοβαρότατα για πολιτικές προσέλκυσης μεταναστών, ιδιαίτερα νέων, που θα μπορούν να εγκατασταθούν μόνιμα αποκτώντας «ρώσους» απογόνους… Παρόμοιες πολιτικές ακούγονται σκόρπια και δειλά και στην υπόλοιπη δημογραφικά πενόμενη Ευρώπη.
Το βέβαιο είναι - και το ξέρουμε καλά εδώ στην Ελλάδα-, ότι η δημογραφική κρίση έχει καθαρά κοινωνικές αιτίες. Οι ανεπάρκειες του συστήματος προστασίας της μητρότητας, και της βρεφικής και νηπιακής φιλοξενίας, η συνεχής αύξηση του κόστους της «δωρεάν» παιδείας, η επιδεινούμενη αβεβαιότητα επαγγελματικής αποκατάστασης είναι μερικές όψεις του γκρίζου κοινωνικού σκηνικού, που περιβάλλει τις αναπαραγωγικές –και όχι μόνο- ηλικίες. Ελάχιστες αμφιβολίες μπορεί να υπάρχουν για τις δυσμενέστατες συνέπειες της γενικευμένης και παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης πάνω στα δημογραφικά προβλήματα των καπιταλιστικά αναπτυγμένων χωρών. Το «σουηδικό» μοντέλο κοινωνικής πολιτικής των προηγούμενων δεκαετιών μοιάζει πλέον χαμένος παράδεισος και μακρινό όνειρο… Οσοι επικαλούνται την ευκολία γεννήσεων στις καθυστερημένες χώρες του Τρίτου κόσμου, ως δήθεν επιχείρημα κατά του κοινωνικού χαρακτήρα του δημογραφικού προβλήματος, αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν, ότι η γεννησιακή «ευκολία» εκεί είναι «υποχρεωτικό» αντιστάθμισμα στην υπερβολική βρεφική, νηπιακή, παιδική και εν γένει θνησιμότητα. Πέρα από πολιτιστικές ιδιαιτερότητες, θρησκευτικού πολλές φορές χαρακτήρα, ο δημογραφικός «πλούτος» των υπανάπτυκτων χωρών επιβεβαιώνει τον καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα της δημογραφικής ανισορροπίας του δοκιμαζόμενου πλανήτη, που μέχρι σήμερα δείχνει να θυσιάζει την ίδια του την επιβίωση στον βωμό του υπερκέρδους…
Σχόλια