Αυτή η καχυποψία θα μας φάει...

Διαβάσαμε στο πληροφοριακότατο και πλειστάκις προβληθέν στην ΦΑΙΑΚΙΑ ιστολόγιο: ΥΠΟΔΟΜΕΣ (http://www.ypodomes.com/), για τα προβλήματα του νεολειτουργούντα (ούτε χρόνο δεν έκλεισε) προαστειακού της Πάτρας... Κατ' αρχή σας μεταφέρουμε το κείμενο, που αναρτήθηκε στις 31.5.2011:
Όλο και πυκνώνουν τα τεχνικής φύσεως προβλήματα που παρουσιάζονται στους συρμούς του προαστιακού. Τις τελευταίες ημέρες παρουσιάζονται συχνά προβλήματα κατά την εκκίνηση του συρμού, με αποτέλεσμα οι μηχανές να σβήνουν και να υπάρχει καθυστέρηση ακόμα και 10 λεπτών στην έναρξη του δρομολογίου.
Συχνές είναι και οι διακοπές του κλιματισμού, με αποτέλεσμα οι επιβάτες σε κάποια εκ των βαγονιών να μεταφέρονται σε κατάσταση ασφυξίας, καθώς δεν υπάρχουν ανοιγόμενα παράθυρα, παρά μόνο δυο μικρά που όμως μάλλον χειροτερεύουν, παρά βελτιώνουν τις συνθήκες.
Αν μάλιστα αυτά συμβούν σε ώρες αιχμής, με δεκάδες φοιτητές και επιβάτες να κατακλύζουν τους συρμούς και η εξωτερική θερμοκρασία να είναι γύρω στους τριάντα βαθμούς, αντιλαμβάνεται κανείς τι επικρατεί μέσα στα βαγόνια.
Πριν περίπου δυο εβδομάδες και ενώ επικρατούσαν υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, παρατηρήθηκε σε συρμό με πολύ κόσμο να λειτουργεί το καλοριφέρ!!!


Σε άλλο συρμό λίγες ημέρες μετά, λειτουργούσε το καλοριφέρ και ο κλιματισμός του ψυχρού αέρα μαζί!!!
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις προγραμματιζόμενες πολλές επί πλέον στάσεις που θα κάνει κατά την επέκτασή του ο προαστιακός, απαιτούν δραστικά μέτρα συντήρησης και έγκυρο προγραμματισμό, προκειμένου να μην γίνει από ένα μέσο φτηνό, γρήγορο και με άνεση στην μετακίνηση για τον επιβάτη, σε αργό, δυσάρεστο, με προβλήματα και καθυστερήσεις.


Η ... αρωστημένη μας καχυποψία είναι η αιτία των σκέψεων, που κάναμε επ' ευκαιρία όλων αυτών των ...προβλημάτων του Προαστιακού της Πάτρας, ενός συγκλονιστικού -για τα Ελληνικά δεδομένα- πειράματος με δυνατότητα επέκτασης και σε πολλές άλλες Ελληνικές πόλεις (Καλαμάτα, που καταργήθηκε, άν και ήταν φουλ σε κίνηση, Αγρίνιο, όπου πετάχτηκαν δισεκατομύρια δραχμές για την επισκευή μιας γραμμής, που δεν ξαναλειτούργησε ποτέ και που θα μπορούσε θαυμάσια να φιλοξενήσει τουλάχιστον προαστιακό τραίνο μεταξύ Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Αγρινίου, στον Βόλο, στην Λάρισσα, σε πόλεις της Δυτικής και Ανατολικής Μακεδονίας κ.λ.π.) Αυτή, λοιπόν η καχυποψία μας κάνει να σκεφτούμε, πως πίσω από τα τραίνα, που ...σβήνει η μηχανή τους μόλις πάρουν μπρός, που δουλεύουν τα καλοριφέρ τους υπό καύσωνα κ.λ.π. βρίσκονται τα θαυματουργά εκείνα μυαλά και χέρια, που έχουν καταδικάσει τον τόπο και τον λαό του στην υπανάπτυξη, αφαιρώντας του το οικολογικότερο μαζικό Μέσο Μεταφοράς και ...χαρίζοντάς του άφθονους ίππους Ι.Χ. και ρυπαίνοντα φορτηγά και λεωφορεία...


Η καχυποψία μας είναι που μας ξανάφερε στο νού το αμαρτωλό προηγούμενο του Προστιακού του Λουτρακίου, που λειτούργησε με εξαιρετική επιτυχία το 1990 (παρά τις τεράστιες τεχνολογικές υστερήσεις του) και που καταργήθηκε εν μία νυκτί από την τότε κυβέρνηση, ύστερα από το εύλογο αίτημα των ΚΤΕΛ της περιοχής. Και έκτοτε ΔΕΝ ξαναλειτούργησε... Για λόγους καχυποψίας, λοιπόν φοβόμαστε μήπως ένα αντίστοιχο σχέδιο ελλοχεύει πίσω από τις ατέλειες του Προαστειακού της Πάτρας και πριν προλάβει το πείραμα να ανοίξει τα φτερά του (αναμένονται λογικά: πύκνωση δρομολογίων, επέκταση της γραμμής προς την Δυτική Πάτρα και λειτουργία περισσότερων ενδια΄μεσων σταθμών) να κοπεί ... το κακό εν τη γεννέσει του... Πριν τυχόν κολλήσει και πουθενά αλλού. Εντάξει, τόσες 10ετίες έχει γίνει συστηματική πλύση εγκεφάλων ώστε ελάχιστες φωνές να διεκδικούν τον αυτονόητο εκσυγχρονισμό και επέκταση του ΟΣΕ και οι περισσότεροι να καμαρώνουμε το ακριβοπληρωμένο μας ΙΧ, GTI, FX, ML, BZ κ.λ.π. Ομως και σε εποχές κρίσης δεν ξέρει ποτέ κανείς τι μπορεί να συμβεί... Μπορεί π.χ. η αγανάκτηση των πολιτών να γεννήσει κανούρια αιτήματα για ανθρώπινες μαζικές συγκοινωνίες... Γιατί λοιπόν να διακινδυνεύει το σύστημα της εξουσίας των μεταπρατών της αρπακτής... Αυτοί οι φόβοι μας ζώνουν...Είματε καχύποπτοι...πώς να το κάνουμε μπροστά στην εκατομυριοστή αυτή απόπειρα ευτελισμού και απαξίωσης των Μέσων σταθερής τροχιάς στον τόπο...

Σχόλια