...και όχι μόνο της Γαλλίας η 14η Ιουλίου, επέτειος και σύμβολο της πιο παρατεταμένα πετυχημένης κοινωνικής επανάστασης στον Πλανήτη... Κι΄όσο κι' αν χαρακτηρίζεται -και δικαίως- σαν αστική επανάσταση δεν πρέπει κανείς να αφαιρέσει την διάταση του χώρου και του χρόνου για να κατανοήσει το μέγεθος της προοδευτικότητάς της και να μην λησμονήσει, πώς κάποια συνθήματά των αγανακτησμένων Γάλλων της εποχής, όπως "Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα" περιέχουν νοήματα, που ανοίγουν δρόμους πιο μπροστά από το 1789, φωτίζουν το δρόμο στους κομμουνάρους του παρισιού έναν αιώνα αργότερα αλλά και σε όλους τους αγώνες και αγωνιστές της κοινωνικής απελευθέρωσης.Πρόσθεσε και την λαϊκότητα του κράτους στις καταχτήσεις τιςε επανάσατασης, μου έλεγε πρόσφατα ένας Γάλλος φίλος, που καμάρωνε, οτι το κράτος του έχει από τις αρχές του 20ου αιώνα κατοχυρώσει τον πλήρη και ουσιαστικό διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας σε όφελος και των δύο και σε βάρος κανενός...
Οι λαϊκές συνελεύσεις του Παρισιού στοιχειοθετούν μορφές άμεσης δημοκρατίας όσο και αν εκφυλίστηκαν αργότερα σε αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, όσο κι' αν μετατράπηκαν σε όργανα σεχταριστικής αντι-λαϊκής τρομοκρατίας όσο κι' αν άνοιξαν τον δρόμοι στον Αυτοκράτορα, μετά την 9η Θερμιδόρ, μετατρέποντας τους θύτες του σήμερα σε θύματα του αύριο...
Οι λαοί και οι φωτισμένοι άνθρωποι έχουν πολλά να διδαχτούν -θετικά και αρνητικά- από τον μεγάλο ξεσηκωμό των "παιδιών της πατρίδας", όπως λέει, μέχρι σήμερα στους συγκλονιστικούς του στίχους ο Γαλλικός Εθνικός Υμνος, σαν τον παιάνα των Ελλήνων στους "Πέρσες" του Αισχύλου...
Χρειαζόμαστε μαθήματα με νηφαλιότητα πνεύματος... Ετσι ώστε να διαβούμε το κατώφλι της ιστορίας με προετοιμασία και σχέδιο και όχι με το κεφάλι μας πρησμένο από τα κουτουλήματα στον τοίχο μιάς ουσιαστικά εμπειρικής πρσέγγισης, που αρνείται να μετατρέψει τις εμπειρίες σε πείρα...
Σχόλια