Είναι γραμμένο το σημείωμα του φίλτατου Δήμου Μακατσώρη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ... μας άρεσε και σας το παρουσιάζουμε:
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ
Σκοπός ζωής της ακροδεξιάς ήταν η συμμετοχή της σε οποιαδήποτε κυβέρνηση που θα συμμετείχαν οι πυλώνες της δεξιάς με στόχο την πολιτική της αναγνώριση.
Το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου.
Μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει πιστά την πολιτική της προηγούμενης, μια που αυτή αποτελεί και τη ραχοκοκαλιά της.
Μια κυβέρνηση που απέτυχε σε όλα τα επίπεδα, αφού αύξησε το χρέος από το 127,4% του ΑΕΠ στο τέλος του 2009, στο 161% στο τέλος του Οκτώβρη του 2011, αφού εκτίναξε την ανεργία τον ίδιο μήνα στο 17,6% του ενεργού πληθυσμού, αφού αύξησε την έμμεση και άμεση φορολογία επιβαρύνοντας κυρίως τους χαμηλοεισοδηματίες, μείωσε παράλληλα τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής, μείωσε επίσης πάνω από 805% το ΑΕΠ στα δύο τελευταία χρόνια και μαζί με τη μείωση του 2009 πλησιάζει το 12%. Έτσι το ΑΕΠ από 252 δισεκατομμύρια θα φθάσει στο τέλος του χρόνου τα 219 και με προοπτική στο τέλος του 2012 να μην ξεπερνά τα 212 δισεκατομμύρια, μείωση κατά 3,2% όπως εκτιμά η κυβέρνηση.
Με τις μειώσεις των αποδοχών, τις περικοπές των κοινωνικών παροχών και τις αυξήσεις των φόρων μέσα στη διετία, μείωσε το δημόσιο έλλειμμα από το 15,4% του ΑΕΠ των 242 δισεκατομμυρίων στο 9% του ΑΕΠ των 220 δισεκατομμυρίων. Το έλλειμμα θα κλείσει περίπου στα 20 δισεκατομμύρια στο τέλος του χρόνου.
Κι αν αφαιρεθούν ακόμη και 4,5 δισεκατομμύρια από τη μείωση των τόκων λόγω κουρέματος του δημοσίου χρέους, πάλι το έλλειμμα θα είναι της τάξης των 15,5 δισεκατομμυρίων και με τη εφαρμογή των μέτρων του νέου αναθεωρημένου μνημονίου, το έλλειμμα θα φθάνει στα 13 δισεκατομμύρια και θα είναι τα τέλη του 2012 σε ποσοστό του ΑΕΠ τουλάχιστον 6%.
Η κυβέρνηση του κ. Λ. Παπαδήμου καθ’ υπόδειξη των τραπεζών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των κατασκευαστικών εταιρειών και με τις ευλογίες της τρόικας θα πάρει και νέα μέτρα εις βάρος των χαμηλοεισοδηματιών με στόχο τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Η πολιτική τους θα είναι αδιέξοδη και μόνιμα θύματά της θα είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι μικροεπαγγελματίες.
Την πολιτική αυτή χαράζουν οι τραπεζίτες μέσω του εκτελεστικού τους οργάνου που είναι ο κ. Λ.Παπαδήμος. Τι περιμένει όμως ο λαός από αυτόν όταν οι εισηγήσεις του μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση ; Αυτές ήταν :
Η ισοτιμία της ένταξης της χώρας στην ζώνη του ευρώ, ήτοι 1 ευρώ προς 340,75 δρχ., παραγνωρίζοντας πως η ισοτιμία δεν είναι αποτέλεσμα των αγορών, αλλά της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας, την οποίαν όφειλαν να προστατεύσουν.
Η έκδοση swaps, τα οποία πούλησαν στην Goldman Sachs και δεν τα εμφάνισαν σε συμφωνία με αυτήν στο δημόσιο χρέος.
Στην μείωση των επιτοκίων καταθέσεων και στην αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων για να γίνει πιο ακριβό το χρήμα που είχε ανάγκη η πραγματική οικονομία και να κερδίσουν μόνο οι τραπεζίτες.
Μήπως ο κ. Λ.Παπαδήμος με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας εισηγήθηκε το 2010 είτε στην ίδια την τράπεζα είτε στον κ. Γ. Παπανδρέου, την αναγκαιότητα του κουρέματος του δημόσιου χρέους ; Πράγμα που υλοποιήθηκε με καθυστέρηση 15 μηνών και αφού το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από τα 289 δισεκατομμύρια στα 360 δισεκατομμύρια. Αλήθεια πιστεύει έστω και ένας Έλληνας πως ο κ. Λ.Παπαδήμος θα ασκήσει εθνική πολιτική ή θα ασκήσει την πολιτική που θα του υποδείξουν τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας, οι αγορές και η τρόικα ;
Το όνειρο έγινε πραγματικότητα με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου.
Μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει πιστά την πολιτική της προηγούμενης, μια που αυτή αποτελεί και τη ραχοκοκαλιά της.
Μια κυβέρνηση που απέτυχε σε όλα τα επίπεδα, αφού αύξησε το χρέος από το 127,4% του ΑΕΠ στο τέλος του 2009, στο 161% στο τέλος του Οκτώβρη του 2011, αφού εκτίναξε την ανεργία τον ίδιο μήνα στο 17,6% του ενεργού πληθυσμού, αφού αύξησε την έμμεση και άμεση φορολογία επιβαρύνοντας κυρίως τους χαμηλοεισοδηματίες, μείωσε παράλληλα τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής, μείωσε επίσης πάνω από 805% το ΑΕΠ στα δύο τελευταία χρόνια και μαζί με τη μείωση του 2009 πλησιάζει το 12%. Έτσι το ΑΕΠ από 252 δισεκατομμύρια θα φθάσει στο τέλος του χρόνου τα 219 και με προοπτική στο τέλος του 2012 να μην ξεπερνά τα 212 δισεκατομμύρια, μείωση κατά 3,2% όπως εκτιμά η κυβέρνηση.
Με τις μειώσεις των αποδοχών, τις περικοπές των κοινωνικών παροχών και τις αυξήσεις των φόρων μέσα στη διετία, μείωσε το δημόσιο έλλειμμα από το 15,4% του ΑΕΠ των 242 δισεκατομμυρίων στο 9% του ΑΕΠ των 220 δισεκατομμυρίων. Το έλλειμμα θα κλείσει περίπου στα 20 δισεκατομμύρια στο τέλος του χρόνου.
Κι αν αφαιρεθούν ακόμη και 4,5 δισεκατομμύρια από τη μείωση των τόκων λόγω κουρέματος του δημοσίου χρέους, πάλι το έλλειμμα θα είναι της τάξης των 15,5 δισεκατομμυρίων και με τη εφαρμογή των μέτρων του νέου αναθεωρημένου μνημονίου, το έλλειμμα θα φθάνει στα 13 δισεκατομμύρια και θα είναι τα τέλη του 2012 σε ποσοστό του ΑΕΠ τουλάχιστον 6%.
Η κυβέρνηση του κ. Λ. Παπαδήμου καθ’ υπόδειξη των τραπεζών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των κατασκευαστικών εταιρειών και με τις ευλογίες της τρόικας θα πάρει και νέα μέτρα εις βάρος των χαμηλοεισοδηματιών με στόχο τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Η πολιτική τους θα είναι αδιέξοδη και μόνιμα θύματά της θα είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι μικροεπαγγελματίες.
Την πολιτική αυτή χαράζουν οι τραπεζίτες μέσω του εκτελεστικού τους οργάνου που είναι ο κ. Λ.Παπαδήμος. Τι περιμένει όμως ο λαός από αυτόν όταν οι εισηγήσεις του μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση ; Αυτές ήταν :
Η ισοτιμία της ένταξης της χώρας στην ζώνη του ευρώ, ήτοι 1 ευρώ προς 340,75 δρχ., παραγνωρίζοντας πως η ισοτιμία δεν είναι αποτέλεσμα των αγορών, αλλά της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας, την οποίαν όφειλαν να προστατεύσουν.
Η έκδοση swaps, τα οποία πούλησαν στην Goldman Sachs και δεν τα εμφάνισαν σε συμφωνία με αυτήν στο δημόσιο χρέος.
Στην μείωση των επιτοκίων καταθέσεων και στην αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων για να γίνει πιο ακριβό το χρήμα που είχε ανάγκη η πραγματική οικονομία και να κερδίσουν μόνο οι τραπεζίτες.
Μήπως ο κ. Λ.Παπαδήμος με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας εισηγήθηκε το 2010 είτε στην ίδια την τράπεζα είτε στον κ. Γ. Παπανδρέου, την αναγκαιότητα του κουρέματος του δημόσιου χρέους ; Πράγμα που υλοποιήθηκε με καθυστέρηση 15 μηνών και αφού το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από τα 289 δισεκατομμύρια στα 360 δισεκατομμύρια. Αλήθεια πιστεύει έστω και ένας Έλληνας πως ο κ. Λ.Παπαδήμος θα ασκήσει εθνική πολιτική ή θα ασκήσει την πολιτική που θα του υποδείξουν τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας, οι αγορές και η τρόικα ;
Σχόλια