Mea Culpa...

Λιγότερο από 3 δεκαετίες έχουν περάσει από τότε, που ο "Μεγάλος" ή ο "η Ελλαδα ανήκει στους Ελληνες", ή ο "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" ή ο "Βυθίσατε το Χώρα" τα έκανε όλα γαργάρα στο Νταβός, συνευρισκόμενος με το  Τούρκο ομόλογό του με τον οποίο άνοιξε ένα αλησφερίσι από διμερείς αγκαλίτσες... Για τον ...φόβο όμως των Ιουδαίων ή απλούστερα μπάς και ξυπνήσουν οι αυτόχθονες ιθαγενείς, ο Μεγάλος ανεφώνησε μέσα στο κοινοβούλιο το περιβόητο Mea Culpa (δικό μου το λάθος), που αντί να προκαλέσει το ...γέλιο της αρκούδας αναγορεύτηκε σε υπέρτατη πράξη πολιτικής υπευθυνότητας, θαρραλέας αυτοκριτικής, τολμηρής καινοτομίας κ.λ.π. Ηταν βέβαια τότε η εποχή των παχέων αγελάδων και των μαζικών εκμαυλισμών, που πολλοί ήταν κάτοχοι της κουτάλας ενώ ακόμη περισσότεροι είχαν βάσιμες ελπίδες να αποκτήσουν την δική τους κουτάλα... Κατά συνέπεια, καμία σοβαρή ανησυχία δεν μας προέκυψε για το τί σήμαιναν για τον τόπο και τον λαό, για τις εθνικές υποθέσεις και το γεωστρατηγικό μέλλον της χώρας οι ημιτονοειδείς μεταμορφώσεις από Διγενή Ακρίτα σε κανίς του καναπέ... Η αφή ή το όραμα της κουτάλας ήταν οι καλύτεροι σιγαστήρες για την ευλόγως αναμενόμενη και μηδέποτε προκύψασα λαϊκή οργή... Τουλάχιστον σε έκταση και κλίμακα, που να αμφισβητήσει την εξουσία...
Μερικές 10ετίες αργότερα και μετά τον ολοφάνερο εμπαιγμό, μπροστά στην σημαντικότερη ίσως κοικωνικοοικονομική τραγωδία του τόπου, ο πρωθυπουργός της τρικομματικής, που οι συνιστώσες της προεκλογικά έταζαν από  σθεναρή επαναδιαπραγμάτευση μέχρι σταδιακή πλήρη αποδέσμευση από τα μνημόνια (εκ των δεξιών προς τα αριστερά) δήλωνε: "Ουδείς αναμάρτητος" απεκδυόμενος έτσι της προεκλογικής ρητορικής προς τους αυτόχθονες ιθαγενείς για επαναδιαπραγμάτευση κ.λ.π.  κ.λ.π.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται; Μήπως σαν φάρσα;;; και αν σαν φάρσα, σε βάρος ποίου θα είναι η φάρσα αυτή την φορά... Για να δούμε...

Σχόλια