Από την νεότευκτη ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (καλορίζικη!!!), όπου ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Γιώργος Ρούσσης αρθρογραφεί, αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικά επίκαιρο σημείωμά του...
Ο Σιατίστης και οι σύγχρονοι Αντίχριστοι
Σε μια περίοδο που οι
χρυσαυγίτες οπαδοί του Χίτλερ, κάνουν θρασύδειλες επιδείξεις
δύναμης ενάντια στους αδύναμους, την ίδια ώρα που απλώς φωνασκούν
άναρθρα κατά των πολιτικών εκπροσώπων των ισχυρών, με σκοπό να τους
αντικαταστήσουν στη διαχείριση του καπιταλισμού καταργώντας και τα
τελευταία δημοκρατικά απομεινάρια, ήλθε ο Μητροπολίτης Σιάτιστας να
ταράξει τα νερά της κωφεύουσας έως τότε εκκλησίας, και να αποκαλύψει
την καθόλα αντιχριστιανική πρακτική της Χρυσής Αυγής.
Ήλθε να μας θυμίσει
την πάντοτε επίκαιρη εκτίμηση του Walter Benjamin, ότι «ο ναζισμός είναι
ο σύγχρονος Αντίχριστος».
Σε
αυτό το πνεύμα εύστοχα επεσήμανε ότι όποιος είναι με την Χρυσή Αυγή «δεν
μπορεί να είναι ταυτόχρονα και χριστιανός» και ότι είναι καλύτερος ένας
άθεος που σέβεται τους συνανθρώπους του και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε
φυλές, από κάποιον χρυσαυγίτη.
Ο Σιατίστης όπως ο ίδιος
δηλώνει έμεινε πιστός σε αρχές όπως εκείνη του Ευαγγελιστή Ιωάννη, με βάση την
οποία «αυτός που λέει ότι αγαπά τον Θεό και μισεί τον αδελφό
του είναι ψεύτης! Πως μπορείς να αγαπάς τον Θεό που δεν τον είδες και να
κακοποιείς τον αδελφό σου που τον βλέπεις καθημερινά;»
Βεβαίως ως
αναμενόμενο δεν έφτασε στο όρια του Ernst Bloch, ο οποίος
υποστήριζε ότι «μόνον
ένας πραγματικός χριστιανός μπορεί να είναι ένας καλός άθεος, και μόνον ένας
πραγματικός άθεος μπορεί να είναι ένας καλός χριστιανός»[i].
Όμως
και αυτά που δήλωσε είναι σημαντικά διότι από τη σκοπιά του πιστού χριστιανού,
περιέσωσε με τη στάση του το βαθύτατα ανθρωπιστικό, αλληλέγγυο,
περιεχόμενο του χριστιανισμού, που καταρρακώνει βάναυσα η Χρυσή Αυγή.
Ακόμη
δεν γνωρίζω αν ο Σιατίστης εκτός από τις ρατσιστικές διακρίσεις, καταδικάζει
και τις ταξικές διακρίσεις, που γεννούν και θρέφουν τις προηγούμενες,
ανταποκρινόμενος έτσι πληρέστερα στο χριστιανικό μήνυμα. Εννοώ το μήνυμα εκείνο που αποπνέει το κατά
Λουκά Ευαγγέλιο, στο οποίο αναφέρεται ότι «ευκολότερο είναι να περάσει κάμηλος
από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στην βασιλεία του Θεού», (18,
στίχος 25) και η Επί του όρους Ομιλία(6, στίχος 20), στην οποία
αναφέρεται το περίφημο «μακάριοι σεις οι πτωχοί διότι υμετέρα είναι η βασιλεία
του Θεού ». (το οποίο αναθεωρήθηκε αργότερα στο κατά Ματθαίο
Ευαγγέλιο και μετατράπηκε τεχνηέντως σε «μακάριοι οι πτωχοί τω
πνεύματι»).
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο
τότε ο Σιατίστης θα τάσσονταν ενάντια σε μια παράδοση που θέλει την
Εκκλησία με την πλευρά των ισχυρών και των νικητών, ενάντια στην
«χριστιανική» εκείνη παράδοση που έχτισε την περίφημη εκκλησία Sacré
Coeur στο Παρίσι για να συγχωρέσει ο θεός τη Γαλλία από το αμάρτημα της
ηρωικής Κομμούνας του Παρισιού, και να την εξιλεώσει από «τα
εγκλήματα» των κομμουνάρων, ενάντια στην εκκλησία και το παπαδαριό εκείνο
που συνεργάστηκε με τους ναζί αναπαράγοντας τη στάση όσων ομογάλακτών τους
είχαν σπεύσει να αποκηρύξουν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Αν συνέβαινε κάτι
τέτοιο τότε ο Σιατίστης θα εντάσσονται στις χριστιανικές
εκείνες παραδόσεις, όπως του Θωμά Μύντσερ την περίοδο του
πολέμου των χωρικών στην Γερμανία, ή πιο πρόσφατα της θεολογίας της
απελευθέρωσης στην Λατινική Αμερική, θα εντάσσονταν στις παραδόσεις του κλήρου
εκείνου που βρέθηκε δίπλα στον δικό μας Άρη, δηλαδή του κλήρου που
επεδίωξε να εφαρμόσει εδώ κάτω και όχι στους ουρανούς τις χριστιανικές
αρχές.
Ακόμη όμως κι’ αν δεν φτάνει ως εκεί, είναι
άξιος συγχαρητηρίων για τη στάση του, μια στάση που αρμόζει σε έναν αληθινό
χριστιανό ιερέα, και δη της χώρας του Ξένιου Δία.
Σχόλια