Πριν περίπου 4 μήνες ο υπογραφόμενος ήταν ένας από τους εισηγητές-παρουσιαστές, στην παρουσίαση στην Κέρκυρα, του βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα: "είκοσι χρόνια χρειάστηκαν..." Εκεί, λοιπόν, με την ευκαιρία της ιστορικής αναδρομής στην πολιτική ζωή του τόπου και ειδικότερα της αριστεράς εκτέθηκαν ορισμένες σκέψεις, που η παράθεσή τους, λίγες μέρες πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούνται -από την ΦΑΙΑΚΙΑ κυριολεκτικά αλλά και διαχρονικά επίκαιρες. Ακολουθούν ορισμένα αποσπάσματα εκείνης της εισήγησης...
...Η ανανέωση ή καλύτερα η ανανεωτική δυνατότητα και δυναμική συνίσταται
στην διαρκή ανακαίνιση και εμπλουτισμό αρχών και περιεχόμενου μίας
επιστημονικής κοινωνικής θεωρίας και αυτό είναι ταυτολογικό στοιχείο της
επιστημονικότητάς της και της αποτελεσματικότητάς της. Ιδιαίτερα αυτό ισχύει
για την Μαρξική θεωρία, που κατήργησε τις αιώνιες αλήθειες και ανήγαγε τον χώρο
και τον χρόνο σε βασικά στοιχεία της ιστορικής διαλεκτικής… Το να αποδίδεις λοιπόν
σε κάποιον την κατηγορία του ανανεωτή είναι στην ουσία η πιο ανοιχτή ομολογία
για την δική σου στατικότητα και συντηρητισμό… Για την δική σου απομάκρυνση από
το πυρηνικά στοιχεία της κοσμοθεωρίας, που … υπερασπίζεσαι κατά τα άλλα… Και
από την άλλη: η απλή αντικατάσταση
συμβόλων και ονοματολογίας, η άκριτη
υιοθέτηση του αντίθετου, όταν πασιφανώς το πρωτογενές ανεπαρκεί, το κατ΄εξακολούθηση
βόλεμα της πραγματικότητας στις επιθυμίες μας αποτελούν στοιχεία ανανεωτικής
λογικής και δυναμικής;;; Φοβάμαι, πως
πρόκειται για την άλλη όψη του ίδιου δογματικού αδιέξοδου… Στον τόπο μας
μάλιστα βιώνουμε τούτες τις μέρες μία θλιβερή και οριακή απόδειξη αυτού του
«ανανεωτικού» δογματισμού, που στο όνομα της σταθερής προσήλωσης στην Ευρωπαϊκή
Ενωση, πρωταγωνιστεί στην υλοποίηση της μνημονιακής λαίλαπας από συγκυβερνητική
μάλιστα θέση… Πόσο ανανεωτικός, είναι αυτός ο λόγος, πόσο σύγχρονος και
προοδευτικός, την ώρα που τα δεινά των Ευρωπαϊκών λαών δεν προέρχονται από δυνάμεις
διαπλανητικές αλλά από τις ίδιες τις επιλογές της ΕΕ;;;
...Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρεωθεί το βαρύτατο φορτίο της
ριζοσπαστικής ανανέωσης για την Ελληνική κοινωνία αλλά και για την Ευρώπη. Του
το χρεώνουν τα ποσοστά του…Βαρύ φορτίο, δυσανάλογο με τον βαθμό θεωρητικής και
πρακτικής του εκγύμνασής μέχρι σήμερα… Εχει
όμως φορτωμένη στις αποσκευές του μία σπουδαία κληρονομιά: την πολυτασική του
λειτουργία. Αυτή, που του έδωσε χαρακτηριστικά μετώπου. Την ειρωνεύονται βέβαια,
δογματικοί και συντηρητικοί νεοφιλελεύθεροι αλλά αυτή η λειτουργία πρέπει να
διατηρηθεί και να βαθύνει… Ασφαλώς, σε κλίμα καλοπιστίας, έλλειψης
προκαταλήψεων, γνήσιας ανησυχίας για τον κοινό σκοπό, μέσα από τον σεβασμό της
διαφορετικότητας. Μακριά από ιδιοτέλειες βολεμάτων ή ψυχολογικές ανάγκες
επαναστατικόμορφης αποστειρωμένης καθαρότητας…
Η Ελληνική αριστερά έχει να θυμηθεί δύο λαμπρές περιόδους,
συνδυασμένες με μετωπικούς σχηματισμούς: την ΕΑΜΙΚΗ και την ΕΔΑΪΤΙΚΗ. Τότε, που
κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες (κατοχή και μετεμφυλαική τρομοκρατία)
κατάφερε να διεξαγάγει με μεγάλη επιτυχία τον κατά Γκράμσι, πόλεμο θέσεων. Σήμερα,
μία ριζοσπαστική ανάγνωση του Γκράμσι, όχι αυτή, που τον έχει μετατρέψει
μονοδιάστατα σε πρίγκηπα του ρεφορμισμού, μπορεί να συμβάλλει στην φυσική
επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάχτηση από μεριάς εργαζομένων της ηγεμονίας των
θέσεων στις παρούσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.
...Προσδοκούμε λοιπόν, τα νέα στελέχη να προκύψουν μέσα από την
ηθική και πολιτική καταξίωση χωρίς καμία σχέση με τους πραιτωριανούς και Προκρούστες
παλιών αυταρχικών κομματικών μηχανισμών ή με τους ευκαιριακούς ανανεωτικούς, που μεταπηδούσαν από σχηματισμό σε σχηματισμό,
από παράταξη σε παράταξη με βασικό κίνητρο το ίδιον όφελος… Δυστυχώς είναι οι
ίδιοι, που επανεμφανίστηκαν κάτοχοι μικροφώνων ή δημόσιοι προπαγανδιστές μόλις …εγύρισε
καπάκι η ζωή… Η κοινωνία, μετά την λαίλαπα της αρπαχτής, του βολέματος, της
μίζας, της κομπίνας και του λαϊκισμού που σημάδεψαν τα δημόσια πράγματα κατά
την τελευταία 30ετία είναι φυσιολογικά απαιτητικότερη από τον ΣΥΡΙΖΑ… Όχι γιατί
έγινε δια μαγείας ηθικότερη αλλά γιατί πολύ απλά αναγνωρίζει σ’ αυτές τις
λογικές την σημερινή κακοδαιμονία. Και με την ευκαιρία: είναι απόλυτα ορθό, πως
τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα της χώρας δεν έχουν την αιτία τους στα υπαρκτά
διαχειριστικά εγκλήματα των περασμένων χρόνων… Αποτελεί τουλάχιστον αφέλεια ή
άποψη, πως με διαχειριστικό εξορθολογισμό θα τα ξεπεράσουμε. Το διαψεύδουν
ανοιχτά ακόμα και σημαντικοί νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι. Όμως, παραμένει γεγονός, ότι μίζα, αρπαχτή
και βόλεμα εξυπηρέτησαν την μαζική αποκοινωνικοποίηση του νέου Ελληνα. Την υιοθέτηση
τα λογικής της πάρτης μου… Γι’ αυτό
εξάλλου σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν με θαυμαστή φροντίδα και μεθοδολογική
συνέπεια. Αυτή όμως η πολιτική λογική και ηθική, όσο έχουν πέραση τόσο θα
καθυστερούν να αναπτυχθούν μαζικοί και αποτελεσματικοί κοινωνικοί αγώνες… Αυτό επιδιώκουν οι χτεσινοί θεμελιωτές και
υπηρέτες τη διαφθοράς, που έχουν εσχάτως μετατραπεί σε ιππότες της κάθαρσης,
προκαλώντας μνήμη και νοημοσύνη…
...Προσδοκούμε ακόμη, έναν γνήσια νεωτερικό πολιτικό λόγο… Νεωτερικό σε μορφή και περιεχόμενο. Ελκυστικό
με την τεκμηριωτική δύναμη των επιχειρημάτων. Εμπνευστικό από την κινηματική του
πνοή αλλά και την προγραμματική του συνέπεια… Λόγο, ενταγμένο στην τακτική της
ανατροπής. Οχι εγγυητή της αριστερής μας καθαρότητας ή της ανανεωτικής μας
προσαρμοστικότητας… Χωρίς εξουσιολαγνείες αλλά και χωρίς αριστερόμορφα
λεξιλαγνικά άλλοθι. Λόγος προωθητικός για καινούριους συλλογισμούς, σχεδιασμούς
και τακτικές. Αυτό περιμένουμε πριν απόλα να δούμε στην δημόσια εικόνα του
ΣΥΡΙΖΑ… Όπως π.χ. στα ΜΜΕ, όπου 2-3 δημοσιογράφοι και 4-5 εκπρόσωποι κομμάτων παρακάμπτουν τις διαφορές τους και
πυροβολούν μονότονα τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται σκώτι αλλά και καινοτόμες
τεχνικές επικοινωνίας, που η αναφορά σ’ αυτές ξεφεύγει από το γενικό πλαίσιο
της αποψινής συνάντησης.
Υψηλή προσδοκία παραμένει το: Τόπος στα νιάτα… Δεν είμαι υπέρ της αποστράτευσης, όποιων μπορούν
και θέλουν να συμβάλλουν… Γνωρίζω, όμως την δηλητηριώδη και αγκυλωτική ικανότητα,
που είχαν πάνω μας λογικές μηχανισμών … Η νέα γενιά πρέπει κατά σχεδόν αξιωματικό
τρόπο να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των προβληματισμών και των αγώνων. Χωρίς την
συμμετοχή της νεολαίας στον ΣΥΡΙΖΑ, ο χώρος της κοινωνικής δράσης θα αποδίδεται
στο μπάχαλο και στην Χρυσή Αυγή. Στους
νέους, λοιπόν, ο λόγος, στους νέους και τα μικρόφωνα…
Χρειαζόμαστε και περιμένουμε να ξαναζωντανέψει ο ιδεολογικός προβληματισμός
με την πρωταγωνιστική συμβολή των ειδικότερων αλλά και την υποχρεωτική
συμμετοχή των πολλών… Υπάρχουν μεγάλα θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα
παγκόσμιας σημασίας, που χρήζουν σύγχρονες απαντήσεις. Πόσο κοντά βρίσκονται
σήμερα π.χ. η μεταρρύθμιση και η ρήξη, την ώρα που έχουν στενέψει καθοριστικά
τα περιθόρια παραχωρήσεων του συστήματος… Να ένα κεφαλαιώδες ζήτημα, θεωρητικής
αξίας και ύψιστης πρακτικής σπουδαιότητας, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει, κατά
την γνώμη μου, να παρακάμψει. Είναι
ανάγκη, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ να διαμορφώνονται από τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια
της Ελληνικής κοινωνίας: την νεολαία και τους εργάτες της ύλης και του πνεύματος.
Με την συμμετοχή τους και όχι εξ
ονόματός τους.
Α υ τ ά ! ! !
Σχόλια