Τα "αγαθά" του καπιταλισμού (1)

Η OΧFΑΜ είναι μία Βρετανική μη κυβερνητική "ανθρωπιστική" οργάνωση....  Από εκείνες, που επιχειρούν να θεραπεύσουν τα κακά και τα πάθη του συστήματος, εντός του συστήματος... Η ΦΑΙΑΚΙΑ αμφισβητεί ευθέως και πλήρως μία τέτοια προοπτική, πιστεύοντας στο πολύ απλό και εξαιρετικά τετριμμένο ότι πρόκειται για χαπάκια ασπιρίνης, που φιλοδοξούν να θεραπεύσουν γενικευμένες μορφές βαρείας κακοήθειας... Η καλή πρόθεση κάποιων από τους συμμετέχοντες δεν ανεβάζει την αποτελεσματικότητα αυτών των ΜΗ.ΚΥ.Ο. ούτε μπορεί να επισκιάσει την πονηρή συμμετοχή αρκετών άλλων, πρωταγωνιστών σε παιγνίδια δημοσίων σχέσεων και μαζικού αποπροσανατολισμού... 

Η εισαγωγή αυτή είναι χρήσιμη για να υποστηριχθεί το αδιάβλητο των καταγγελιών της OXFAM όσον αφορά στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου, τουλάχιστον από πλευράς ιδεολογικοπολιτικής προτίμησης της συγκεκριμένης οργάνωσης, που τεκμηριώνει, ότι:

-Σχεδόν ο μισός παγκόσμιος πλούτος κατέχεται σήμερα από το 1% του πληθυσμού. Οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο διαθέτουν όλοι μαζί τόσα όσα αντιστοιχούν στο ήμισυ των φτωχότερων του παγκόσμιου πληθυσμού.

-Αυτό το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων αύξησε κατά την ίδια περίοδο τα εισοδήματά του σε 24 από τις 26 χώρες για τις οποίες κρατούνται στοιχεία από το 1980 έως το 2012. Από αυτούς, σχεδόν επτά στους δέκα ζουν σε χώρα όπου η οικονομική ανισότητα αυξήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια, γράφει η Oxfam.

 -Αυτό το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων αύξησε κατά την ίδια περίοδο τα εισοδήματά του σε 24 από τις 26 χώρες για τις οποίες κρατούνται στοιχεία από το 1980 έως το 2012. Από αυτούς, σχεδόν επτά στους δέκα ζουν σε χώρα όπου η οικονομική ανισότητα αυξήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια, γράφει η Oxfam.

 -Ακόμη κι αν η κρίση προς στιγμήν περιόρισε το μερίδιο του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν οι πιο πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο, οι τελευταίοι ανέκτησαν ευρύτατα τα κέρδη τους.

-το πλουσιότερο 1% στην Κίνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ έχει υπερδιπλασιάσει το μερίδιό του στο εθνικό εισόδημα από το 1980. Ακόμη και στις χώρες που φημίζονται για το σύστημα ισότητάς τους, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, το μερίδιο των εισοδημάτων που πηγαίνει στο πλουσιότερο 1% αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 50%.

-Χωρίς την ανάληψη πραγματικής δράσης για τον περιορισμό των ανισοτήτων αυτών, τα προνόμια και τα μειονεκτήματα θα μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, όπως στην αρχαιότητα. Συνεπώς θα ζούμε σε έναν κόσμο όπου η ισότητα των ευκαιριών δεν θα είναι παρά μια ψευδαίσθηση.

Η ΦΑΙΑΚΙΑ, αντί σχολιασμού επιθυμεί να υπενθυμίσει και να υπογραμμίσει, ότι το γενεσιουργό σύστημα αυτής της με παρελθόν, παρόν και μέλλον (;) αθλιότητας αποκαλείται δημοκρατία... Πολλές φορές ο χαρακτηρισμός εμπλουτίζεται με τον επιθετικό προσδιορισμό: φιλελεύθερη...