Ερωτήματα;;;

Η αλήθεια είναι, ότι εξαιτίας των υποψηφιοτήτων περιφερειαρχών του ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο πετυχημένα επλέχτηκαν με την βαθειά δημοκρατική τακτική της συνολικής συζήτησης (ή όλον ή ουδέν) στην συνεδρίαση της Κ.Ε. του κόμματος, πέρασε στα ψιλά η ομιλία του κ. Μάκη Μαΐλη στην Κεντρική Μακεδονία, όπου ασκείται έντονη κριτική στον αντιφασιστικό χαρακτήρα των μετώπων κατά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά και στην στρατηγική του ΕΑΜ....

Για την ΦΑΙΑΚΙΑ δεν προκύπτει κανένα ερώτημα νέο... Οσα ερωτηματικά μας είχαν προκύψει περίπου 30 χρόνια πριν έχουν απαντηθεί εδώ και πολύ καιρό. Αντίθετα, δεν μας δημιουργεί καμία έκπληξη το περιεχόμενο της ομιλίας, που το αντιλαμβανόμαστε σαν φυσική συνέχεια και εξέλιξη στην πορεία ετών με τον σεχταρισμό τείνοντα στο άπειρο... 

Ομως προκύπτουν ερωτήματα για τον φίλο της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Νώντα Φαρμάκη, του οποίου το σχετικό κείμενο φιλοξενούμε στις επόμενες γραμμές...

ΟΤΑΝ Ο ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΜΟΣ ΘΕΤΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Από το 1899 όταν ο Eduard Bernstein εισήγαγε τον όρο ρεβιζιονισμός στο έργο του: Die Voraussetzungen des Sozialismus und die Aufgaben der Sozialdemokratie (Προϋποθέσεις για το Σοσιαλισμό και τα Καθήκοντα της Σοσιαλδημοκρατίας), στα σοσιαλιστικά λενινιστικά κόμματα ο όρος εχει αρνητική σημασία και χρησιμοποιείται ως κατηγορία όσων προσπαθούν να αναθεωρήσουν βασικές αρχές της Μαρξικής θεωρίας. Στα λεξικά ορίζεται κάθε τάση αναθεώρησης ιδεολογικών αρχών και στα ελληνικά αποδίδεται από τον όρο αναθεωρητισμός δηλαδή ρίχνω μια δεύτερη ματιά.,ξανακοιτάζω.

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες ιστορικών αναθεωρητικών προσπαθειών από τον Μάκη Μαΐλη που η δεύτερη ματιά του στην ιστορία αφήνει πολλούς έκπληκτους

Από ομιλία του Μαΐλη που δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη 26/01/2014 και μέρος της αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα iskra 06/02/2014 διαβάζουμε:

 “Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Ενώ αρχικά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σωστά χαρακτηρίστηκε ως ιμπεριαλιστικός, στη συνέχεια εκτιμήθηκε ως αντιφασιστικός - πατριωτικός. Επιλέχθηκε η στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων, καθώς και η διαπλάτυνση των συμμαχιών από το 1943, με στόχο τη συγκρότηση κυβερνήσεων «εθνικής ενότητας», στρατηγική άμεσα συναρτημένη με ένα κολοσσιαίας σημασίας γεγονός: Την αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Αυτή η στρατηγική δεν επιβεβαιώθηκε. Αν δεν υπήρχε ο καθοριστικός ρόλος του Κόκκινου Στρατού, γενικά της Σοβιετικής Ένωσης, θα ήταν αδύνατη η απόσπαση 8 χωρών της Ευρώπης από το ιμπεριαλιστικό σύστημα”

Αυτή η δεύτερη ματιά και τα συμπεράσματα του Μαΐλη βάζουν ένα σωρό ερωτήματα

Αν ο Β! Πόλεμος δεν χαρακτηρίζονταν και αντιφασιστικός – πατριωτικός, αλλά μόνο αντιιμπεριαλιστικός( λες και ο φασισμός δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ιμπεριαλισμού) ποια θα ήταν η έκβασή του με εχθρικές και αντίπαλες δυνάμεις την Αμερική και Αγγλία ;

Αν δεν συγκροτούνταν πλατιά λαϊκά αντιφασιστικά πατριωτικά μέτωπα θα έχαναν η τι θα κέρδιζαν οι λαοί από την απουσία αυτών των μετώπων;

Η “απόσπαση” των 8 ευρωπαϊκών χωρών από το ιμπεριαλιστικό σύστημα ήταν αποτέλεσμα μόνο της επέλασης του κόκκινου στρατού, έτσι απλά χωρίς καμία συμμετοχή των λαϊκών κινημάτων που αναπτύχθηκαν μέσα από τα αντιφασιστικά μέτωπα σε αυτές τις χώρες;

Τελικά η νίκη των λαών απέναντι στην φασιστική λαίλαπα είναι ή όχι ένα γεγονός που από μόνο του δικαιολογεί πλήρως τις επιλογές των κομμουνιστικών κομμάτων της εποχής ( 7ο συνέδριο ΚΔ)για συγκρότηση αντιφασιστικών συμμαχιών;

Πως όμως αναλύεται η ελληνική πραγματικότητα υπό την αναθεωρητική ματιά του Μαΐλη;

Ήταν ή όχι το ΕΑΜ γέννημα της ορθής πολιτικής κρίσης και πρακτικής του ΚΚΕ και των υπόλοιπων οργανωμένων δυνάμεων της εργατικής τάξης των λαϊκών στρωμάτων και της φτωχής αγροτιάς;

Ήταν σωστή απόφαση η λαθεμένη ενέργεια το γράμμα – πρόσκληση σε πατριωτικό αγώνα, του Ν. Ζαχαριάδη από τις φυλακές της Κέρκυρας, που για δεκαετίες το κουνούσε η αριστερά στα μούτρα των πατριδοκάπηλων και των διωκτών μας;Για την μεγάλη ήττα τελικά φταίει η το εαμικό έπος, το μεγαλούργημα του ΕΛΑΣ, οι μεγάλες μάχες του Δημοκρατικού Στρατού, ο Άρης που δεν σεβάστηκε την κομματικότητα όταν προδίδονταν οι αγώνες του λαού; Ή μηπως οι αψυχολόγητες Βάρκιζες και οι υπερεκτιμημένες βοήθειες του κόκκινου στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης.

Αγαπητέ σύντροφε Μαΐλη. Πριν ολοκληρώσεις την ρεβιζιονιστική προσπάθειά σου σου θυμίζω ένα στίχο γνωστού αγωνιστικού τραγουδιού να το χρησιμοποιήσεις σαν ιστορική πηγή

... Το ΕΑΜ μας έσωσε απ΄ την πείνα, θα μας σώσει τώρα απ΄τη σκλαβιά κ΄ έχει πρόγραμμα λαοκρατία...