Το πρώτο μέρος διαβάστηκε (ανάρτηση στην ΦΑΙΑΚΙΑ: Πούτιν εφόλης της ύλης, Παρασκευή 25/7/14)... Και τώρα σας παραθέτουμε το β μέρος σε επιμέλεια πάντοτε του φίλτατου ΠΑΠ, του οποίου το σχολιογράφημα τοποθετούμε στην έναρξη του κειμένου... Υπομονή χρειάζεται, αλλά νομίζουμε, ότι αξίζει να το διαβάσετε...
Συμπληρωματικά σχόλια (του ΠΑΠ) :
Ο λόγος που ασχολήθηκα με τη μετάφραση του κειμένου του Πούτιν, δεν είναι ότι θεωρώ ότι πρόκειται για μια ιδιοφυΐα. Άλλωστε δε λέει τίποτε πέρα από το αυτονόητο, με τον δικό του βέβαια τρόπο και ύφος. Επιπλέον μένει να αποδείξει ο ίδιος στο μέλλον όχι μόνον αν θα μπορέσει απλά να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που περιγράφει, αλλά και αν το αποτέλεσμα θα είναι σε όφελος του ρώσικου λαού Κατ΄ επέκταση δε και σε αντιστοιχία με τα “ωραία λόγια” και τα “οράματά” του, αν το αποτέλεσμα θα είναι εξ ίσου και προς το συμφέρον της ανθρωπότητας.
Επιπλέον υπάρχουν σημεία στο άρθρο τα οποία αφήνουν πολλά ερωτηματικά για τον τρόπο που βλέπει την ανάπτυξη και τη πρόοδο μέσα από τα σημερινά ισχύοντα οικονομικά πλαίσια και το καθεστώς των αγορών, που δεν απαντιούνται απλά με τη λογική της αυτονόητα αναγκαστικής και αναπόφευκτης προσαρμογής στις διεθνείς συνθήκες. Από την άλλη μάταια αναζήτησα σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις αν όχ ανατροπής, τουλάχιστον διαφυγής από τη σημερινή βασανιστική πορεία εξέλιξης του καπιταλισμού.
Δεν διατηρώ αυταπάτες για τη πραγματική αντίληψή του για τους δημοκρατικούς θεσμούς, δεδομένου ότι κουβαλάει στις πλάτες του ένα βαρύ φορτίο κληρονομιάς, με θητεία στη KGB, ως στέλεχος, με το γεγονός ότι η ανάδειξή του ήταν αποτέλεσμα της επιλογής που έκανε το περιβάλλον και η οικογένεια του Γιέλτσιν, σε μια ταραχώδη ιστορική περίοδο, που ξαναθύμιζε άλλες σκοτεινές εποχές και για την οποία η Ρωσία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι περήφανη, με τη ρώσικη μαφία αυτή τη φορά να παίζει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
Το να αναλαμβάνει κανείς ηγέτης μιας χώρας με την ανοχή αν όχι με την έγκριση της μαφίας δεν αποτελεί και τη καλλίτερη προϋπόθεση που θα μπορούσε να εγγυηθεί μια εναλλακτική λύση για την εξασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης, των λαϊκών συμφερόντων και της δημοκρατίας, όσες ικανότητες και αν διαθέτει.
Παρ' όλα αυτά θεώρησα σκόπιμο ότι είναι σημαντικό να εκφράζονται και να αποτυπώνονται από ένα τέτοιο επίπεδο ηγεσίας, σκέψεις και απόψεις, που ενώ είναι χιλιοειπωμένες, αυτονόητες και αντικείμενο των καθημερινών συζητήσεων για μας
τους κοινούς θνητούς, σήμερα κοντεύουν να καταντήσουν δυσεύρετες, εξ αιτίας τη πολιτικής και των μεθόδων των κυρίαρχων κύκλων και χάρις τη συνειδητή συνεισφορά των ΜΜΕ, στην υλοποίηση των σχεδίων των προηγούμενων, “λογικοποιούν” το παράλογο, αμφισβητούν το αυτονόητο, κρύβουν και παραποιούν την αλήθεια, “εικονικοποιούν” τη πραγματικότητα.
Φυσικά η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι αντίστοιχη του επιπέδου και του σκοπού τους. Δηλαδή μια ελεεινή, ξύλινη, τυποποιημένη και αυτοεπαναλαμβανόμενη γλώσσα που σκορπάει λέξεις χωρίς νόημα και που καταφέρνει να πείσει τον ακροατή ή τον αναγνώστη, μόνον αφού τον έχει θολώσει και μπερδέψει από τις απότομες και συνεχείς μεταπτώσεις μεταξύ της γενικολογίας και αοριστολογίας και της λεπτομερειακής αριθμολογικής “τεκμηρίωσης”.
Το να λέγονται λοιπόν με στρωτή γλώσσα, κάποιες αλήθειες από του ιδίου επιπέδου κύκλους, που κρατούν στα χέρια τους και κυρίως στις τσέπες τους το μέλλον της
ανθρωπότητας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, άσχετα με τη σκοπιμότητα και την ειλικρίνεια που λέγονται.
Αναπόφευκτα κάτι τέτοιο καταλήγει στο να αποκαλύπτονται έστω και με καθυστέρηση, τα σχέδια, οι μηχανορραφίες και οι συνωμοσίες των λίγων και ισχυρών, σε βάρος των πολλών και αδυνάτων.
Γνωστό και επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ιστορίας, που όμως φαίνεται ότι αποτελεί συμβατική μεν, κερδοφόρα δε επένδυση για τους πρώτους, με όλο και μεγαλύτερο
κόστος και βαρύτατο τίμημα για τους δεύτερους και καταϊδρωμένους.
Η Κίνα, που αποτελεί ένα βασικό κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας, είναι γείτονας
της Ρωσίας. Οι συζητήσεις σχετικά με το μελλοντικό της ρόλο στην παγκόσμια
οικονομία και στις διεθνείς υποθέσεις είναι πλέον στη ημερήσια διάταξη. Πέρυσι, η
Κίνα ανέβηκε στην δεύτερη θέση στον κόσμο όσον αφορά το ΑΕΠ, και σε σύντομο
χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διεθνών εμπειρογνωμόνων
συμπεριλαμβανομένων και εκείνων από τις ΗΠΑ,, θα ξεπεράσει τις Ηνωμένες
Πολιτείες όσον αφορά αυτόν το δείκτη. Η συνολική ισχύς της ΛΔΚ αυξήθηκε επίσης,
συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς της να αναπτυχθούν δυνάμεις της σε διάφορες
περιοχές.
Τι στάση πρέπει να κρατήσει η Ρωσία στα πλαίσια του παράγοντα Κίνα που
εξελίσσεται ραγδαία;
Πρώτον, είμαι πεπεισμένος ότι η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας δεν αποτελεί
απειλή, αλλά μια πρόκληση που παρέχει ένα τεράστιο δυναμικό όσον αφορά τη
συνεργασία στον τομέα των επιχειρήσεων, καθώς και μια ευκαιρία για να
φουσκώνουν τα «πανιά» της Ρωσικής οικονομίας με "κινέζικο άνεμο." Η Ρωσία θα
πρέπει να καθιερώσει πιο ενεργούς δεσμούς συνεργασίας με την Κίνα, συνδυάζοντας
το τεχνολογικό και βιομηχανικό δυναμικό των δύο χωρών και εκμεταλλευόμενη,
φυσικά με έξυπνο τρόπο, το κινέζικο δυναμικό για την οικονομική ανάκαμψη της
Σιβηρίας και της Ρωσικής Άπω Ανατολής.
Δεύτερον, η πολιτική της Κίνας στην παγκόσμια σκηνή δεν προσφέρει κανένα
πρόσχημα για να κατηγορήσουν το Πεκίνο ότι προσπαθεί να κυριαρχήσει στον
πλανήτη. Η Φωνή της Κίνας γίνεται, πράγματι, ολοένα και πιο ακουστή στον κόσμο,
και η Ρωσία είναι ευτυχής, επειδή το Πεκίνο συμφωνεί με το ρωσικό όραμα της
παγκόσμιας τάξης που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη με ισορροπημένο ισοζύγιο. Οι
δύο χώρες θα συνεχίσουν να βοηθούν η μια την άλλη στη διεθνή σκηνή με την από
κοινού ρύθμιση των οξύτατων προβλημάτων σε περιφερειακό και σε παγκόσμιο
επίπεδο και να ενισχύουν τη συνεργασία τους στα πλαίσια του Συμβουλίου
Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στην ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία,
Κίνα και Νότια Αφρική), στον Οργανισμό συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), στους
G20 και σε άλλους πολυμερείς οργανισμούς.
Τρίτον, η Ρωσία έχει διευθετήσει όλα τα κρίσιμα πολιτικά προβλήματα στις σχέσεις
της με την Κίνα, το μεγαλύτερο των οποίων ήταν η διαφωνία σχετικά με το θέμα των
συνόρων. Ένας ισχυρός μηχανισμός που υποστηρίζεται από νομικά δεσμευτικά
έγγραφα τέθηκε σε εφαρμογή στις διμερείς μας σχέσεις. Οι δύο κυβερνήσεις έχουν
φτάσει σε ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο εμπιστοσύνης στις μεταξύ τους σχέσεις.
Αυτό επιτρέπει στη Ρωσία και την Κίνα να ενεργούν υπό το πνεύμα της γνήσιας
εταιρικής σχέσης βασισμένης στον ρεαλισμό και τον υπολογισμό εξυπηρέτησης των
αμοιβαίων συμφερόντων. Το σημερινό μοντέλο των σινο-ρωσικών σχέσεων φαίνεται
εξαιρετικά ελπιδοφόρο.
Τούτου λεχθέντος, οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας σίγουρα δεν
στερούνται προβλημάτων. Υπάρχουν τριβές που προκύπτουν από καιρού εις καιρό.
Τα εμπορικά συμφέροντα των δύο πλευρών σε τρίτες χώρες δεν συμπίπτουν πάντα
και η Ρωσία δεν είναι πλήρως ικανοποιημένη από τη διάρθρωση των συναλλαγών
και το χαμηλό επίπεδο των αμοιβαίων επενδύσεων. Η Ρωσία ετοιμάζεται επίσης να
παρακολουθήσει τις μεταναστευτικές ροές από την Κίνα.
Ωστόσο, η κύρια ιδέα μου είναι η εξής: Η Ρωσία χρειάζεται μια ευημερούσα και
σταθερή Κίνα, και είμαι βέβαιος ότι η Κίνα, με τη σειρά της, χρειάζεται μια ισχυρή
και ευημερούσα Ρωσία.
Ένας άλλος γίγαντας της Ασίας επίσης,, δηλαδή η Ινδία, παρουσιάζει ραγδαία
ανάπτυξη. Η Ρωσία και η Ινδία είναι παραδοσιακά συνδεδεμένες με δεσμούς φιλίας
και οι δύο κυβερνήσεις τυγχάνουν μιας προνομιακής στρατηγικής σχέσης εταίρων.
Η ενίσχυση αυτών των σχέσεων θα είναι επωφελής για τις δύο χώρες καθώς επίσης
και για ολόκληρο το πολυκεντρικό σύστημα στον κόσμο, το οποίο βρίσκεται σήμερα
σε εξέλιξη.
Είμαστε μάρτυρες όχι μόνο της ανάπτυξης της Κίνας και της Ινδίας, αλλά και της
ενίσχυσης του ρόλου τους σε ολόκληρη την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Στο πλαίσιο
αυτό, παρουσιάζονται νέες ευκαιρίες για εποικοδομητικό έργο στα πλαίσια της
ρωσικής προεδρίας του συνδέσμου της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού
(APEC). Τον Σεπτέμβριο του 2012, η Ρωσία θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής του
APEC στο Βλαδιβοστόκ, όπου γρήγορα θα θέσει σε εφαρμογή μια σύγχρονη
υποδομή, η οποία θα συμβάλει στην ανάπτυξη της Σιβηρίας και της ρωσικής Άπω
Ανατολής και θα επιτρέψουν στη Ρωσία να ενταχθεί με δυναμικές διαδικασίες στη
πορεία δημιουργίας της «νέας Ασίας».
Η Ρωσία δίνει σήμερα και θα συνεχίσει να δίνει και στο μέλλον σημαντική
προτεραιότητα στις σχέσεις της με τους εταίρους της στην ομάδα των BRICS. Η νέα
αυτή δομή που δημιουργήθηκε το 2006, είναι η πιο εντυπωσιακή επίδειξη της
μετάβασης από ένα μονοπολικό μοντέλο σε μια πιο ισορροπημένη παγκόσμια τάξη.
Η ομάδα συγκεντρώνει πέντε χώρες ο πληθυσμός των οποίων ανέρχεται σχεδόν σε
τρία δισεκατομμύρια και έχουν αποκτήσει τις πιο σημαντικές αναδυόμενες
οικονομίες, με τεράστιους φυσικούς πόρους και εργατικό δυναμικό, καθώς και
τεράστιες εγχώριες αγορές. Μετά την προσχώρηση της Νοτίου Αφρικής, τα BRICS
έχουν αποκτήσει μια πραγματικά παγκόσμια διάσταση, και δημιουργούν ήδη
περισσότερο από το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Τα μέλη της ομάδας έχουν αρχίσει να εξοικειώνονται στη συνεργασία στα πλαίσια
αυτής της οργανωτικής δομής και να προσαρμόζονται το ένα με το άλλο. Τα
συγκεκριμένα ζητήματα που απασχολούν αφορούν τη καθιέρωση ενός καλύτερου
συντονισμού στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής και μια στενότερη συνεργασία στα
πλαίσια του ΟΗΕ. Ωστόσο, μετά από την επίτευξη ικανοποιητικής ταχύτητας
πλεύσης, οι χώρες των BRICS, με τα πέντε ισχυρά μέλη, θα ασκούν μια μεγάλη
επιρροή με πολύ σημαντικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία και τη διεθνή
πολιτική.
Τα τελευταία χρόνια, η διπλωματία και το ρωσικό επιχειρηματικό περιβάλλον
άρχισαν να αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στην ανάπτυξη της συνεργασίας με τις
χώρες της Λατινικής Αμερικής ,της Αφρικής και της Ασίας. Στις περιοχές αυτές, η
Ρωσία εξακολουθεί να απολαμβάνει ένα κλίμα ειλικρινούς συμπάθεις. Πιστεύω ότι
ένας από τους στόχους της επόμενης περιόδου θα είναι η εντατικοποίηση της
εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών αυτών,
και η υλοποίηση κοινών σχεδίων στους τομείς της ενέργειας, των υποδομών, των
επενδύσεων, της επιστήμης και της τεχνολογίας, του τραπεζικού συστήματος και του
τουρισμού.
Ο αυξανόμενος ρόλος των περιοχών που προαναφέρθηκαν στο δημοκρατικό
σύστημα οικονομικής διαχείρισης και στη παγκόσμια οικονομία αντικατοπτρίζεται
στη δραστηριότητα των G20. Νομίζω ότι αυτή η ομάδα θα γίνει σύντομα ένα
στρατηγικά σημαντικό εργαλείο όχι μόνο για τη διαχείριση των κρίσεων, αλλά και
για τις μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής
αρχιτεκτονικής του πλανήτη. Η Ρωσία θα προεδρεύσει στους G20 το 2013. Σίγουρα
η χώρα μας θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την προεδρία της για τη βελτίωση, μεταξύ
άλλων, την αλληλοσύνδεση μεταξύ των G20 και άλλων πολυμερών δομών, όπως
τους G8 και φυσικά τον ΟΗΕ.
Ο ευρωπαϊκός παράγοντας
Η Ρωσία είναι αναπόσπαστο και οργανικό τμήμα της ευρύτερης Ευρώπης και του
ευρωπαϊκού πολιτισμού με την ευρύτερη έννοια του όρου. Οι Ρώσοι πολίτες
θεωρούν τους εαυτούς τους Ευρωπαίους. Είμαστε μακριά από το να παραμένουμε
αδιάφοροι για την εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία ξεκινά τη μετατροπή του χώρου μεταξύ του
Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού σε μια οικονομική και ανθρωπιστική ενιαία
οντότητα που οι Ρώσοι ειδικοί την αποκαλούν Ένωση της Ευρώπης και που θα
ενισχύσει τα μέσα και τις θέσεις της Ρωσίας, στα πλαίσια της οικονομικής στροφής
της προς τη «νέα Ασία».
Στα πλαίσια της ανάπτυξης της Κίνας, της Ινδίας και άλλων αναδυόμενων
οικονομιών, οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κρίσεις στην Ευρώπη, η οποία
προηγούμενα υπήρξε όαση σταθερότητας και τάξης, δεν μας αφήνουν αδιάφορους.
Η κρίση της ευρωζώνης αφορά απαραίτητα και τη Ρωσία, δεδομένου ότι πριν από
όλα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός και εμπορικός εταίρος της
χώρας μας. Είναι σαφές ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι σε μεγάλο βαθμό
καθοριστική για τις προοπτικές ανάπτυξης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος
στο σύνολό του.
Η Ρωσία έχει συμμετάσχει ενεργά στα διεθνή μέτρα που έχουν ληφθεί για τη στήριξη
προβληματικών ευρωπαϊκών οικονομιών και συμμετέχει ενεργά στη συλλογική
διαδικασία λήψης αποφάσεων εντός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Η
Ρωσία δεν αποκλείει κατ 'αρχήν τη δυνατότητα να προσφέρει, σε ορισμένες
περιπτώσεις, άμεση οικονομική βοήθεια.
Παρ 'όλα αυτά, πιστεύω ότι οι οικονομικές ενισχύσεις από το εξωτερικό δεν μπορεί
παρά να είναι μόνο μια μερική λύση. Η πλήρης επίλυση του προβλήματος απαιτεί
συστηματικά δραστικά μέτρα. Οι ευρωπαίοι ηγέτες βρίσκονται αντιμέτωποι με την
ανάγκη να εφαρμόσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις για να επανασχεδιάσουν ριζικά
πολλούς χρηματοδοτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς ώστε να εξασφαλιστεί η
αποτελεσματική δημοσιονομική πειθαρχία. Η Ρωσία έχει συμφέρον να ασχολείται με
μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση που αντιστοιχεί στο όραμα της Γερμανίας και της
Γαλλίας, επειδή επιθυμούμε να συγκεκριμενοποιήσουμε τις ισχυρές δυνατότητες της
εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η τρέχουσα αλληλεπίδραση μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν
βρίσκεται ακόμα σε επίπεδο που να ανταποκρίνεται στο ύψος των παγκόσμιων
προκλήσεων, ιδίως όσον αφορά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της κοινής
μας ηπείρου. Προτείνω και πάλι ότι πρέπει να γίνει μια προσπάθεια να δημιουργηθεί
μια αρμονική κοινότητα των οικονομιών από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ.
Και τελικά, ο στόχος θα πρέπει να είναι, το να δημιουργηθεί μια ζώνη ελεύθερων
συναλλαγών, με περισσότερο εξελιγμένους μηχανισμούς οικονομικής ολοκλήρωσης.
Αυτό θα μας επιτρέψει να επωφεληθούμε από την ύπαρξη μιας ευρωπαϊκής κοινής
αγοράς που τα μεγέθη της θα ανέρχονται σε αρκετά τρισεκατομμύρια ευρώ. Είναι
δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που να αμφιβάλλουν ότι αυτό θα ήταν μια μεγάλη
ιδέα και ότι αυτό θα αντιστοιχούσε στα συμφέροντα των Ρώσων και των Ευρωπαίων;
Η στενότερη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, μέχρι τη δημιουργία ενός ενιαίου
ενεργειακού συγκροτήματος στην Ευρώπη, είναι επίσης ένα άλλο θέμα συζήτησης.
Σημαντικά βήματα προς την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η κατασκευή του
αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream μέσω της Βαλτικής Θάλασσας και South
Stream μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Και τα δύο έργα έχουν υποστηριχθεί από
αρκετές κυβερνήσεις και μεγάλες ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες που εμπλέκονται
σε αυτό το σχεδιασμό. Μετά τη πλήρη λειτουργία αυτών των αγωγών, η Ευρώπη θα
έχει ένα ευέλικτο και ανεξάρτητο αξιόπιστο σύστημα παροχής αερίου, ανεξάρτητο
από τις πολιτικές ιδιοτροπίες του οποιουδήποτε. Θα είναι μια πραγματική και όχι μια
επίπλαστη συνεισφορά στην ενεργειακής ασφάλειας της ευρωπαϊκής ηπείρου.
επιπλέον, το πρόβλημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία, δεδομένης της απόφασης
ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών να μειώσουν ή να εγκαταλείψουν εντελώς την χρήση
της πυρηνικής ενέργειας.
Είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω ειλικρινά ότι το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο, του
οποίου την υλοποίηση έχει εξασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το οποίο
αποσκοπεί στον αποκλεισμό των ολοκληρωμένων ρωσικών εταιρειών, δεν θα
συμβάλλει στην ενίσχυση των σχέσεών μας. Επιπλέον, με δεδομένη την αυξανόμενη
αποσταθεροποίηση των προμηθευτών πετρελαίου εκτός της Ρωσίας, επιδεινώνει τους
συστημικούς κινδύνους που απειλούν τον ευρωπαϊκό ενεργειακό τομέα και αποτελεί
εμπόδιο για πιθανές επενδύσεις σε νέα έργα υποδομής. Πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί
που βρίσκονται σε διάλογο μαζί μου, εκφράζουν την επιφύλαξη τους για αυτό το
πακέτο. Το ζήτημα βρίσκεται στο να υπάρξει το απαραίτητο θάρρος να
απομακρυνθεί αυτό το εμπόδιο από το δρόμο της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας
μας.
Πιστεύω ότι μια γνήσια εταιρική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής
Ένωσης είναι αδύνατη χωρίς την άρση των εμποδίων, που αφορούν τις ανθρώπινες
και οικονομικές επαφές, πάνω απ 'όλα και συγκεκριμένα του καθεστώτος των
ειδικών θεωρήσεων (visas). Η καθιέρωση ενός καθεστώτος χωρίς βίζα θα δώσει μια
ισχυρή ώθηση στην πραγματική ενσωμάτωση της Ρωσίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση,
θα διευρύνει τις πολιτιστικές και επιχειρηματικές επαφές, ιδίως μεταξύ των μικρών
και μεσαίων επιχειρήσεων. Η απειλή για την Ευρώπη από την εισροή των λεγόμενων
οικονομικών μεταναστών από τη Ρωσία είναι σε μεγάλο βαθμό μια φαντασίωση. Οι
Ρώσοι έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τις επαγγελματικές τους ικανότητες
στην πατρίδα τους, και το εύρος αυτών των δυνατοτήτων διευρύνεται συνεχώς ακόμη
περισσότερο.
Τον Δεκέμβριο του 2011, η Ρωσία προέβη σε διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή
Ένωση για την ανάπτυξη κοινών δράσεων με σκοπό τη δημιουργία ενός καθεστώτος
χωρίς βίζα. Οι δράσεις αυτές μπορούν και πρέπει να εφαρμοσθούν χωρίς δισταγμό. Η
πρόθεσή μου είναι να παραμείνω αφοσιωμένος σε αυτό το πρόβλημα με τον πιο
ενεργό τρόπο.
Οι σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ
Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει μια μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη των
σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, η μήτρα αυτών
των σχέσεων δεν έχει ακόμη αλλάξει ριζικά και εξακολουθούν να υπάρχουν
σκαμπανεβάσματα. Μια τέτοια αστάθεια στην εταιρική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και
των Ηνωμένων Πολιτειών οφείλεται, εν μέρει, στη συνεχιζόμενη βιωσιμότητα
ορισμένων στερεοτύπων και φοβιών. Το πώς η Ρωσία γίνεται αντιληπτή από το
Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα
έγκειται στο γεγονός ότι ο διάλογος και η διμερής συνεργασία δεν βασίζεται σε μια
σταθερή οικονομική βάση. Το εμπόριο απέχει κατά πολύ από το ύψος των
δυνατοτήτων των οικονομιών της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει και για τις
διμερείς επενδύσεις. Έτσι, ο προστατευτικός καμβάς που θα συνέβαλε στην αποφυγή
των κυκλικών διακυμάνσεων στις σχέσεις μας δεν έχει ακόμη υφανθεί. Δεν απομένει
λοιπόν παρά να τον δημιουργήσουμε.
Η αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των δύο χωρών επίσης δεν έχει βελτιωθεί,
λαμβάνοντας υπόψη τις συνεχείς προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να
εφαρμόζουν μια «μηχανιστική πολιτική», ιδίως σε περιοχές που είναι παραδοσιακά
σημαντικές για τη Ρωσία, αλλά και κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών
στη Ρωσία.
Επαναλαμβάνω ότι η πρωτοβουλία των ΗΠΑ για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού
“αμυντικού” συστήματος ABM προκαλεί μια έντονη ανησυχία από την πλευρά μας,
πράγμα που είναι απόλυτα νόμιμο. Γιατί όμως η Ρωσία ανησυχεί περισσότερο από
ο,τι οι άλλες χώρες; Το γεγονός είναι ότι η Ευρωπαϊκή ABM επηρεάζει τις
στρατηγικές δυνάμεις πυρηνικής αποτροπής, που μόνο η Ρωσία διαθέτει σε αυτό το
θέατρο, γεγονός το οποίο θέτει σε κίνδυνο την στρατιωτική ισορροπία, εξ ίσου και τη
πολιτική, η οποία έχει εκλεπτυνθεί εδώ και δεκαετίες.
Η άρρηκτη σύνδεση μεταξύ της ABM και των στρατηγικών επιθετικών όπλων
κατοχυρώνεται στη νέα συνθήκη για τη μείωση των πυρηνικών όπλων, τη START
που υπεγράφη το 2010. Η συνθήκη τέθηκε ήδη σε ισχύ και αποδείχθηκε
αποτελεσματική. Αυτό είναι ένα κρίσιμο αποτέλεσμα στο πεδίο της διεθνούς
πολιτικής. Η Ρωσία είναι έτοιμη να εξετάσει διάφορα στοιχεία που είναι δυνατόν να
αποτελέσουν την ρωσο-αμερικανική ατζέντα για τον έλεγχο των όπλων κατά την
επόμενη περίοδο. Ο αμετάβλητος κανόνας στον τομέα αυτό είναι να σέβεται κανείς
την ισορροπία των δυνάμεων και να εγκαταλείψει τις προσπάθειες του προκειμένου
να χρησιμοποιήσει τις συνομιλίες , έτσι ώστε να αποκομίσει μονομερή οφέλη.
Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι ήδη από το 2007 είχα προτείνει στον Πρόεδρο
George W. Bush στη συνάντηση που έγινε στο Kennebunkport να λύσει το πρόβλημα
της ABM. Εάν είχε τότε εισακουστεί, η πρωτοβουλία μου θα είχε αλλάξει τον
παραδοσιακό χαρακτήρα των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων και θα είχε δώσει επίσης
μια θετική ώθηση στη διαδικασία. Το πιο σημαντικό είναι ότι αν είχαμε
πραγματοποιήσει κάποια πρόοδο την εποχή εκείνη, θα είχαμε ανοίξει στην
κυριολεξία το δρόμο για τη δημιουργία ενός ριζικά νέου μοντέλου συνεργασίας, μια
στενή συμμαχία και σε πολλούς άλλους αρκετά ευαίσθητους τομείς.
Δεν συνέβη όμως αυτό. Θα μπορούσε να είναι χρήσιμο το να επανεξετάσει κανείς τις
καταγεγραμμένες συνομιλίες στο Kennebunkport. Τα τελευταία χρόνια, η ρωσική
κυβέρνηση έχει καταβάλει και άλλες προσπάθειες ώστε να βρεθεί κοινός τόπος στον
τομέα της ABM. Όλες όμως αυτές οι προτάσεις παραμένουν σε εκκρεμότητα.
Πάντως, εμείς δεν θα θέσουμε τέλος στην αναζήτηση συμβιβασμού για την επίλυση
του προβλήματος της ABM. Ευελπιστούμε όμως ότι θα αποφύγουμε να αναπτυχθεί
το αμερικανικό σύστημα σε τέτοια κλίμακα , ώστε να απαιτηθεί η εφαρμογή
αντισταθμιστικών μέτρων, που η Ρωσία έχει ήδη εξαγγείλει δημόσια.
Πρόσφατα συναντήθηκα με τον κ. Kissinger. Συναντιόμαστε τακτικά. Και συμφωνώ
απόλυτα με τη γνώμη αυτού του γνήσιου επαγγελματία, ότι απαιτείται ιδιαίτερα
στενή και πλήρους εμπιστοσύνης συνεργασία μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον,
ειδικότερα όταν ο κόσμος διανύει μια ταραγμένη εποχή.
Συνολικά, η Ρωσία είναι έτοιμη να καταβάλει μια πραγματικά σημαντική προσπάθεια
για να αναπτύξει τις σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να επιτευχθεί μια
ποιοτική βελτίωση, με την προϋπόθεση ότι οι Αμερικανοί θα ήταν διατεθειμένοι να
εφαρμόσουν στην πράξη την αρχή της δίκαιης και της αμοιβαίου σεβασμού σχέσης,
μεταξύ εταίρων.
Η οικονομική διπλωματία
Τον Δεκέμβριο του 2011, η Ρωσία έγινε μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού
Εμπορίου (ΠΟΕ) στο τέλος μιας μακράς ιστορίας που κράτησε πολλά χρόνια. Θα
ήθελα να επισημάνω ότι στο τελικό βήμα της διαδικασίας αυτής, η κυβέρνηση του
Μπαράκ Ομπάμα και οι ηγέτες πολλών ευρωπαϊκών δυνάμεων συνέβαλαν ενεργά
στην οριστικοποίηση των σχετικών συμφωνιών.
Με κάθε ειλικρίνεια, αυτή η μακρά και επίπονη διαδικασία μας δημιουργούσε τη
διάθεση να θέλουμε να «κλείσουμε την πόρτα» και να τα παρατήσουμε. Ωστόσο, η
Ρωσία δεν ενήργησε με βάση τα συναισθήματα. Στο τέλος, η χώρα μας επέτυχε ένα
μεγάλο συμβιβασμό : τα συμφέροντα των ρωσικών βιομηχανιών και γεωργικών
παραγωγών έγιναν σεβαστά εν όψει της αύξησης του ανταγωνισμού από τις ξένες
εταιρείες. Οι Ρωσικοί οικονομικοί παράγοντες θα επωφεληθούν από σημαντικές νέες
ευκαιρίες στη πρόσβαση τους στην παγκόσμια αγορά και θα είναι σε θέση να
προστατεύσουν τα δικαιώματά τους με πολιτισμένο τρόπο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό
είναι που αποτελεί το κύριο αποτέλεσμα και όχι το συμβολικό γεγονός της
προσχώρησης της Ρωσίας στο Παγκόσμιο "κλαμπ" των συναλλαγών.
Η Ρωσία θα συμμορφωθεί με τους κανόνες του ΠΟΕ, καθώς και όλες τις άλλες
διεθνείς δεσμεύσεις. Ελπίζω ότι και οι εταίροι μας θα δείξουν παρόμοιο σεβασμό
στους κανόνες του παιχνιδιού. Να σημειώσω ”εν παρόδω” ότι έχουμε ενσωματώσει
τις αρχές του ΠΟΕ στο νομικό πλαίσιο του Κοινού Οικονομικού Χώρου που
περιλαμβάνει τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν.
Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο προωθούμε τα οικονομικά συμφέροντα της
Ρωσίας στην παγκόσμια σκηνή, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε ακόμα στο στάδιο της
εκμάθησης ώστε να καταφέρουμε να το κάνουμε από δω και στο εξής με
συστηματικό και συνεπή τρόπο. Σε αντίθεση με διάφορους δυτικούς εταίρους μας,
δεν έχουμε ακόμη αποκτήσει τη τεχνική για να προωθήσουμε με σωστά αποδοτικά
μέτρα τις ρωσικές εταιρείες στις πλατφόρμες όπου κινείται το διεθνές εμπόριο.
Ωστόσο, είναι καθήκον μας να επιλύσουμε τα κρίσιμα προβλήματα σε αυτόν τον
τομέα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η καινοτόμος ανάπτυξη αποτελεί
σημαντική προτεραιότητα για τη Ρωσία. Αυτό γίνεται ώστε να εξασφαλιστεί ότι η
θέση της Ρωσίας θα είναι ισότιμη στο σημερινό σύστημα των παγκόσμιων
οικονομικών σχέσεων, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που συνδέονται με την
ένταξη της χώρας στην παγκόσμια οικονομία, ιδίως στο πλαίσιο της προσχώρησης,
της στον ΠΟΕ και την επικείμενη ένταξη της στον Οργανισμό Οικονομικής
Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Μια ανοικτή και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση της Ρωσίας στις ξένες αγορές αποτελεί
προϋπόθεση εκ των ουκ άνευ. Αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό δεν χειρίζεται κανείς με
“το γάντι” τους Ρώσους οικονομικούς παράγοντες. Αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με
περιοριστικά μέτρα εμπορικού και πολιτικού χαρακτήρα, που δημιουργούν εμπόδια
στις ρωσικές εταιρείες όσον αφορά τον ανταγωνισμό..
Το ίδιο συμβαίνει σχετικά με τις επενδύσεις. Η Ρωσία προσπαθεί να προσελκύσει
ξένες επενδύσεις στην οικονομία της με το άνοιγμα στους πλέον ενδιαφέροντες
τομείς και προσπαθούμε να προσφέρουμε πραγματικές "επιλεγμένες ευκαιρίες ",
ιδίως στους τομείς της ενέργειας και των υδρογονανθράκων. Ωστόσο, οι Ρώσοι
επενδυτές δεν έτυχαν ιδιαίτερης περιποίησης στο εξωτερικό και συχνά απορρίφθηκαν
απροκάλυπτα .
Τα παραδείγματα είναι μνημειώδη. Αρκεί να θυμηθούμε την ιστορία με τη
γερμανική Opel, όπου οι Ρώσοι επενδυτές τελικά δεν βρέθηκαν σε θέση να την
αποκτήσουν, ακόμη και παρά την έγκριση της συναλλαγής από την κυβέρνηση της
Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και τη θετική αντίδραση από τα
γερμανικά συνδικάτα. Υπάρχουν επίσης εξωφρενικές περιπτώσεις στις οποίες οι
ρωσικές εταιρείες δεν έχουν την ευχέρεια να κάνουν χρήση των δικαιωμάτων των
επενδυτών μετά από μεγάλες επενδύσεις που είχαν κάνει σε ξένα περιουσιακά
στοιχεία. Αυτά τα παραδείγματα είναι ιδιαίτερα συχνά στη Κεντρική και στην
Ανατολική Ευρώπη.
Όλο αυτό το κλίμα καλλιεργεί την ιδέα της ανάγκης να ενισχυθεί η πολιτική και
διπλωματική υποστήριξη των ρωσικών εταιρειών στις ξένες αγορές και να παρέχεται
πιο σταθερή υποστήριξη στα μεγάλα και με συμβολική σημασία έργα μας. Μην
ξεχνάτε ότι απέναντι στον αθέμιτο ανταγωνισμό, η Ρωσία είναι σε θέση να
αντιδράσει συμμετρικά.
Η κυβέρνηση και οι ενώσεις των ρωσικών επιχειρηματικών κύκλων πρέπει να
συντονίσουν τις προσπάθειές τους, ειδικότερα στη διεθνή σκηνή, όσον αφορά τη με
καλύτερο τρόπο προώθηση των συμφερόντων των ρωσικών εταιρειών και να
βοηθήσουν στην ένταξη τους σε νέες αγορές.
Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή σε ένα σημαντικό γεγονός το οποίο
καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο και τη θέση της Ρωσίας στο συσχετισμό των
σημερινών και των μελλοντικών πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων σε διεθνές
επίπεδο. Είναι η τεράστια έκταση της χώρας μας. Σίγουρα δεν αντιστοιχεί πλέον σε
περισσότερο από ένα έκτο της έκτασης των περιοχών που έχουν αναδειχθεί σήμερα,
ωστόσο, η Ρωσική Ομοσπονδία παραμένει η χώρα με τις πιο εκτεταμένες και
πλούσιες παραγωγικές πηγές του κόσμου που διαθέτουν απαράμιλλους πόρους. Δεν
ανφέρομαι μόνο για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά και για τα δάση, τα
χωράφια και τα αποθέματα του νερού της που διατηρείται καθαρό.
Με άλλα λόγια, το έδαφος της Ρωσίας είναι η πηγή της δύναμης της Ρωσίας.
Προηγούμενα, η τεράστια έκταση της ρωσικής επικράτειας εξασφαλίζονταν κυρίως
με την προστασία της Ρωσίας έναντι των ξένων εισβολέων. Σήμερα, με την
εφαρμογή μιας υγιούς οικονομικής στρατηγικής, αυτό το πλεονέκτημα της θα
μπορούσε να αποτελέσει τη κρίσιμη βάση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας
της χώρας.
Θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα στην έλλειψη γλυκού νερού που παρουσιάζει
ραγδαία επιδείνωση σήμερα στον κόσμο. Μπορούμε να προβλέψουμε ότι στο εγγύς
μέλλον θα εκδηλωθεί ένας γεωπολιτικός ανταγωνισμός αναφορικά με τους υδάτινους
πόρους και τη δυνατότητα να παράγονται προϊόντα που απαιτούν υψηλή
κατανάλωση ύδατος. Η Ρωσία στη περίπτωση αυτή αποκτά ένα σημαντικό
ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ωστόσο, η ίδια έχει επίγνωση της ανάγκης για τη
διαχείριση αυτού του πλούτου με φειδώ και την εφαρμογή στρατηγικών
υπολογισμών.
Η υποστήριξη για τους Ρώσους στο εξωτερικό και το ρωσικό
πολιτισμό σε διεθνές επίπεδο
Ο σεβασμός των πολιτών προς τη χώρα τους εξαρτάται από την ικανότητα της να
προστατεύει τους πολίτες της και τα άτομα που ανήκουν στην ίδια εθνότητα στο
εξωτερικό. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τα συμφέροντα των εκατομμυρίων
Ρώσων που ζουν στο εξωτερικό ή ταξιδεύουν σε άλλες χώρες με άδεια ή βρίσκονται
σε αποστολή. Θα ήθελα να τονίσω ότι το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και
όλες οι διπλωματικές και προξενικές αποστολές οφείλουν να παρέχουν πραγματική
βοήθεια και συνδρομή στους Ρώσους 24 ώρες το 24. Οι διπλωμάτες πρέπει να
απαντούν αμέσως, χωρίς αναμονή για το πότε τα μέσα ενημέρωσης θα κτυπήσουν
τον κώδωνα του κινδύνου, σχετικά με προβλήματα μεταξύ των πολιτών μας και των
τοπικών αρχών, καθώς και με συμβάντα ή και με ατυχήματα κατά τις μετακινήσεις
τους.
Θα ενεργήσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή αποφασιστικότητα προκειμένου οι
κυβερνήσεις της Λετονίας και της Εσθονίας να εφαρμόσουν τις πολλαπλές συστάσεις
που τους έχουν γίνει από τους σημαντικότερους διεθνείς οργανισμούς σχετικά με τη
συμμόρφωση τους σύμφωνα με τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματα των εθνικών
μειονοτήτων. Το περίφημο καθεστώς των «μη πολιτών» είναι απαράδεκτο. Πώς θα
μπορέσουμε να ανεχθούμε το γεγονός ότι ο ένας στους έξι κατοίκους της Λετονίας
και ο ένας στους δεκατρείς της Εσθονίας βρίσκονται υπό καθεστώς «μη πολιτών»,
στερούμενοι των εκλογικών, θεμελιωδών και κοινωνικών πολιτικών δικαιωμάτων
τους, καθώς και της δυνατότητας να χρησιμοποιούν ελεύθερα τη Ρωσική γλώσσα.
Πάρτε για παράδειγμα το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη
Λετονία και που αφορούσε το καθεστώς της ρωσικής γλώσσας. Κατέστησε και πάλι
σαφές στην παγκόσμια κοινότητα τη σοβαρότητα του προβλήματος. Το γεγονός είναι
ότι πάνω από 300.000 «μη πολίτες» έχουν πάλι στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν.
Και η άρνηση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής της Λετονίας να χορηγήσει στο
ρωσικό Δημόσιο Επιμελητήριο το καθεστώς του παρατηρητή στο δημοψήφισμα είναι
απολύτως εξοργιστικό. Ωστόσο, οι διεθνείς οργανισμοί που είναι επιφορτισμένοι να
επιβάλλουν το σεβασμό στα δημοκρατικά πρότυπα φαίνεται να παραμένουν εντός
των τειχών της απόλυτης σιωπής τους..
Συνολικότερα ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζονται τα θέματα που αφορούν τα
ανθρώπινα δικαιώματα στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων είναι ελάχιστα πιθανό να
ικανοποιήσει σήμερα τη Ρωσία. Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές
χώρες προσπαθούν να μονοπωλήσουν την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
να τα πολιτικοποιήσουν και να τα καταστήσουν πλήρως μοχλό πίεσης. Εν τω μεταξύ,
δεν ανέχονται την κριτική εναντίον τους και αντιδρούν με έναν εξαιρετικά νοσηρό
τρόπο. Δεύτερον, η επιλογή των μέσων παρακολούθησης αναφορικά με τα
ανθρώπινα δικαιώματα είναι άκρως επιλεκτική. Αντί της εφαρμογής γενικών
κριτηρίων, τα κράτη που έχουν «ιδιωτικοποιηθεί» αυτό το φάκελο, κάνουν ο,τι τους
συμφέρει.
Η Ρωσία αισθάνεται ότι είναι θύμα μεροληψίας, προκατάληψης και επιθετικότητας
με κακόβουλες επικρίσεις, των οποίων γίνεται συχνά αντικείμενο και οι οποίες
μερικές φορές υπερβαίνουν όλα τα ανεκτά όρια. Μόνον η αιτιολογημένη κριτική
των ελαττωμάτων μπορεί να γίνει αποδεκτή και να οδηγήσει σε κατάλληλα
συμπεράσματα. Ωστόσο, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αβάσιμες επικρίσεις που
διοχετεύονται σαν κύματα το ένα μετά το άλλο και προσπαθούν να χειραγωγήσουν
συστηματικά τη στάση των πολιτών των εν λόγω χωρών προς τη Ρωσία, και να
επηρεάσουν άμεσα και την πολιτική κατάσταση στη Ρωσία, αντιλαμβανόμαστε ότι οι
προσπάθειες αυτές δεν υπαγορεύονται από τις δημοκρατικές αρχές της ύψιστης
ηθικής.
Το πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρέπει να μονοπωλείται από κανέναν. Η
Ρωσία είναι μια νεαρή δημοκρατία, και συχνά δείχνει πολύ μετριοφροσύνη
συγκριτικά με την αυτοεκτίμηση των “εμπειρότερων” εταίρων της. Ωστόσο, η Ρωσία
έχει να πει το δικό της λόγο: κανείς δεν είναι τέλειος, όσον αφορά το σεβασμό των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Ακόμη και οι χώρες με
“καθιερωμένες” δημοκρατίες ευθύνονται εξ ίσου για σοβαρές παραβιάσεις στον
τομέα αυτό, και το γεγονός αυτό δεν πρέπει να αγνοηθεί. Σίγουρα το ζήτημα αυτό
δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ανταλλαγής βλακωδώς προσβλητικών
κατηγοριών, όταν γνωρίζουμε ότι όλα τα μέρη θα μπορούσαν να επωφεληθούν από
μια εποικοδομητική συζήτηση όσον αφορά τα θέματα που σχετίζονται με τα
ανθρώπινα δικαιώματα.
Στα τέλη του 2011, το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε την πρώτη
έκθεσή του για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ορισμένες χώρες.
Πιστεύω ότι η δραστηριότητα αυτή θα πρέπει να ενταθεί, για να συμβάλει ιδιαίτερα
σε μια πιο ισότιμη και ευρεία συνεργασία σε ολόκληρο τον τομέα των
ανθρωπιστικών θεμάτων, καθώς και στην προώθηση των θεμελιωδών αρχών της
δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε αυτά τα πλαίσια, τα πεπραγμένα που προαναφέρθηκαν αφορούν ένα μόνον μέρος
του συνοδευτικού πληροφοριακού και προπαγανδιστικού υλικού που υποστηρίζει τις
διεθνείς και διπλωματικές δραστηριότητες της Ρωσίας και τη δημιουργία μιας
αντικειμενικής εικόνας της Ρωσίας στο εξωτερικό. Είμαστε υποχρεωμένοι να
αναγνωρίσουμε ότι η επιτυχίες μας σε αυτόν τον τομέα δεν είναι πολλές. Έχουμε
αρκετές φορές ηττηθεί στον τομέα της πληροφόρησης. Αυτό αποτελεί από μόνο του
ένα πρόβλημα, με πολλαπλές πλευρές στο οποίον αξίζει να αφοσιωθεί κανείς πολύ
σοβαρά.
Η Ρωσία έχει μια μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά που αναγνωρίζεται από ολόκληρο
τον κόσμο τόσο της Δύσης, όσο και της Ανατολής.. Όμως, οι επενδύσεις μας στις
πολιτιστικές βιομηχανίες και η προώθησή τους στην παγκόσμια αγορά εξακολουθεί
να είναι πολύ αδύνατες. Η αναβίωση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος στον
πολιτιστικό τομέα και τις ιδέες που οδήγησαν στην εμπλοκή των κοινωνιών και των
οικονομιών στο Παγκόσμιο Δίκτυο Πληροφοριών προσφέρει επιπρόσθετες ευκαιρίες
για τη Ρωσία, δεδομένων των ταλέντων που έχουν επιβεβαιωθεί στη παραγωγή των
πολιτιστικών αξιών.
Η Ρωσία δεν είναι μόνο σε θέση να διατηρήσει τον πολιτισμό της, αλλά και να τον
χρησιμοποιήσει ως ένα ισχυρό παράγοντα προώθησης στο πεδίο των παγκόσμιων
αγορών. Ο ρωσόφωνος χώρος καλύπτει σχεδόν όλες τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και
ένα σημαντικό μέρος της Ανατολικής Ευρώπης. Δεν είναι μια αυτοκρατορία, αλλά
μια πολιτιστική επέκταση. Δεν είναι τα όπλα, ούτε η εισαγωγή των πολιτικών
καθεστώτων, αλλά η εξαγωγή της εκπαίδευσης και του πολιτισμού, που θα συμβάλει
στη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και τα
ρωσικές ιδέες.
Η Ρωσία πρέπει να ανεβάσει σε υψηλότερες βαθμίδες την παρουσία της στον κόσμο
στον τομέα της εκπαίδευσης και του πολιτισμού και να την ενισχύσει ιδιαίτερα σε
χώρες όπου ένα μέρος του πληθυσμού μιλάει ή καταλαβαίνει τη ρωσική γλώσσα.
Είναι απαραίτητο να συζητήσουμε σοβαρά με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο
προκειμένου να βελτιωθεί η αντικειμενική αντίληψη της εικόνας της Ρωσίας μέσα
από την οργάνωση σημαντικών διεθνών εκδηλώσεων στη χώρα μας, δηλαδή τη
σύσκεψη κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC) το 2012,
των G20 και των G8 το 2013 και το 2014 αντίστοιχα, τη Πανεπιστημιάδα του 2013
στο Καζάν, τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2014, το Παγκόσμιο Κύπελλο
του χόκεϊ επί πάγου και το ποδόσφαιρο το 2016 και το 2018.
Η Ρωσία είναι διατεθειμένη να συνεχίσει να εξασφαλίζει την ασφάλειά της και να
επιβάλει το σεβασμό στα εθνικά της συμφέροντα, μέσα από την πιο ενεργό και
εποικοδομητική συμμετοχή της στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και στην επίλυση
των παγκόσμιων και περιφερειακών προβλημάτων. Η χώρα μας είναι ανοιχτή σε
σοβαρές και αμοιβαία επωφελείς συνεργασίες, καθώς και στο διάλογο με όλους τους
ξένους εταίρους της. Προσπαθούμε να κατανοούμε και να λαμβάνουμε υπόψη μας τα
συμφέροντα των εταίρων μας, αλλά πρέπει όμως και εκείνοι να σέβονται επίσης τα
δικά μας.
Σχόλια