Ο Εμπολα και τα εξ αυτού ...έμβολα...

Γράφει ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ ΠΑΠ ένα αναλυτικότατο και πολύ πληροφοριακό σημείωμα σχετικά με την επιδημία του ιού Εμπολα, που φαίνεται ικανός να ...υλοποιήσει το όραμα του Λεπέν και των ομοίων του: μετατροπή της Αφρικής σε ζωολογικό κήπο... Διαβάστε το...

“Όποιος φυλάει τα ρούχα του...........”, ” ...τα έχει όλα”

Θα 'λεγα εγώ χωρίς επιφύλαξη, βλέποντας αυτό το μοντελάκι που λανσάρεται από την εταιρεία Lakeland. Κάνει μόνο 1.200 δολ και προστατεύει αποτελεσματικά ακόμη και από τον Ebola. Είναι τόσο καλό, ώστε η αμερικανική κυβέρνηση παράγγειλε ήδη 160.000 από αυτά τα μοντελάκια.

Την επομένη μάλιστα της αναγγελίας του κρούσματος στις ΗΠΑ, παρ' όλο που ο ιός δεν είναι – όπως δηλώνουν οι επιστήμονες – αερομεταφερόμενος, αλλά μεταδίδεται μόνο με την άμεση επαφή μέσω των σωματικών υγρών (σάλια, αίμα κ.λ.π.).

 Τώρα, πως δεν είναι αερομεταφερόμενος και ο αριθμός του προσωπικού που ασχολείται – κάτω από εξαιρετικές συνθήκες προστασίας, με στολές που θυμίζουν σκάφανδρα - με την αντιμετώπιση της επιδημίας, έφθασε στο πρωτοφανές νούμερο των 300 !!! ατόμων και από αυτούς ο αριθμός εκείνων που πέθαναν ανέρχεται στο εξωφρενικό αριθμό των 150  !!!, είναι σοβαρότατο ερώτημα, που μέχρις στιγμής κανείς από τους ειδικούς , αλλά και από τις “διωκτικές αρχές”, που είναι επιφορτισμένες με την καταπολέμηση του ιού, δεν είναι σε θέση να απαντήσει.

Εδώ και μήνες ο ιός καλπάζει ασταμάτητα, χωρίς να μπορεί να αναχαιτισθεί στις χώρες της Δυτικής Αφρικής τη Γουινέα, τη Σιέρα Λεόνε, τη Λιβερία, αλλά ακόμη δειλά δειλά τη Νιγηρία και τη Ρουάντα, προκαλώντας το θάνατο σε 2.461 άτομα, δηλαδή τα μισά περίπου από τα 4.985 που έχει διαπιστωθεί ότι έχουν προσβληθεί από τον ιό, σύμφωνα με τα στοιχεία του Π.Ο.Υ. (Bruce Aylward Αναπλ. Γ. Διευθυντής του Π.Ο.Υ.) που είναι δυνατόν να συλλεχθούν, μέσα σε αντίξοες συνθήκες και οργανοτεχνικές δυσκολίες καταγραφής των κρουσμάτων.

Γεγονός που καθιστά τα στοιχεία αμφιλεγόμενα ! 

Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι το 1976 όταν είχε ξεσπάσει παρόμοια επιδημία, ο αριθμός των θυμάτων έφθασε τελικά στις 3.000 από ένα σύνολο 6.500 που είχε διαπιστωθεί ότι είχαν μολυνθεί.

Πάντως απ' ότι φαίνεται από το Μάρτιο και μετά παρουσιάζεται η εξής εικόνα σχετικά με τα αναφερόμενα κρούσματα και τους αναφερόμενους θανάτους :

 Μόλις αυτή την εβδομάδα ο Π.Ο.Υ. έκανε μια δραματική έκκληση για εντατικοποίηση της παγκόσμιας κινητοποίησης, διαπιστώνοντας τη τραγική εξέλιξη της επιδημίας και παραδεχόμενος ότι τα μέτρα μέχρις στιγμής δεν αντιστοιχούσαν στο ύψος των περιστάσεων, υπονοώντας ότι υπήρξε και κάποιου βαθμού υποτίμηση και ότι κατά συνέπεια δεν υπήρξε το απαιτούμενο αποτέλεσμα. Εάν δεν υπάρξει ανταπόκριση και καθυστερήσει η ενίσχυση των προσπαθειών προβλέπεται ότι ο αριθμός των ατόμων που κινδυνεύουν να  μολυνθούν να φθάσει στις 20.000, μέχρι τα τέλη του Νοέμβρη, ενώ πάλι στο χειρότερο σενάριο, σύμφωνα με ένα επιδημιολογικό μοντέλο πρόβλεψης, τα κρούσματα θα φτάσουν το 1,5 εκ. μέχρι τα τέλη του Ιανουαρίου του 2015.

η συνεχής κόκκινη γραμμή = συχνότητα χωρίς παρέμβαση

η συνεχής μαύρη γραμμή = αθροιστική συχνότητα χωρίς παρέμβαση

η διακεκομμένη κόκκινη γραμμή = συχνότητα με παρέμβαση

η διακεκομμένη μαύρη γραμμή = αθροιστική συχνότητα με παρέμβαση

Πάντως αξίζει να παρατηρήσει κανείς την ιστορική και επιδημιολογική εξέλιξη της νόσου:

με πορτοκαλί χρώμα = τα συνολικά κρούσματα

με κόκκινο χρώμα = οι θάνατοι συνολικά

Ο πανικός  σημείωσε και νέα μεγαλύτερη έξαρση με την αναγγελία του αμερικανικού C.D.C. (της επίσημης αρχής για την αντιμετώπιση των νοσημάτων στις Η.Π.Α.), δια στόματος Tom Frieden, ότι επιβεβαιώθηκε η προσβολή από τη νόσο σε άτομο, που έφθασε ως “ασυμπτωματικό” στις Η.Π.Α. στις 20 Σεπτεμβρίου από τη Λιβερία, και εκδήλωσε τα συμπτώματα στις 28 Σεπτέμβρη και ότι έκτοτε νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Ντάλας στο Τέξας.

Παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις, ότι αφενός μεν δεν κινδυνεύουν οι συνταξιδιώτες του, διότι δεν είχε εκδηλώσει  συμπτώματα στο ταξίδι, αφετέρου δε ότι τα άτομα του περιβάλλοντός του βρίσκονται σε στενή ιατρική παρακολούθηση, η κοινή γνώμη στις Η.Π.Α. έχει κυριευθεί από τεράστια ανησυχία.

Παρά τις προσπάθειες του Π.Ο.Υ. σε μια απεγνωσμένη και άκρως αντιφατική επικοινωνιακή πολιτική – ενδεχομένως θέλοντας να αποφύγει την κινδυνολογία και τον πανικό - να καθησυχάσει την παγκόσμια κοινότητα ότι η επικινδυνότητα από τον ιό είναι χαμηλή, όπως μαρτυρούν οι οδηγίες που δόθηκαν τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό, παρουσιάζοντας το “πήγεν' έλα” στην Αφρική σαν μια ακίνδυνη ρουτίνα φαίνεται ότι δεν πείθει, διότι μερικά πράγματα είναι αδύνατο να ξεπεραστούν, όπως:

-το γεγονός ότι παρά τις διαβεβαιώσεις η επιδημία επεκτείνεται με αλματώδεις ρυθμούς

-το γεγονός ότι η θνησιμότητα είναι τραγικά υψηλή (65%)

-το γεγονός ότι μέχρις στιγμής και για πολύ καιρό ακόμη δεν υφίσταται θεραπεία

-το γεγονός  ότι για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της ιατρικής υπάρχει σοβαρότατος αριθμός θυμάτων ανάμεσα στο υγειονομικό προσωπικό, που έχει επιφορτισθεί ή εργάζεται εθελοντικά για την αντιμετώπιση του προβλήματος, παρά τα αυξημένα μέτρα προστασίας και την άκρως εξειδικευμένη εκπαίδευση του.

-το γεγονός ότι υπάρχει μια αρνητική εμπειρία με τους χειρισμούς στις δύο προηγούμενες επιδημίες με τη γρίπη των χοίρων και τη γρίπη των πτηνών, την Η1Ν1, όπου η κινητοποίηση, η πρόβλεψη, το θεραπευτικό οπλοστάσιο και τα αποτελέσματα ήταν άκρως αμφιλεγόμενα, χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί κανείς με βεβαιότητα, ότι τα μέτρα που πάρθηκαν και τα θεραπευτικά μέσα που άπλετα διατέθηκαν, είναι εκείνα που συνέβαλαν αποτελεσματικά στην αποτροπή του κινδύνου.

Επιπλέον η πραγματικότητα είναι φρικώδης και αποκαλυπτική όπως παρουσιάζεται μετα κρούσματα (επάνω σχεδιάγραμμα) και τους θανάτους (κάτω σχεδιάγραμμα)

Σας παραθέτω επίσης μια συλλογή από δηλώσεις ειδικών και υπευθύνων που κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές θα μπορούσαν να θεωρηθούν.

Dr. Tom Frieden (Διευθυντής του αμερικανικού CDC Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων) : “Πρόκειται για τη πρώτη παγκόσμια επιδημία του Ebola και ακολουθεί μια σπειροειδή πορεία εκτός ελέγχου. Σήμερα βρισκόμαστε σε άσχημο σημείο και τα πράγματα θα χειροτερέψουν στο άμεσο μέλλον.

Υπάρχει προς το παρόν ένα “παράθυρο” ευκαιρίας για να τα σταματήσουμε, αλλά αυτό έχει τη τάση να κλείσει. Πρέπει να δράσουμε τώρα.”

“Η έκταση της επιδημίας έχει ξεπεράσει οποιαδήποτε προηγούμενο, καθώς και κάθε φαντασία.”

Dr. Joanne Liu (πρόεδρος του Διεθνούς τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα) : “Έχουν ήδη ξεσπάσει ταραχές. Τα κέντρα απομόνωσης έχουν γεμίσει. Το υγειονομικό προσωπικό που βρίσκεται στη πρώτη γραμμή του μετώπου είναι ευάλωτο, πολλοί έχουν προσβληθεί και πεθαίνουν σε τρομακτικά μεγάλους αριθμούς.”

“Είναι αδύνατο να διαχειριστεί κανείς τα άτομα που έχουν προσβληθεί και στοιβάζονται στις ιατρικές μονάδες. Στη Σιέρα Λεόνε τα μολυσμένα πτώματα σαπίζουν στους δρόμους.”

David Navarro (αναπληρωτής συντονιστής  του Ο.Η.Ε. για τον Ebola) : “η εξάπλωση της επιδημίας προηγείται από τις προσπάθειές μας να την ελέγξουμε”

Dr. Bruce Aylward (Αναπλ. Γ.Διευθυντής του Π.Ο.Υ. για τις επιχειρήσεις εκτάκτου ανάγκης) : “ξεπερνάει κάθε προηγούμενη επιδημία του Ebola στην ιστορία. Η μεγαλύτερη που υπήρξε μέχρι σήμερα είχε προκαλέσει 400 θύματα.”

Margaret Chan (επικεφαλής του Π.Ο.Υ.) : “ελπίζουμε να σταματήσουμε την επέκταση της νόσου σε έξη έως εννέα μήνες από σήμερα.” !!!!!

Dr. Daniel Bausch (αναπληρωτής καθ. Στην έδρα της Τροπικής Ιατρικής στο παν/μιο Tulane) : “Έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ επικίνδυνο ιό, σε τρεις από τις λιγότερο εξοπλισμένες χώρες του κόσμου, για την αντιμετώπισή του. Η κλίμακα της επιδημικής έκρηξης έχει υπερβεί εκείνη των πόρων, γι' αυτό και έχει πάρει αυτή την έκταση.”

Gayle Smith (Διευθυντής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας) : “Δεν πρόκειται για μία αφρικανική νόσο. Πρόκειται για έναν ιό που απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα.”

Dr. Richard Besser (ιατρικός συντάκτης του ABC News) : “Οι αίθουσες των επειγόντων περιστατικών έχουν κλείσει. Οι περισσότεροι ασθενείς με καρδιακά προβλήματα, τραύμα, επιπλοκές κύησης, πνευμονία, ελονοσία και κάθε είδους πάθηση που απαιτεί επείγουσα αντιμετώπιση, δεν έχουν που να προσφύγουν.”

Bukar Tijani (τοπικός εκπρόσωπος του Ο.Η.Ε. σε αγροτικά και επισιτιστικά ζητήματα) : “ Η πρόσβαση σε διατροφή αποτελεί πιεστικό πρόβλημα για το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού στις πληγείσες χώρες.”

Η παράθεση της λίστας των δηλώσεων που έχω απομονώσει, είναι τεράστια και προφανώς κουραστική.

Δεν έχω πρόθεση να αμφισβητήσω τη σοβαρότητα του προβλήματος, το μέγεθος του κινδύνου και ιδιαίτερα τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί, παρά την οποιαδήποτε ενδεχόμενη ελλιπή αποτύπωση του πραγματικού μεγέθους της κατάστασης.

Δεν μπορώ όμως να μην δεχθώ ότι υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά τα οποία δεν μπορούν να περιμένουν απάντηση για μετά τη “λήξη του συναγερμού”.

Ιδιαίτερα δε μετά από τον καπνό που έχει αφήσει πίσω της η “υστερία” της γρίπης Η1Ν1, όταν σύσσωμος ο επιστημονικός κόσμος ανέπτυσσε καταστροφικά σενάρια με ασύλληπτους αριθμούς θυμάτων, που επρόκειτο να προσβληθούν και με κίνδυνο να μην αποφύγουν τελικά το θάνατο.

Τελικά ο αριθμός των θυμάτων κατέληξε να μην ξεπεράσει ούτε καν εκείνον που προκαλείται ετησίως από μια οποιαδήποτε γρίπη και η οποία δεν έφτασε ούτε καν σε επίπεδα επιδημίας.

Το γεγονός αυτό δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί ότι ήταν αποτέλεσμα των μέτρων προφύλαξης ή της προληπτικής αντιμετώπισης που “είχαν παρθεί”, δεδομένου ότι δεν εμβολιάσθηκε παρά μόνον ελάχιστος αριθμός ατόμων, αν και η πολιτική και η υγειονομική ηγεσία φρόντισε να προβάλει με κάθε τρόπο και επικοινωνιακό μέσο τις σκηνές που πρωτοστατούσε η ίδια στον εμβολιασμό, παροτρύνοντας τον κόσμο σε μαζικούς εμβολιασμούς.

Πολύ δε περισσότερο δεν ήταν αποτέλεσμα προγραμματισμού και  οργάνωσης αν κρίνει κανείς από τον “μυθικό” αριθμό εμβολίων που είχαν αγοραστεί με υπέρογκα κονδύλια, εκτός προγράμματος από τον κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος από τότε δεν είχε τις δυνατότητες για μια τέτοια απρόβλεπτη δαπάνη και της οποίας η σκοπιμότητα δικαιολογούνταν μόνον επί χάρτου με σενάρια “καλπάζουσας”, αλλά “επιστημονικής” φαντασίας, υπηρετώντας πιστά τις γραφειοκρατικές και απαρχαιωμένες αντιλήψεις ενός παγκόσμιου οργανισμού που δεν έχει καταφέρει να αποδείξει μέχρι σήμερα τις επιστημονικές, οργανωτικές και πρακτικές ικανότητες τουλάχιστον των επαγγελματικών στελεχών της ηγεσίας του, που οι μόνες δοκιμασίες που υφίστανται και από τις οποίες αποκτούν εμπειρίες είναι οι αλλεπάλληλες συσκέψεις, συναντήσεις και ατέρμονες συζητήσεις σε διεθνές βέβαια επίπεδο.

Δυστυχώς από τη μια, αλλά ευτυχώς από την άλλη όλος ο όγκος εργασίας και τα αποτελέσματα των διαφόρων δράσεων “βγαίνουν” στο πεδίο της μάχης από τους απλούς άκρως εξειδικευμένους επιστήμονες και τους εθελοντές που ξέρουν και κάνουν υποδειγματικά τη δουλειά τους.

Με τις “υποδείξεις” λοιπόν των υπευθύνων και την “επιστημονική τεκμηρίωση” των επιστημονικών ομάδων του παγκόσμιου οργανισμού, μέσω των διαφόρων αλγοριθμικά λειτουργούντων επιδημιολογικών μοντέλων, οι υγειονομικές αρχές των διαφόρων χωρών, προχώρησαν εσπευσμένα στην αγορά εμβολίων που δεν είχαν ακόμη ολοκληρώσει τις κλινικές μελέτες του τελικού σταδίου, παραβιάζοντας στο όνομα της “διασφάλισης της δημόσιας υγείας”, όλους τους καθιερωμένους κανόνες που καθορίζουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα ενός οποιουδήποτε φαρμακευτικού προϊόντος και που απαιτούνται προκειμένου να του δοθεί η άδεια κυκλοφορίας.

Με άλλα λόγια στο όνομα της “διασφάλισης της δημόσιας υγείας”, διαχειριζόμαστε κατά το δοκούν τους κανόνες ασφάλειας που τη διέπουν.

Κι όλα αυτά κατά περίεργο τρόπο, μόλις πριν την εκδήλωση της κρίσης και πριν την εφαρμογή των μέτρων για το περιορισμό των δαπανών για την υγεία, σε μια περίοδο δηλαδή που μόλις προλάβαινε να γίνει το τελευταίο άνοιγμα του προϋπολογισμού.

Το χειρότερο δε είναι ότι για όλα αυτά δεν έχουμε δει ή ακούσει ίχνος αυτοκριτικής ή έστω μια αξιολόγηση της πολιτικής του οργανισμού στη προσπάθεια να συγκαλύψει κάποιους άστοχους χειρισμούς.

Προς το παρόν ο μόνος απόηχος που παραμένει από όλη αυτή την υστερία αφορά, το κόστος που έχουν επιβαρυνθεί οι πολίτες για τον μεγάλο αριθμό των αχρησιμοποίητων εμβολίων, που οδηγούνται πλέον λόγω λήξης της προθεσμίας χρήσης τους στους τόπους καταστροφής, και για τον αριθμό εκείνων που αφορούσαν παραγγελίες που ανεστάλησαν, αλλά για τις οποίες οι φαρμακευτικές εταιρίες αποζημιώθηκαν εν τούτοις με καθόλου ευκαταφρόνητα νούμερα.

Το γεγονός ότι δεν είμαστε η μόνη χώρα που “συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις”, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Το να καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε αν υποστήκαμε μικρότερη ή μεγαλύτερη ζημιά από τη Μ. Βρετανία που είχε προμηθευτεί από 2 εμβόλια για κάθε κάτοικο ή από τη Γαλλία που είχε παραγγείλει 94 εκ. , από αυτά ανέστειλε την παραγγελία των 50 εκ, ενώ της έχουν μείνει ακόμη 9,3 εκ. Δεν είναι καοθόλου παρήγορο γιατί κι εμείς αναλογικά κάπου εκεί βρισκόμαστε !

Κάτι τέτοια δεν μπορεί να μην κλονίζουν δικαιολογημένα την εμπιστοσύνη, όσων γνωρίζουν και εξακολουθούν να σκέφτονται. Κλονισμός λοιπόν της εμπιστοσύνης τόσο ως προς τις ικανότητες, όσο και ως προς τις προθέσεις των ιθυνόντων και αρμοδίων, και που έρχεται στην επιφάνεια “αντανακλαστικά” με αφορμή τη τωρινή επιδημία.

Πρώτα απ' όλα όσον αφορά το κυρίαρχο ζήτημα το είδος του ιού και τα χαρακτηριστικά του που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τον τρόπο μετάδοσής του.

Αφού λοιπόν δεν είναι αερομεταφερόμενος, η μετάδοση και η εξάπλωσή του δεν μπορεί να ακολουθήσει τη συμπεριφορά των ιών που προκαλούν γρίπη, όσο και να έχει μεταλλαχθεί ή να έχει τη τάση να μεταλλάσσεται συνεχώς, όπως διατείνονται οι “ειδικοί επιστήμονες”, κάθε φορά που η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν καινούργιο ιό “Gozilla” τα τελευταία χρόνια.

Άλλωστε το ζήτημα της μεταλλακτικής συμπεριφοράς του ιού, όσο σοβαρό και να είναι  έχει να κάνει περισσότερο με τις δυσκολίες της θεραπείας - που μέχρι στιγμής δεν υπάρχει -  προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο συγκεκριμένος ιός και όχι με το τρόπο διάδοσής του, αφού τα κρούσματα μπαίνουν αμέσως σε “καραντίνα” μόλις διαπιστωθούν, ενώ παράλληλα περιοχές ολόκληρες μαζί με τον πληθυσμό τους έχουν απομονωθεί, όχι μόνο από τον έξω κόσμο, αλλά και από τρόφιμα και οτιδήποτε άλλο χρειάζονται προκειμένου να επιβιώσουν !!!

Μήπως λοιπόν πρόκειται για ένα τραγικό επιστημονικό λάθος ή απλά η παρουσία “συνθηκών όπως εκείνες των εργαστηρίων” είναι αυτό που εξηγεί και επιτρέπει τη ραγδαία εξάπλωσή του ;

Ο Jonas Schmidt – Chanasit διευθυντής του Ινστιτούτου Τροπικής Ιατρικής Bernhard Nocht στο Αμβούργο δήλωσε :

(http://www.srf.ch/gesundheit/gesundheitswesen/Ebola-virus-keine-troepfcheninfektion-wie-bei-der-grippe)

“Εάν ο Ebola μεταδίδονταν τόσο εύκολα (εννοεί όπως η γρίπη), όσο ισχυρίζονται ο Π.Ο.Υ. και το CDC, τότε ο αριθμός των θυμάτων του στη Δυτική Αφρική, τόσους μήνες μετά την “έκρηξη” της επιδημίας, δεν θα ήταν μόνο 1.400 (όταν έκανε τις δηλώσεις), αλλά πολύ μεγαλύτερος, δεδομένου ότι έχει πλήξει πόλεις με τεράστιο πληθυσμό.”

Αναγκαστικά στο σημείο αυτό επανέρχεται και το ζήτημα της εντυπωσιακής και πρωτόγνωρης μετάδοσης του ιού τόσο σε μεγάλη έκταση, όσο επίσης  και στο προσωπικό που ασχολείται με την αντιμετώπισή του.

Πως λοιπόν είναι δυνατό με τέτοια μέτρα προφύλαξης να έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής τουλάχιστον 150 άτομα, που δεν έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με επιδημίες ;

Τι να φταίει άραγε που να μη μπορεί να εξηγηθεί “επιστημονικά” ;

Μήπως οι ίδιες οι οδηγίες χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση, σαν κι αυτή που ένας έμπειρος χειρουργός θα μπορούσε να παρατηρήσει, μελετώντας τον πίνακα που παρουσιάζει το πρωτόκολλο ασφαλείας;

Εάν λοιπό υποθέσουμε ότι η μετάδοση του ιού “σωστά” μεταδίδεται μόνο με τα υγρά του σώματος, με τα οποία σίγουρα έρχεται σε επαφή  το υγειονομικό προσωπικό, γιατί τα γάντια πρέπει να είναι το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να “ξεφορτωθεί” από τα μέσα προστασίας που φοράει και όχι η μάσκα που το προφυλάσσει από υγρά που τυχόν πετάγονται όταν βγαίνουν τα γάντια ;

Εάν λοιπόν είναι έτσι, τότε γιατί δεν θα πρέπει να επιβάλλεται να φοριούνται διπλά γάντια, ώστε τελικά η μάσκα να προστατεύει από την αφαίρεση των εξωτερικών περισσότερο  μολυσμένων (εξωτερικά γάντια) και ταυτόχρονα τα λιγότερο μολυσμένα (εσωτερικά γάντια) να είναι πράγματι το τελευταίο που θα πρέπει να “πετιέται” από πάνω του, αφού σαν προτελευταία κίνηση θα είναι αυτή που του επιτρέπει να αφαιρεί με καθαρά γάντια τη μάσκα, ενώ όταν τα βγάζει δεν θα έχουν απομείνει σταγονίδια υγρών, ώστε να υπάρχει κίνδυνος να τιναχτούν στον αέρα ;

Είμαι σίγουρος ότι δεν είναι θέμα κόστους !!!

 Από την άλλη είναι δυνατόν να εξηγείται μόνο με την απλή αναφορά του “αυτονόητου” των άθλιων συνθηκών που επικρατούν στις περισσότερες αφρικανικές χώρες, το γεγονός ότι η έκρηξη της επιδημίας έχει εκδηλωθεί ειδικά στις χώρες που είναι ήδη σε πτώχευση.

Ας θυμηθούμε ότι το ΔΝΤ ενέκρινε μόλις πριν από δύο χρόνια δάνειο 200 εκ. για τη Γουινέα, 100 εκ. για τη Σιέρα Λεόνε και 80 εκ. για τη Λιβερία.

Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι δεν επλήγησαν από την αρχή χώρες που βρίσκονταν σε πόλεμο, όπως Κεντρική Αφρική κ.λ.π. δηλαδή σε συνθήκες που ήταν ευνοϊκότερες για την εκδήλωση επιδημιών ;

Πάντως προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει “εν πρώτοις” κάποια σχέση ανάμεσα στην επιδημία και στο γεγονός ότι η πρόβλεψη που κάνει το ΔΝΤ είναι ότι η επιδημία θα επιφέρει περαιτέρω  8% μείωση από το 11% στην ανάπτυξη στη Σιέρα Λεόνε, 2.5% στη Λιβερία και 2.4% από το 3.5% που προβλέπονταν ήδη στη Γουινέα !!!!!!!!!!!!!!

Τυχαίο επίσης θα πρέπει να θεωρήσει κανείς και το γεγονός ότι  η “εμφάνιση” του μη “αερομεταφερόμενου” ιού, προκάλεσε την “άμεση” επέμβαση 3.000 “αερομεταφερόμενων” αμερικανών στρατιωτών, που όπως δήλωσε ο συμπαθέστατος μαυρούλης, θα ενισχυθούν από άλλους 1.000, που θα σπεύσουν κι αυτοί πολύ σύντομα σε βοήθεια. Η ακαριαία και αυθόρμητη αυτή ενέργεια της αμερικανικής κυβέρνησης και μάλιστα  “ξεπερνώντας¨τις κλασσικές διαδικασίες έγκρισης από τα αρμόδια όργανα των ΗΠΑ ξεκινά – φαντάζομαι – από καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, προκειμένου να αποφευχθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες σχετικά με την αποστολή στρατευμάτων από τον ΟΗΕ.

Είναι επίσης γνωστό ότι η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων πρέπει να προηγείται της υγειονομικής βοήθειας, ώστε να εξασφαλίσει καλλίτερες συνθήκες εργασίας για το υγειονομικό προσωπικό. Εξ άλλου η αντιμετώπιση του ιού θα πρέπει να προβλέπει πρωτίστως την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, η οποία μπορεί να είναι και η κύρια αιτία εκδήλωσης της επιδημίας !!!!!!

Σε καμιά όμως περίπτωση η παρουσία αυτών των “εξειδικευμένων” σε επιδημίες στρατιωτικών μονάδων δεν φαίνεται να εξυπηρετεί άλλου είδους σκοπιμότητες όπως: 

-Την αντιμετώπιση κοινωνικών αναταραχών που εύλογα προκαλούνται μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα, πανικού, ανασφάλειας, απομόνωσης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, έλλειψη υγειονομικού υλικού και ειδών διατροφής κ.λ.π.

-Την κατοχύρωση και ανακατανομή των ζωνών επικυριαρχίας στη περιοχή.

Εξυπηρετεί όμως τις φιλότιμες προσπάθειες της προέδρου της Λιβερίας Ellen Johnson Sirleaf, η οποία είναι από το 2011 κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ ειρήνης (άλλη μια συμπαθητική μαυρούλα σαν τον Ομπάμα που αγωνίζονται για την παγκόσμια ειρήνη), πρώην υπάλληλος της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Citybank, που έχει βάλει το στρατό και την αστυνομία της χώρας της να εξασφαλίσουν το ότι ο πληθυσμός της θα “συνεργαστεί με τις ιατρικές ομάδες”.

Η συνεργασία αυτή έχει πολλά σκέλη. Ένα από αυτά είναι εντολή που έχουν πάρει οι συνοριακές δυνάμεις να πυροβολούν όσους επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα και να “διαφύγουν” στις γειτονικές χώρες.

Αλίμονο τι το περάσαν οι Λιβεριανοί ξέφραγο αμπέλι, να κάνουν ότι θέλουν όπως οι έλληνες εφοπλιστές που προτιμούν τη λιβεριανή από την ελληνική σημαία στα πλοία τους !!!

Αυτό θα πει απο - φασιστικότητα :

“Στις 20 Αυγούστου 70.000 άτομα τέθηκαν σε καραντίνα (απομόνωση) στη Μονρόβια, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση και χωρίς τη δυνατότητα αποθήκευσης τροφής και νερού.”

(http://www.theglobeandmail.com/news/world/liberian-police-break-up-Ebola-quarantine-protest-with-tear-gas/article20130799/)

Όσον αφορά το ζήτημα της θεραπείας, αυτό αποτελεί ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα και ερωτηματικό για τον Ebola.

Μέχρις στιγμής το μοναδικό φάρμακο που “υπόσχεται” κάτι,  φαίνεται ότι είναι το Zmapp της εταιρείας Mapp Biopharmaceutical στο San Diego, που φαίνεται ότι έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα στις κλινικές μελέτες που έχουν γίνει σε πιθήκους. Προς το παρόν δεν έχουν γίνει αντίστοιχες κλινικές μελέτες στον άνθρωπο. Από τα επτά άτομα στα οποία χορηγήθηκε το φάρμακο, τα δύο δεν επέζησαν.

Πάντως έτσι κι αλλιώς το φάρμακο που παρασκευάζεται με επιχορήγηση του αμερικανικού κράτους, σε φυτείες καπνού, έχει προς το παρόν εξαντληθεί.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι χρειάζεται τουλάχιστον ένας μήνας προκειμένου να παραχθούν 20 έως 40 δόσεις στις εγκαταστάσεις στο Κεντάκι, όπως ισχυρίζεται ο αρμόδιος κος Kobinger.

Παραμένουν λοιπόν κάποια σοβαρά ερωτήματα :

-Πότε πρόλαβε να παρασκευαστεί και γιατί άλλωστε, αφού πριν την έκρηξη της επιδημίας δεν υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τις φαρμακευτικές εταιρείες να επενδύσουν και να “ετοιμάσουν” ένα σχετικό φάρμακο

-Πρόκειται να χρησιμοποιηθεί από δω και στο εξής στην απαιτούμενη ευρεία κλίμακα χωρίς την ολοκλήρωση των κλινικών μελετών - λόγω ίσως του επείγοντος των περιστάσεων -και με ποια κριτήρια ασφάλειας και αποτελεσματικότητας ;

-Δικαιολογούνται παρακάμψεις της νόμιμης και απαιτούμενης διαδικασίας στο όνομα της διασφάλισης της δημόσιας υγείας, θέτοντας ηθικά διλήμματα για την εφαρμογή θεραπειών, όταν αυτά βασίζονται βασίζονται στο επείγον και τραγικό χαρακτήρα εκτάκτων "προαναγγελθέντων" καταστάσεων ;