Στο Ιράν, μία γυναίκα, που ισχυρίζεται, ότι κατά την εφηβεία της, σκότωσε τον επίδοξο βιαστή της περιμένει την εκτέλεσή της στην αγχόνη, εκτός και αν την συγχωρέσουν οι συγγενείς του νεκρού υποψήφιου βιαστή της...
Δεν γνωρίζουμε δικαστικές λεπτομέρειες...Ούτε αν πράγματι η αλήθεια είναι με το μέρος της καταδικασμένης...Εκείνο, που φαίνεται αδιαμφισβήτητο είναι, πως ουσιαστικά αυτή η μορφή απόδοσης της δικαιοσύνης (δίκαια ή άδικα) συνιστά νομιμοποιημένη αυτοδικία με δράστες τους συγγενείς ενός νεκρού (καταγγελλόμενου) ως επίδοξου βιαστή...
Ασκηση δικαίου, που θυμίζει τον βιβλικό λιθοβολισμό της πόρνης αλλά και άλλες μεσαιωνικές τελετουργικές δικαιοπραξίες, που θα έπρεπε να είχαν περάσει στην ανθρώπινη προϊστορία...
Για την ώρα την Ιρανή υπερασπίζονται διάφοροι "ανθρωπιστικοί" φορείς (μπορεί και χωρίς εισαγωγικά) στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ... Δεν ξέρω αν αδικούμε κανένα αλλά δυσκολευτήκαμε να βρούμε την φωνή των παραδεδεγμένων προοδευτικών δυνάμεων. Την ανοιχτή, απροκάλυπτη και τεκμηριωμένη καταγγελία για την παρότρυνση συνειδήσεων και δυνάμεων. Εύκολα βέβαια θα μας αντιτείνουν κάποιοι, ότι γενικά έχουν καταδικάσει έχουν αναλύσει και έχουν ερμηνεύσει το φαινόμενο του κοινωνικού Ισλάμ... Συμφωνούμε... Και, δυστυχώς αυτή η γενικολογία (που σε κάποιες περιπτώσεις υποκρύπτουν τάση αποφυγής) ελάχιστα προσφέρει στο να αποκτήσουν οι αληθινά ανθρωπιστικές ιδέες την ηγεμονική τους αξιοπιστία και κύρος... Αυτό, δηλαδή, που είναι το μέγα ζητούμενο...
Σχόλια