Η δύναμη της λήθης ...

"Παραποιώντας" και πάλι τον γνωστό τίτλο του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου, ο φίλτατος της ΦΑΙΑΚΙΑΣ ΠΑΠ γράφει ένα ενημερωτικότατο σημείωμα... Για να ανακαλέσει τα πράματα στη ακριβή τους θέση. Αυτήν που λησμονάμε μέσα στην τύρβη της καθημερινότητας... Επετειακό και διαχρονικό...

Είναι η λήθη, ηλίθιε

Τα “εκδοτήρια” του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ξέχασαν να αναφέρουν στην ανακοίνωση του για το “Πολυτεχνείο”, ότι η χούντα ήταν “αμερικανοκίνητη” και όχι “μηχανοκίνητη” ή “αυτοκινούμενη”, γιατί ίσως να ξέχασε ή να θέλει να ξεχάσει ποια είναι η Αμερική, ωστόσο δεν είναι οι μόνοι.
Η ίδια η Αμερική έχει ξεχάσει προ πολλού τις έννοιες για τις οποίες οι πρόγονοί της πάλευαν για την ελευθερία τους, ενάντια στον αποικιοκρατικό ζυγό των Άγγλων. Μόλις τα κατάφεραν, άρχισαν τις εθνοκαθάρσεις για να απαλλαγούν από το “ζυγό” της συνύπαρξης με τους αυτόχθονες Ινδιάνους.
Έτσι λοιπόν η νεότερη ιστορικά δημοκρατία στον κόσμο, μεταβλήθηκε σε κλάσματα του ιστορικού χρόνου, που αντιστοιχούν στο βιολογικό χρόνο ελάχιστων γενεών, στο αποτελεσματικότερο και στυγνότερο εργαλείο του ιμπεριαλισμού.
Στη θέση των ιδανικών για Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη (liberté, egalité, fraternité), που άλλαξαν τη πορεία της παγκόσμιας ιστορίας, ξεκινώντας από την επανάσταση στη Γαλλία, που  υπήρξε το πρότυπο για την επανάσταση στη Βόρεια Αμερική και ο έμπρακτος υποστηρικτής της, το αστικό κράτος που εγκαθιδρύθηκε κήρυξε τη καταπίεση.

“Τίποτα δεν πάει χαμένο” ο,τι στρατιωτικό υλικό περίσσεψε από τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες στα διάφορα μήκη και πλάτης της γης, επέστρεψε για χρήση στο εσωτερικό της χώρας.
“Τίποτα δεν πάει χαμένο” ο,τι στρατιωτικό υλικό περίσσεψε από τις ιμπεριαλιστικές  εκστρατείες


Ένα τέτοιο θωρακισμένο για 7.000 πολίτες.


Την ανισότητα:
Η συσσώρευση του πλούτου του 1% του πληθυσμού (κόκκινη) και η φτωχοποίηση του 99 % του πληθυσμού (μαύρη), το δεύτερο χαρακτηρίζεται και ως “οικονομική σταθερότητα” !!!
και την κοινωνική αδιαφορία

Η προηγούμενη εικόνα δείχνει την κατανομή των αστέγων στις ΗΠΑ. 

Και η απάντηση του αμερικανικού κράτους πρόνοιας:


Αυτός είναι ο βετεράνος του Δεύτερου παγκόσμιου πολέμου και του κινήματος για τα ανθρώπινα διακαιώματα, Arnold Abbott. Είναι 90 χρονών και καταδικάστηκε μαζί με άλλους δύο ομοϊδεάτες συμπολίτες του πάστορες, τους Dwayne Black και Mark Sims στο Fort Lauderdale της Florida, σε 60 μέρες φυλάκιση και πρόστιμο 500 δολαρίων, επειδή πραγματοποιούσαν δημόσια συσσίτια σε άστεγους. Η έλλειψη στέγης έχει “ποινικοποιηθεί” σε βάρος των αστέγων φυσικά, σε 33 αμερικανικές πολιτείες.
Επίσης ένα ζευγάρι τιμωρήθηκε με πρόστιμο 746 δολαρίων στη Φλώριδα.
Η εκκλησία στο Illinois δήλωσε ότι στο εξής δεν πρόκειται να διενεργεί συσσίτια.
Η πολιτεία της Νότιας Καρολίνας, επέβαλε υποχρεωτική άδεια αξίας 120 δολαρίων, προκειμένου να επιτρέψει τη διενέργεια “νόμιμων” συσσιτίων.
Το επίπεδο της κοινωνικής πρόνοιας στις ΗΠΑ δεν σταματάει εδώ, αλλά συνεχίζεται με το άκρον άωτον της υποκρισίας, που αντιπροσωπεύει η “επαναστατική” αντικομφορμιστική εκστρατεία με το παρατσούκλι Obamacare (Affordable Care Act – Προσιτή Πράξη Φροντίδας).
Τη πρώτη εβδομάδα ξεκίνησε ως εξής στην ιστοσελίδα που κόστισε 1 δις δολ:




δηλαδή από πάνω προς τα κάτω πόσοι επισκέφτηκαν την ιστοσελίδα, πόσοι επισκέφτηκαν την σελίδα για να “αγοράσουν” συμμετοχή στο πρόγραμμα, πόσοι επιχείρησαν να κάνουν καταχώρηση, πόσοι ολοκλήρωσαν καταχώρηση, πόσοι κατάφεραν να συνδεθούν, πόσοι ξεκίνησαν να εγγραφούν και πόσοι τελικά έκαναν εγγραφή !!! 36.000 άτομα λιγότερα και και από εκείνα που έχουν δηλώσει συμμετοχή σε ταξίδι στον Άρη !!!


Τα κόστη που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, δεδομένου ότι ο δημόσιος στις ΗΠΑ είναι υπό αναζήτηση και αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής έρευνας, περιλαμβάνουν το στοιχειώδες πακέτο της εξωνοσοκομειακής (πρωτοβάθμιας) περίθαλψης. Αν και διαφέρει από χώρα σε χώρα, για τη παραπάνω κατηγοριοποίηση έχει ληφθεί ως δείγμα το πλέον εκπτωτικό, με τις πλέον απαραίτητες εξετάσεις, χωρίς επιπλέον παροχές (πχ οδον/κές πράξεις).
Σήμερα λόγω της ανεργίας και της ύφεσης το μεγαλύτερο ποσοστό των ασφαλίστρων προέρχεται από τις κρατικές επιχορηγήσεις, από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι οποίες έχουν κριθεί παράνομες από τις επιμέρους πολιτείες.

Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορεί να συνεχιστεί η παροχή ακόμη και αυτού του επιπέδου υπηρεσιών υγείας, δεδομένου ότι τα κόστη που έχουν εγκαταλειφθεί στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και στους ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών υγείας αυξάνουν επικίνδυνα, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πηγή χρηματοδότησης.
Φαρμακευτικές δαπάνες (μπλε) Υπηρεσίες υγείας (καφέ)

Για αυτό άλλωστε έχει κι αυτή την απήχηση στην αμερικανική κοινωνία:

Το μεγαλεπίβολο και “πιασάρικο” στη χυδαία γλώσσα της “επικοινωνίας” και του μάρκετινγκ, σχέδιο για τη “Προσιτή Πράξη Φροντίδας” τελικά δεν πέτυχε το στόχο του. Δεν κατάφερε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, αλλά και ούτε να σταθεροποιήσει ή να σταματήσει τη συνεχιζόμενη πτώση της δημοτικότητας του Ομπάμα.
Εξ αιτίας της αποτυχίας του συστήματος παραιτήθηκε η υπουργός υγείας Kathleen Sebelius, επωμιζόμενη εξ ολοκλήρου την ευθύνη, για τις διαδοχικές παραλήψεις και τα αλλεπάλληλα σφάλματα.
Ο αρχιτέκτονας του όμως, ο Ezekiel Emanuel παρέμεινε στη θέση του για να μπορεί να διατυμπανίζει την άποψη του ότι: “οι άνθρωποι θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη προσπάθεια να ζουν πάνω από τα 75” και να γράφει άρθρα όπως αυτό με τίτλο: “Γιατί ελπίζω να πεθάνω στα 75”, πράγμα που του ευχόμαστε ολόψυχα.
Είναι μια ευχή που θα μπορούσε να ισχύσει και για όλους όσους έχουν κατά καιρούς εκφραστεί για τα προβλήματα που προκαλεί η αύξηση του προσδόκιμου της ηλικίας στο συνταξιοδοτικό και στις ασφαλιστικές καλύψεις.
Είναι σίγουρο ότι όλοι αυτοί που γέρνουν κάτω από το βαρύ φορτίο της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας, που απέκτησαν από τη κοπιαστική εργασία και εκπαίδευσή τους όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια και που αξιοκρατικά και δικαιωματικά με το σπαθί τους κατέκτησαν τις θέσεις τους ως ανιδιοτελείς διαχειριστές του δημοσίου συμφέροντος, κάτι ξέρουν, ώστε να έχουν αναλάβει με τον κατάλληλο συνδυασμό της “δέσμης” των ταξικών και βιολογικών μέτρων, την αδρανοποίηση του εκρηκτικού μηχανισμού της δημογραφικής βόμβας.
Ειδικά για δύο από αυτούς τους Λοβέρδο και Σπυρόπουλο δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι η πονηρία του πρώτου και η βλακεία του δεύτερου αντίστοιχα, τους οδηγούν στη παραληρηματική αντίληψη ότι επιτελούν θεάρεστο και πατριωτικό έργο! 
Αυτή είναι λοιπόν η σύγχρονη κοινωνία και ο αμερικανικός παράδεισος που επί σειρά ετών προβάλλονταν ως “το αμερικανικό όνειρο” της επιτυχίας και τις ευτυχίας για χιλιάδες μετανάστες που έφευγαν από το τόπο τους για να γλυτώσουν από τη μιζέρια. Κι αν μερικοί από αυτούς κατάφεραν να βελτιώσουν κάπως τη ζωή τους, μια μικρή μειοψηφία κατάφερε να κτίσει στις πλάτες τους ολόκληρη αυτοκρατορία, που σήμερα επιβάλει τους δικούς της κανόνες και τους δικούς της όρους, όχι μόνο στο χώρο που γυρίζεται το χολυγουντιανό “αμερικάνικο όνειρο”, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, βυθίζοντας στη φτώχεια και στη δυστυχία, τα ανθρώπινα συστατικά της δημογραφικής βόμβας που νοιώθει ότι την απειλεί.
Νέα ιδανικά και νέες αρχές κυκλοφορούν σε τυποποιημένα πρότυπα, προσπαθώντας να φθείρουν και να κατακτήσουν τις συνειδήσεις των σύγχρονων κοινωνιών που κινδυνεύουν από την ηττοπάθεια, την αδράνεια και τη συλλογική κατάθλιψη.
“Αυτό είναι το υψηλό κόστος που πληρώνουμε, όπως και τους φόρους, για να ζούμε σε μια πολιτισμένη κοινωνία”... “Ο πόλεμος είναι το κόστος που πληρώνουμε για την ειρήνη” “Το χρέος είναι το κόστος που πληρώνουμε για την ανάκαμψη” και άλλα τέτοια ακόμη εύστοχα, εύπεπτα, “χρηστικά”, έξυπνα (smart) ευφυολογήματα, για να  ξεχάσουμε αυτά για τα οποία αγωνιστήκαμε κι εμείς και τόσοι άλλοι πριν από μας, για μας, πολύ περισσότερο από μας.
Αυτό που ξέχασαν οι Αμερικανοί και που εμείς δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι:


Πόλεμος είναι όταν οι κυβερνήσεις σου λένε ποιος είναι ο εχθρός σου.
Επανάσταση είναι όταν επιτέλους καταλαβαίνεις ποιος είναι ο πραγματικός σου εχθρός.

Σχόλια