Ο κύκλος των χαμένων… διανοούμενων!

Η σε βαθμό συνενοχής σιωπή πολλών χρεωμένων ως διανοούμενων στην χώρα κατά την τελευταία 4ετία έρχεται πολύ απλά να επιβεβαιώσει, μία θεμελιώδη αρχή της διαλεκτικής για την σχέση της βάσης με το επικοδόμημα. Αυτήν, που μας ερμηνεύει γιατί -κατά κανόνα- η ιδεολογικοπολιτική επιλογή δεσμεύεται από την ταξική θέση. 
Κανόνα, που τον παραβιάζει μόνον η υψηλού βαθμού επίγνωση και συνειδητοποίηση της υψηλής ευθύνη του διανοούμενου μέσα στην κοινωνία... Μία άλλη δηλαδή ηθική με την διαλεκτική και όχι με τη συμβατική της έννοια.... 
Γεμάτο τέτοιες περιπτώσεις λιγότερο ή περισσότερο "επώνυμες" αυτό το διάστημα.... Με κορύφωση εκείνο το "τολμήστε", που καλούσε τους κάθε λογής γαλάζιους και πράσινους, διάσημους, με κατατεθιμένη ταυτότητα Μαυρογιαλούρους να τολμήσουν τον εκσυγχρονισμό της χώρας με την συνεπικουρία ροζ ανανηψάντων... Ψάξτε δίπλα σας και θα βρείτε αρκετά παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν το ...λόγου το ασφαλές... 
Θα εντυπωσιαστείτε μάλιστα από την ικανότητά τους να βαφτίζουν το κρέας ψάρι... Είναι από τα "προσόντα" και τα "ταλέντα" του διανοούμενου....
Σχετικό με τα παραπάνω το κείμενο του φίλτατου της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Νίκου Μητσιάλη, που αναπαράγουμε...

Ο κύκλος των χαμένων… διανοούμενων!

Διανοούμενοι, ακτιβιστές, φιλόσοφοι και ακαδημαϊκοί από όλο τον κόσμο, ανάμεσά σ’ αυτούς  μορφές όπως οι: Τζόρτζιο Αγκάμπεν, Ταρίκ Αλί, Νόαμ Τσομσκι , Ετιέν Μπαλιμπάρ, Αντόνιο Νέγκρι και Σλαβόι Ζίζεκ ενώνουν τις δυνάμεις τους και τις φωνές τους ενάντια στη λιτότητα στηρίζοντας τον εκλογικό αγώνα που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή  της ανθρωπιστικής κρίσης. «Αλλαγή στην Ελλάδα, αλλαγή στην Ευρώπη, Αλλαγή για όλους» είναι το κεντρικό σύνθημα 300 ακαδημαϊκών οι οποίοι υπογράφουν ένα κείμενο υποστήριξης στον ελληνικό λαό και στον ΣΥΡΙΖΑ, στοχεύοντας για μια αλλαγή στην Ευρώπη, κείμενο που δημοσιεύουν στην πλατφόρμα with-the-greeks.eu.

Στο κείμενό τους αυτό υπερασπίζονται το δικαίωμα των Ελλήνων να αποφασίσουν μόνοι τους και ελεύθερα στις προσεχείς εκλογές για «να σπάσουν τη λιτότητα, να πουν όχι στην ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα, να ανοίξουν το δρόμο για μια αληθινή εναλλακτική για την Ελλάδα - για έναν δημοκρατικό και κοινωνικό επαναπροσανατολισμό» όπως επισημαίνουν. Στο διακύβευμα των εκλογών στην Ελλάδα και στην πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζουν ως «απαίτηση του λαού για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, για ελπίδα» αναφέρεται το βασικό κείμενο το οποίο προσυπογράφουν οι 300 πολυεθνικοί διανοητές.

Παράλληλα χαρακτηρίζουν «απαράδεκτη» την τακτική απευθυνόμενοι στην Τρόικα, τους Ευρωπαίους ηγέτες και οικονομικούς κύκλους που απειλούν και πιέζουν το εκλογικό σώμα, προκειμένου να επηρεάσουν την εκλογική του επιλογή, κίνηση την οποία χαρακτηρίζουν «απαράδεκτη». «Αναλαμβάνουμε τις υποχρεώσεις μας, υποστηρίζοντας όσους έχουν δεσμευθεί στην αντίσταση, την αλλαγή των πολιτικών ισορροπιών, μαχόμενοι για τις ιδέες τους και ενώνοντας όλους όσους θέλουν να χτίσουν - μαζί με τον ελληνικό λαό - μια κοινωνική, οικολογική και δημοκρατική Ευρώπη. Στεκόμαστε στο πλευρό του ελληνικού λαού, γιατί η μάχη τους είναι και δική μας» καταλήγει το κείμενο. Αυτά οι δικοί μας, ξένοι διανοούμενοι για μας…Όμως οι Έλληνες που είναι?

Πέντε χρόνια κόλαση… Μνημονιακή προσαρμογή την αποκάλεσαν… Στην πραγματικότητα μια νέα κατοχή με μια σειρά δολοφονικά διατάγματα με ξένες σφραγίδες και υπογραφές λατινικής γραφής… Με αποδέκτες και εκτελεστές των διαταγμάτων, πολιτικούς το επάγγελμα που άλλα είπαν στο Λαό και άλλα πράττουν… Με αγγλικό δίκαιο το πλιάτσικο και των τελευταίων υπαρχόντων μας, που ασφαλώς αν συνεχιστεί και πέραν της 25ης του Γενάρη δεν θα αφορά μόνο στο σπίτι μας, μα ακόμα και στα κλινοσκεπάσματά μας… Και μέχρι και σήμερα συνεχίζεται για όλα αυτά η εκκωφαντική η σιωπή των ντόπιων διανοουμένων…

Το μόνο κείμενο ανθρώπων των «γραμμάτων και τεχνών» που κυκλοφόρησε με το ξεκίνημα της κόλασης ήταν εκείνο το «Τολμήστε» του μακάβριου έτους 2011 που καλούσε τη πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση του ΓΑΠ να τολμήσει να προχωρήσει όσο πιο γρήγορα στην επιβολή των δολοφονικών μέτρων του πρώτου κολασμένου μνημονίου… Μετά από καιρό ο Νάνος Βαλαωρίτης ξεκαθάρισε τα πράγματα και αναφερόμενος στη παράξενη σιωπή των ελλήνων «φωτισμένων» έγραψε: «Η σιωπή των διανοουμένων μπροστά στα επικίνδυνα φαινόμενα του καιρού μας οφείλεται σε έναν συνδυασμό φόβου, βολέματος και εγωισμού. Κάποιοι αποφεύγουν να μιλήσουν και να εκτεθούν για να μη χάσουν τις θέσεις τις οποίες κατέχουν…»  Σκέφτηκα τότε πως όταν κάποιοι διανοούμενοι υπογράφουν κείμενα τέρατα, μπορεί να συμβαίνει και το ακόμα βολικότερο γι’ αυτούς , από το να μην χάσουν θέσεις, να κερδίζουν ακόμα ψηλότερες…

 Έχει τόσα «γλειφιτζούρια» το σύστημα που μπορούν να τα πλησιάσουν κάποιοι στο στόμα τους , κρατώντας το αυτό «κλειστό» ή ορθάνοιχτο αναλόγως των περιστάσεων…Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ξένοι φωτισμένοι, που κατά καιρούς με κείμενά τους, μας θυμίζουν πως οι γνήσιοι του πνεύματος ανθρώποι δεν χρειάζονται να αποσιωπούν εγκλήματα σε βάρος ενός ολόκληρου Λαού για να αποκτούν ακαδημαϊκούς τηβέννους ή δοτές θέσεις, αποτέλεσμα πολλαπλής κωλοτούμπας ιδεών και πεποιθήσεων… Κάποτε στο χώρο των λεγόμενων πνευματικών ανθρώπων η κυριαρχία της αριστερής διανόησης  ήταν σχεδόν απόλυτη. Από τη μεταπολίτευση και ύστερα , ιδιαίτερα μετά την κυριαρχία της «πράσινης» κομματικής λαίλαπας και την ανεπάρκεια της ξύλινης «επαναστατικής» γλώσσας, έχει περιοριστεί σημαντικά και είναι σχεδόν είδος εν ανεπαρκεία…

Ήταν  φυσικό επακόλουθο κάτι τέτοιο, η χρεοκοπία δεν είναι μόνο οικονομική, το σύστημα βοήθησε με κάθε τρόπο να χρεοκοπήσει μια κοινωνία πρώτα ηθικά, μοιράζοντας ποικίλα «δώρα» στους ταγούς της… Και μείς οι αφελείς αναρωτιόμαστε ακόμα  αν υπάρχουν διανοούμενοι σ’ αυτή τη χώρα… Παρ’ όλα αυτά ο Καστοριάδης απομυθοποιεί τον πολλά βαρύ τίτλο του διανοούμενου λέγοντας απλά ότι ανήκει :  «... σ’ όλους εκείνους πού, ανεξάρτητα από το επάγγελμά τους, επιχειρούν να υπερβούν τη σφαίρα της ειδίκευσής τους και ενδιαφέρονται ενεργά για ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία…» και συνεχίζοντας παρακάτω μας προσγειώνει σ’ ακόμα σε πιο ομαλό έδαφος, καταλήγοντας στο ότι ο ορισμός του διανοούμενου:  «…θα πρέπει να είναι, ο ορισμός του δημοκρατικού πολίτη, οποιαδήποτε κι αν είναι η απασχόλησή του».

Σχόλια