Ετσι επιγράφει το σημείωμά του ο φίλος Νώντας Φαρμάκης σχολιάζοντας υποκρισίες. Αναπράγουμε.
Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες
Έβγαλε φλύκτενες ο
δημοκράτης τέως πρωθυπουργός όταν ομάδα αντιεξουσιαστών συγκεντώθηκε συμβολικά
και για ένα μισάωρο σε κάποιο εξωτερικό χώρο της βουλής για να διαμαρτυρηθεί
για τα διακαιώματα κρατουμένων μελών επαναστατικών ή ''επαναστατικών''
οργανώσεων. (Στην Ελλάδα κατά τη γνώμη μου οι κατα καιρούς αναρχο - αυτόνομοι
χώροι έχουν δυσδιάκριτα χαρακτηριστικά και νεφελώδη οριοθέτηση μεταξύ
επαναστατικότητας, γραφικότητας και ασφαλίτικης προβοκάτσιας).
Το γεγονός όμως παραμένει ως
ειρηνικός ακτιβισμός μιας ομάδας πολιτών που θέλουν να υπενθυμίσουν στην
κοινωνία (και στην αριστερά) πως οι αντιθέσεις στον καπιταλισμό δεν σταματούν
στην βασική αυτή μεταξύ εργασίας - κεφαλαίου, αλλά επεκτείνονται και σε κάθε
πτυχή της καθημερινότητας ακόμη και στην ζωή και τα δικαιώματα των κρατουμένων
– όλων των κρατουμένων.
Να όμως που η δημοκρατία του
Σαμαρά του Μητσοτάκη και του Δένδια έχει άλλη άποψη!!!
Επιστράτευσαν λοιπόν το μόνο
όπλο που διαθέτουν, τον φόβο, για να διαγείρουν για άλλη μια φορά στην ψυχή
του κάθε νοικοκυραίου αντανακλστικά συντηρητικά, αποπροσανατολιστικά και
ελπιδοφόρα για τη νοσηρή και νοσογόνα τους ύπαρξη.
Είναι πρόκληση για τη δημοκρατία τους τέτοιες
ενέργειες, πολλώ δε μάλλον οταν μένουν αναπάντητες. Δεν πέφτει ξύλο προς
εκγύμναση των ΜΑΤ, δεν καίγεται η Αθήνα μπας και φοβηθεί κανένας φουκαράς
παραπάνω, δεν προστατεύτηκε η δημοκρατία. Βέβαια παραμένουν αναπάντητα τα
ερωτήματα πως η δημοκρατία προστατεύτηκε απο τη siemens όταν κάποιοι έχουν απλήρωτες ακόμη τις συσκευές
τους, πως προστατέυτηκε απο τους φασίστες όταν αλωνίζουν στις γειτονιές και τα
σώματα ασφαλείας, πως προστατεύτηκε απο τους Μπαλτάκους και εν γένει από
δόγματα νόμος (φοβικός) και τάξη (φασιστική). Αλλά τι να περιμένει κανείς απο
κάποιους που έμαθαν τη δημοκρατία στα θρανία των “ κενταύρων” και των rangers.
Σχόλια