Και τι σας χαλάει κύριε υπουργέ μου ;;;

Ρωτάμε τον Υπουργό Οικονομικών σε φραστικό ύφος ανάλογο του look, που έχει υιοθετήσει, σχετικά με την Επιτροπή της Βουλής για τον λογιστικό έλεγχο του Χρέους... Πριν αλέκτωρ φωνήσαι... ο κύριος Υπουργός  έρχεται να ...δώσει γραμμή στην επιτροπή λέγοντας χαρακτηριστικά: "Η Επιτροπή για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους, μπορεί και πρέπει να φέρει στο φως τις διαδικασίες με τις οποίες διογκώθηκε το χρέος των χωρών της ευρωπαϊκής Περιφέρειας, ως αποτέλεσμα της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης και των επιλογών του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που ωστόσο έχουν κριθεί νόμιμες από την Eurostat και την Κομισιόν". 
Το κείμενο μορφικά μας θυμίζει το: "Εν τη εννοία της εννοίας και ούτως ειπείν" αλλά, αν καταλάβαμε καλά, ο κύριος Υπουργός: 
-θεωρεί, ότι η διόγκωση του χρέους (όχι το χρέος) είναι πρόβλημα των τελευταίων ετών και μάλιστα της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας. 
-Ξεκάθαρα δηλώνει, ότι υπεύθυνοι είναι "η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης" και "οι επιλογές του Ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος"... Ούτε κουβέντα για το ποιες δυνάμεις καθορίζουν αυτή την αρχιτεκτονική και αυτές τις επιλογές... Λες και η αρχιτεκτονική και οι επιλογές είναι αυτονομημένες από το σύστημα εξουσίας. Το ποιος-ποιον δεν φαίνεται να εμπεριέχεται στην ανάλυση του κ. υπουργού.
- Μας υπογραμμίζει ότι Eurostat και Κομισιόν έχουν κρίνει νόμιμες την αρχιτεκτονική και τις επιλογές. Κατά το Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει, περίπου... 
- Η κοινωνική πραγματική αθλιότητα δεν είναι σύμφυτη με τον νεοφιλελευθερισμό... Εχει ημερομηνία έναρξης το 2010, όπως σχετικά δηλώνει: «Και να δούμε τι έγινε το 2010 στη χώρα μας, όπου είχαμε μία κυνικότατη μισανθρωπική μεταφορά, από τα βιβλία των ζημιών των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών στους φορολογούμενους της περιφέρειας και μετά στους φορολογούμενους του Βορρά. Αυτό το έγκλημα που ονομάζεται Μνημόνιο, πρέπει να αναδειχθεί». Καμία αντίρρηση στη επιγραμματική περιγραφή του στιγμιοτύπου αλλά όχι το επιφαινόμενο ή το αποτέλεσμα να αναγορεύονται σε αίτια, που κουκουλώνουν τα πραγματικά...
Νομοτελές προς το παραπάνω είναι και το κλείσιμο - crescendo του κ. Υπουργού: Ναι στη διαφάνεια. Φοβάμαι όμως δυστυχώς, ότι υπάρχει μια τάση στην Ελλάδα, η αποτυχία του πολιτικού συστήματος και της Δικαιοσύνης, να μεταφέρεται σε Εξεταστικές Επιτροπές στη Βουλή... 
Εμείς στην ΦΑΙΑΚΙΑ κατανοούμε τον κ. Υπουργό, ιδιαίτερα για το τρισκατάρατο 2010 του "Αρμαγεδώνα", που ήλθε να ταράξει την προτέρα ευτυχία μας... Εξάλλου ο κ. Υπουργός ήτο εκ των στενών συμβούλων του ΓΑΠ, ο οποίος ήταν και είναι σταθερός στις σοσιαλφιλελεύθερες απόψεις του... "Απόψεις", που λέει ο λόγος... Συμβαίνει όμως η κυβέρνηση να έχει αλλάξει μετά τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015. Και ο κύριος Υπουργός μετέχει της ΝΕΑΣ κυβέρνησης, νομίζουμε... Και προεκλογικά, οι συνιστώσες της ΝΕΑΣ κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ) είχαν υποσχεθεί τον λογιστικό έλεγχο του χρέους και αυτό συνιστούσε -καλώς ή κακώς- προγραμματική δέσμευση, για την συνεπή και σε βάθος τήρηση της οποίας η κυβέρνηση θα κριθεί... Σύμφωνα, δηλαδή, με την προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης χρειάζεται η λειτουργία της επιτροπής και δεν ισχύει το θέσφατου άλλου ομοϊδεάτη Υπουργού, πως το δυσμενές χρέος είναι μόνον το 5% του συνολικού...  
Ας μας  επιτρέψει ο κ. Υπουργός και σε μας τους ...κακοπροαίρετους, που έχουμε μία ριζικά διαφορετική άποψη για το χρέος, την εντιμότητά του και την απέχθειά του να ακούσουμε τις εκτιμήσεις της επιτροπής. Μία αντίστοιχη επιτροπή στον Ισημερινό τεκηρίωσε, πως το 44% του χρέους ήταν κάλπικο και η κυβέρνηση της χώρας, που ουδεμία σχέση είχε με την Μαρξιστική-Λενινιστική ιδεολογία, στήριξε σε αυτό το πόρισμα την πολιτική της για το ζήτημα του χρέους... 
Οσοι εις την κυβέρνηση νομίζουν, ως Ιανοί, ότι αυτού του είδους η "πολυφωνία", θα τους χαρίσει χρόνο και στήριξη (όπως έγινε στο παρελθόν με το Πανελλήνιο ΣΟΚ), νομίζουμε ότι πλανώνται πλάνην οικτρά...Η διγλωσσία ή η πολυγλωσσία προφανώς δεν συνιστά επιθυμητή ζύμωση ιδεών αλλά "περίεργη" (υπερθετικά ευγενική έκφραση!!!) υπόσκαψη ενός έργου, που δεν πρόλαβε να αρχίσει,  Σε αυτές τις περιπτώσεις -όπως και σε κάθε περίπτωση- ταιριάζει η απελπισμένη κραυγή του Νίκου Καλογερόπουλου στο τέλος της ταινίας "Μάθε Παιδί μου Γράμματα": Την αλήθεια ρέεεε!!! 

Σχόλια