Για το Φεστιβάλ των Φωκαέων

Μιλάμε για το φεστιβάλ των Κανών, της πόλης, που ίδρυσαν Φωκαείς μετανάστες τον 8ο π.Χ αιώνα και που την σύγχρονη εποχή είναι διάσημη για το φεστιβάλ κινηματογράφου, ίσως του πιο έγκριτου στην Γηραιά Ηπειρο... Η φίλτατη Νέλυ Δεμέστιχα καταθέτει την κριτική της ματιά στους αναγνώστες της ΦΑΙΑΚΙΑΣ.

ΚΑΝΝΕΣ: η γαλλική απάντηση στο κίτς  των ημερών μας και ο Λάνθιμος

Το Φεστιβάλ των Καννών  τα τελευταία  χρόνια   έχει πάρει συνήθειες outre Atlantiques.
 H κριτική  επιτροπή -το περίφημο Jury- Αμερικανοκρατείται.  Φέτος οι αδελφοί Κοέν μαζί με άλλους τρείς συμπατριώτες τους.  Χολλυγουντίζουν  απρόσφορα  οι πάλαι ποτέ ερευνητές σκηνοθέτες. Θεματολογία   ανόητη  μικρή  χωρίς καμία από τις προκλήσεις της καθημερινότητας.Ψυχανάλυση  της επιδερμίδας  του Νόρμαν Μέηλερ, Επιστημονική φαντασία  Φράνκ Μίλερ των 300, φάρσες γιά τα κολλέγια τους με τα Prom  και τα Graduate.
       Aναπόφευκτα  έφτασαν και οι μοδέλες που παριστάνουν τις ηθοποιούς  με βαρειές τουαλέτες  και το παρακατιανό χαλί της Κρουαζέτ  έγινε πεδίο μάχης από έξωμες και συρτές τουαλέτες μορφή  κι αντί να πεί κάποιος κάτι γιά τι χάλι του επιπέδου των ταινιών  ασχολείτο  με τα κιλά της  70χρονης Ντενέβ  που γερνάει ανθρώπινα κι έξω από μύθους.
     Σε αυτό το επίπεδο την πρόκληση της παραπαίουσας Γαλλίας   πετώντας το γάντι στο πρόσωπο του δήθεν  την είχε η Σοφί Μαρσώ. Ηθοποιός του Μολιέρου, ζωγράφος, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια και τελευταία σκηνοθέτιδα η κοπέλα που έφτυσε στο πρόσωπο το Ζαν Μαρί Λεπέν όταν τόλμησε να εμφανισθεί απεναντί της στη τηλεόραση το 2008  σαν η μόνη  Γαλλίδα του Jury  με ισότιμη την Σιένα Μίλλερ (εδώ γελάμε)  κι άλλους τρείς Αμερικάνους, ένα Καναδό κι ένα Μεξικάνο   βρήκε  τρόπο να υποσκελίσει τις παρουσίες των περιφερόμενων ασκόπως Μπάρμπυ. Παρόλο  που  το κορίτσι  ταλαιπωρήθηκε  από τους έκπτωτους που τρύγησαν ομορφιά και νιάτα, το ταλαντό της παρέμεινε αγνό και παρθένο. Την συνάντησαν  αστέρες της απόλυτης ντεκαντέντσιας  αρχίζοντας από τον Ζουλάφσκι περνώντας από τον Λάμλεϊ με τελευταία στάση τον τελείως γεροξεπεσμένο  Κριστόφ  Λαμπέρ.  Αυτή η βασίλισσα Ελιζαμπέτ  που πόθησε  και  αγαπήθηκε κρυφά από τον Braveheart  καταναλώθηκε παρέχοντας το δροσερό γέλιο γαλλίδας μαθήτριας  σε διάττοντες κομήτες. 
     Το πανάλαφρο φόρεμά της σηκώθηκε μπροστά στις κάμερες ακούσια (?) ενώ την συνόδευε ο Ντελ Τόρο και την επομένη δεν δίστασε να  δείξει το σφιχτό αριστερό της στήθος  χαμογελώντας απλή και σχεδόν αγνή από πρόσθετα αξεσουάρ.
Όσο γιά την εθνική μας συμμετοχή  του Γιώργου Λάνθιμου, ο  Ελληνας acteur παρουσίασε άλλο ένα «περίεργο» φιλμ (weird wave), αυτήν τη φορά αγγλόφωνο –και άρα πιο οικείο στους ξένους– με πρωταγωνιστές γνωστούς σταρ του παγκόσμιου σινεμά όπως η Ρέιτσελ Βάις και ο Κόλιν Φάρελ.
 Σχετικά συγκρατημένες οι κριτικές  όπως εκείνη του Πίτερ Μπράντσο στον Guardian:   "είναι ο γνήσιος σουρεαλισμός και η αίσθηση της αυθεντικότητας που αποπνέει η ταινία, παρά τις δυσκολίες και το φορμαλιστικό της κατασκευής της". Σε αυτήν τη βάση υπάρχει το χαρακτηριστικό σχόλιο  μιάς άλλης  κριτικού,  της Πατρίτσια Λέην- Γουόλντωρφ όπου επισημαίνει: «Πριν από την προβολή εκείνο που συζητιόταν ήταν αν ο Λάνθιμος θα “ξεπουληθεί” περιορίζοντας την απόλυτη παραδοξότητα του ύφους του ή θα έχανε μία ευκαιρία ακριβώς επειδή δεν έκανε το παραπάνω. Λοιπόν η προβολή της Παρασκευής μάς έδειξε ότι δεν ξεπουλήθηκε».
Πάντως για να καταλάβουμε το weird wave  αρκεί να ακούσουμε  το συμπέρασμα του ποιοτικότατου  πρωταγωνιστή της ταινίας Κόλιν  Φάρελ: " Ήταν το καλύτερο σενάριο που έχω διαβάσει ποτέ. Ακόμη όμως δεν το έχω καταλάβει τελείως"
Τα συμπεράσματα δικά  σας.

Σχόλια