Ετσι επιγράφεται ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον
άρθρο του Νότη Μαριά στον «Δρόμο της Αριστεράς» του Σαββάτου 20
Ιουνίου… Το ενδιαφέρον του άρθρου έγκειται στην κριτική του στην κυβέρνηση όχι
από θέσης ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Ευρώ… Από αυτήν ακριβώς την
άποψη προκύπτει το ειδικό του βάρος
ειδικότερα προς τους κυβερνητικούς φανατικούς της μη ρήξης… Από το
άρθρο αυτό, που σα προτείνουμε να το διαβάσετε αν το βρείτε εστιάζουμε στα 5
σημεία της διαφορετικής πρότασης που
καταθέτει ο συγγραφέας…
1. … Θα μπορούσε να έχει
ξεκινήσει και να έχει ολοκληρωθεί ο λογιστικός έλεγχος του χρέους με βάση τις διαδικασίες,
που προβλέπει ο κανονισμός 472/2013ωτης ΕΕ…. Ετσι ή κυβέρνηση θα μπορούσε να
διαγράψει το επονείδιστο χρέος και να κοινοποιήσει το αποτέλεσμα στο Ecofin….
2 … Ταυτόχρονα θα έπρεπε να έχει
ήδη ετοιμασθεί από την κυβέρνηση ο φάκελος της ζημιάς ύψους τουλάχιστον 200 δις.
Ευρώ, που έχει υποστεί ήδη η πατρίδα μας λόγω της καταστροφικής πολιτικής του
μνημονίου. Μάλιστα τόσο το ΔΝΤ όσο και ο Γιούνκερ έχουν συνομολογήσει την
ευθύνη της Τρόικας για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα… Η Ελλάδα θα μπορούσε
να ασκήσει αγωγή κατά της τρόικας κατά των δανειστώ ν ενώπιον του Δικαστηρίου της
ΕΕ…
3… Θα έπρεπε να αποστείλει
ρηματική ανακοίνωση στην Γερμανία για τα 321 δις Ευρώ καλώντας την σε
διαπραγματεύσεις για την εξόφληση των οφειλών προς την ελλάδα…. Κατόπιν θα
μπορούσε να προχωρήσει στην εγγραφή του ποσού αυτού στον Κρατικό προϋπολογισμό,
ο οποίος θα ήταν πλεονασματικός…
4. Εναλλακτικά, η κυβέρνηση θα
μπορούσε να έχει εξετάσει το ενδεχόμενο να κηρύξει την Ελλάδα σε κατάσταση
ανάγκης λόγω ανθρωπιστικής κρίσης…
5. Τέλος, η κυβέρνηση θα έπρεπε
να αξιοποιήσει την θεσμική θέση στα όργανα της ΕΕ, που σημαίνει άσκηση βέτο σε
διάφορες αποφάσεις, που λαμβάνονται με ομοφωνία είτε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
και στα άλλα όργανα της ΕΕ…
Στην ΦΑΙΑΚΙΑ δεν συμμεριζόμαστε
την αισιοδοξία του συγγραφέα για την αποτελεσματικότητα των μέτρων, που
προτείνει, έχοντας πιστέψει, ότι το «Ελληνικό» ζήτημα είναι μία σοβαρή πτυχή της
δομικής κρίσης του καπιταλισμού. Παρόλα αυτά οι 5 προτάσεις ενδεικτικά και επιγραμματικά
εκθέτουν ανεπανάληπτα υψηλόβαθμους κυβερνητικούς παράγοντες… Ολους αυτούς, που μας
είχαν φλομώσει με την αφοσίωσή τους στην ΕΕ, δηλώνοντας ταυτόχρονα και την
αγωνιστική αντιμνημονιακή τους διάθεση, που θα έφερνε -κατά τη γνώμη τους- την ηγεσία της ΕΕ σε δύσκολη
θέση… Κάτι, που θα ευνοούσε το τέλος του φιλελευθερισμού στην ΕΕ…
Εν τω μεταξύ, 4 μήνες τώρα, από
την περιβόητη 20η Φεβρουαρίου βιώνουμε μία συνεχή ροή συντεταγμένης
αλλά και ασύντακτης υποχώρησης, που καμία σχέση δεν έχει με το προεκλογικό
πρόγραμμα, πλαίσιο αρχών και διακηρυγμένη και ανυποχώρητη «βούληση» για κατάργηση των
μνημονίων… Το «ευεργετικό» πρόγραμμα του
8 δις επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές…
Σήμερα, λοιπόν δεν βιώνουμε απλά
μία κρίση πολιτικών επιλογών αλλά μία βαθειά κρίση πολιτικού ήθους, που έχει
βγάλει τους αρουραίους του φραγκολεβαντινισμού από τις φωλιές τους ενώ το
φιδάκι, που έχει βγει από το αυγό του περιμένει στη γωνία του εντολές για δράση…
Σχόλια