Τα όρια της ντροπής...

Παρακολουθώντας την «ειδική» συνεδρίαση για την ψήφιση του Γ’ «αριστερού» μνημονίου» δεν μπορεί κανείς να μην θυμηθεί παρόμοιες εικόνες πριν από 3 και πέντε χρόνια αντίστοιχα όταν ψηφίζονταν τα εθνοσωτήρια Α’ και Β’ μνημόνιο… Ξέρετε αυτά που έσωσαν τη χώρα και μας οδήγησαν ...στις λεωφόρους της ανάπτυξης και της ευδαιμονίας…
Τότε λοιπόν, βιώναμε, την καταρράκωση και τον ευτελισμό των πιο βασικών κανόνων τυπικής αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Την διαδικασία του επείγοντος και των νομοθετικών διαταγμάτων στην πρώτη γραμμή… Την χωρίς αιδώ δημόσια δήλωση «άξιων στελεχών» του νεοφιλελευθερισμού, πως εγκρίνουν και ψηφίζουν νόμους εκατοντάδων σελίδων, που δεν έχουν προλάβει να ξεφυλλίσουν. Πρωθυπουργούς και στελέχη να μας υπογραμμίζουν τις σωτήριες διατάξεις για τα δάνεια, τους μισθούς, τις συντάξεις, την κοινωνική πολιτική κ.λ.π. κ.λ.π.  Να μέμφονται κάθε αμφισβητούντα την ευεργετική δράση των μνημονίων, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι… Να νταραβερίζονται με όλους τους ντερβεντέρηδες της «δημοσιογραφίας» των Μεγαλοκαναλιών…
Θυμόμαστε λοιπόν, πως κοιτάζαμε και προς την άλλη πλευρά της Βουλής και ακούγαμε την ανοιχτή, μη επιδεχόμενη αμφισβήτηση, δέσμευση για την κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο. Για μονομερή κατάργηση μεγάλου μέρους του χρέους, του επαχθούς και παρανόμου (αποδείχτηκε, ότι τέτοιο είναι πάνω από το 90% του χρέους της χώρας). Για αποκατάσταση μισθών και συντάξεων… Για επαναφορά του κοινωνικού κράτους… Για…Για…
Στην ζωή έχει αποδειχτεί, ότι η διάβαση του Ρουβίκωνα αποτελεί για όλες τις καταστάσεις, τις δράσεις και τα ήθη το σημείο και την στιγμή της ποιοτικής μεταβολής… Η επιστροφή είναι πρακτικά αδύνατη. Και οι διαβάτες απρόθυμοι για αυτήν έτοιμοι να συνεχίσουν τον βηματισμό τους εκεί, που μέχρι πριν από λίγο λοιδορούσαν… Δυστυχώς, η θέση μας, πως ΟΛΟΙ θα κριθούμε 24 ώρες μετά Θάνατον (στην αρχή όλοι λένε «καλά» λόγια για το μακαρίτη) επιβεβαιώνεται και στην συνεδρίαση της Βουλής για την επείγουσα ψήφιση του νέου μνημονίου…  Τι από όλα αυτά, που είχαμε σιχαθεί και αηδιάσει… Τι από όλα αυτά, που τα θεωρήσαμε αποδεικτικά της φύσης της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, της συνοδού αγρίως φιλελευθερίζουσας σοσιαλδημορατίας και της κυβερνώσας «αριστεράς» δεν παρακολουθήσαμε στην εσπευσμένη συνεδρίαση του κοινοβουλίου… Μία τυπική επανάληψη διαδικασιών και διεργασιών, με ολίγον αραχνοϋφαντο πέπλο αστικής δημοκρατίας, ανίκανο να κρύψει τα «μπαλαμούτια» ταχείας ψήφισης ώστε να ευχαριστηθούν τα εις την Εσπερίαν αφεντικά…

Οι προχθεσινοί κήρυκες κοινωνικού και εθνοπατριωτικού ριζοσπαστισμού αποδέχθησαν τη στάση του λωτού… Ας προσέχουν, όμως… Την εποχή του οικονομικού και κοινωνικού φασισμού, που ακούει στον όρο νεοφιλελευθερισμός, δεν επιτρέπεται και δεν συγχωρείται σε κανένα να δηλώνει αριστερός… Ούτε για αστείο !!! Ούτε στα ψέμματα!!! Θα το πληρώσει, όσες έμπραχτες μετάνοιες και να κάνει… Ο εξευτελισμός του θα γίνει τέλειος… Για να βλέπουν, νε διδάσκονται και να φοβούνται οι λαοί… Το έργο, λοιπόν, για αυτούς, που νομίζουν, πως καθάρισαν, μόλις πριν λίγο άρχισε και έχει συνέχεια… Οι φυσικοί προστάτες των Χριστοφοράκων θα τιμωρήσουν παραδειγματικά, όποιον έστω και για λίγο, έστω και στα λόγια τόλμησε να κάνει οποιαδήποτε έστω και την παραμικρή νύξη αμφισβήτησης… Είναι τέτοιοι οι καιροί… Είναι τέτοια τα όρια του συστήματος…  Αυστηρά και αμετάθετα… Πολύ ισχυρότερα από τα ελαστικά όρια της ντροπής όλων των μνημονιακών παλιών και νεότερων…

Σχόλια