Η αξία του ΟΧΙ

Σαν νάμασατε και λίγο "προφήτες", όπως άλλωστε πολλοί άλλοι, είχαμε αναγνωρίσει την συγκλονιστικά σπουδαία και αυτόνομη αξία του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. "Ανεξάρτητα", λέγαμε "από την χρήση του από την κυβέρνηση"... 
Το κείμενο του Δημήτρη Παπαχρήστου σ' αυτό αναφέρεται... Αναπαράγουμε

Το «όχι» δεν είναι ευκαιριακό...

Ζούμε σε μια εξαιρετική, έκτακτη και προσωρινή κατάσταση, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και ιστορική, από πολιτικοκοινωνική σκοπιά. Αυτήν τη φορά δεν μπορούμε να πούμε πως όλα γύρω μας αλλάζουν για να παραμείνουν ίδια. Η πατρίδα μας είμαστε εμείς. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και την προέκτασή μας, που είναι τα παιδιά μας, δηλαδή το μέλλον και η συνέχειά μας. Ηδη οι αλλαγές που συντελούνται δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους, ούτε να εκφραστούν στις εκλογές. Το αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών δεν θα βγει από τις κάλπες. Αν ήταν έτσι, τότε οι εκλογές θα ήταν παράνομες.
Τις εκλογές τις επικαλούνται όλοι και κανένας δεν τις θέλει. Οι κομματικές συμπράξεις γίνονται όχι πάνω σε αρχές και προγραμματικές συμφωνίες, αλλά για τις ετερόκλητες πλειοψηφίες που, υποτίθεται, διασφαλίζουν μια δήθεν κυβερνητικότητα, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει φανεί, καθότι έχει απορροφηθεί ή παραμεριστεί από την κυβερνητική ενασχόληση με την υπογραφή της συμφωνίας, την οποία κανένα κόμμα δεν τη θέλει και όλα τους την ευλογάνε, για να σωθεί η πατρίδα από την άτακτη χρεοκοπία. Ο Τσίπρας έχει γίνει αποδεκτός από τους συστημικούς που τον πολεμούσαν. Αύριο θα παρουσιαστεί ως σωτήρας, αφού υπέγραψε τη συμφωνία, «κάστανα στη φωτιά» που η αντιπολίτευση είχε προετοιμάσει με τα δύο προηγούμενα Μνημόνια. Στηρίζουμε την κυβέρνηση διαφωνώντας. Είναι τραγελαφική και σουρεαλιστική η κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε την αντιπολίτευση που στέλνει τον Βαρουφάκη στο εκτελεστικό απόσπασμα γιατί σχεδίαζε plan B, τη στιγμή που ο Σόιμπλε και ο σκληρός πυρήνας της Ενωμένης Ευρώπης της Γερμανίας είχαν σχεδιάσει ακόμα και τις επιπτώσεις σε βάρος τους και πώς θα τις αντιμετώπιζαν. Αυτοί μας κυβερνάνε και μας φέρανε στο «δεν πάει άλλο με τους υποτακτικούς και τους προσκυνημένους του καπιταλιστικού νεοφιλελεύθερου συστήματος της λιτότητας και της υποταγής»... Οποιες ανακατατάξεις κι αν γίνουν στην αντιπολίτευση, δεν θα μπορέσουν να ανασυνταχθούν ούτε με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά και του Βενιζέλου.
Το μέγιστο πρόβλημα είναι η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, που εξ ανάγκης φοβήθηκε τη ρήξη και τη σύγκρουση, παρόλο που έδωσε βαρύ πλήγμα στη λεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη της ανεργίας και της χρεοκοπίας, που ούτε ενωμένη είναι ούτε αυτό που θα ήθελαν οι λαοί της. Οι ανακατατάξεις θα γίνουν και στην Ευρώπη και η Ελλάδα ήταν η χώρα που τις πυροδότησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράστηκε με το «όχι» του ελληνικού λαού. Πάμε για τη σύνολη Αριστερά, που δεν μπορεί να υπάρξει διασπασμένη, με τους επαγγελματίες της και με τους νομενκλατουρίστες της να θέλουν να την ανανεώσουν. Το ΚΚΕ με τα δύο «όχι» του απέτυχε να ηγηθεί στο νέο ΕΑΜ, στη νέα ΕΔΑ του 2015 που έχει ανάγκη ο τόπος. Το «όχι» ξεπερνάει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερή Πλατφόρμα. Είναι υπαρξιακό, έρχεται από τον Μαραθώνα, το '21, το '41, το '73. Δεν έφερε τον διχασμό, έφερε την ενότητα σε ένα μέτωπο εθνικοταξικό, πατριωτικό και απελευθερωτικό που έχουν ανάγκη η κοινωνία και η χώρα μας... Θα συνεχίσουμε τον αγώνα από εκεί που δεν μπορέσαμε να φτάσουμε.

Σχόλια