Δεν είναι ασφαλώς οι ψύχραιμοι και λογικοί, που κλείστηκαν και αποκλείστηκαν από το σύνολο... Ούτε πολύ περισσότερο οι ρεαλιστές, που αποδέχτηκαν την κατοχή σαν μονόδρομο... Ούτε αυτοί, που είδαν την κατοχή σαν χρυσή ευκαιρία για να βολευτούν... Ούτε αυτοί, που θεώρησαν προδοσία την μη συνεργασία με τον καταχτητή και χρέωσαν τις απώλειες Γερμανών ως ημέτερες...
Δεν είναι οι Χίτες και οι ταγματασφαλίτες. Ούτε αυτοί, που οργάνωσαν αντιστασιακές οργανώσεις κάτω από την πίεση των Εγγλέζων για να διαθέτουν τα απαραίτητα εύσημα εθνικοφροσύνης μετά την απελευθέρωση... Ούτε οι πολιτικάντηδες, φτηνοπράχτορες των ...Εσπερίων από την δολοφονία του Καποδίστρια και εντεύθεν...
Είναι οι "άλλοι".
Αυτοί που έβαλαν το κεφάλι τους στο ντορβά... Που κινδύνεψαν κάτω από την πίεση της τιμής και της αξιοπρέπειας... Που πήραν τα μολύβια, τους πολύγραφους, τα βουνά και τα όπλα... Που είπαν ΟΧΙ στην επιστράτευση στο Ανατολικό μέτωπο... Που είπαν πολλά ΟΧΙ και τα εννοούσαν !!! Μέχρι τέλους... Μέχρι το πλήρωμα του νοήματος του ΟΧΙ...
Δεν είναι αυτοί που από δοσίλογοι βαφτίστηκαν πατριώτες από τις Εγγλέζικες και τις Αμερικάνικες Κίρκες... Είναι αυτοί, που μόλις γύρισε "καπάκι" η ζωή τράβηξαν για φυλακές, εξορίες και εκτελεστικά αποσπάσματα... Αυτοί έγραψαν και γράφουν ιστορία... Οι άλλοι απλά την συκοφαντούν...
Σκέψεις σημερινές...Τώρα, που οι ώρες είναι δύσκολες... Που οι Κίρκες καιροφυλακτούν...Που οι ρεαλιστές αγαντάρουν την ηττοπάθεια και τους μονόδρομους...
Μάθαμε όμως στη ζωή και το μάθαμε καλά, πως τίποτε δεν πάει χαμένο... Μπορεί η δικαίωση να αναβάλλεται αλλά δεν ματαιώνεται...
Αφιερωμένο και το σχετικό βίντεο με το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου.
Σχόλια