Εφυγε και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος

Αποτέλεσμα εικόνας για φωτο Νίκος ΠαναγιωτόπουλοςΤον είχαμε γνωρίσει στα 1981 στην Κέρκυρα, όταν γύριζε το "Μελόδραμα" και πιστέψαμε στις μεγάλες κινηματογραφικές του αρετές... Επικαλούμαστε το "Μελόδραμα" γιατί δεν υπάρχει -κατά τη γνώμη μας-  ωραιότερη ελεγεία για το Κερκυραϊκό περιβάλλον από αυτήν εδώ την ταινία... Να ένας ξένος, που αναγνώρισε και αγάπησε την Κέρκυρα καλύτερα από τους περισσότερου Κερκυραίους...
Και βέβαια ο Νίκος δεν ήταν μόνο το μελόδραμα... Ηταν "Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας", με έναν συγκλονιστικό μύθο, που διαπερνάει συμβολικά τα κοινωνικά ιδανικά του Νίκου. Ενός βαθιά προοδευτικού σκηνοθέτη με ορατές τις Μαρξικές του καταβολές, χωρίς καμία έλξη από χυδαιότητες σοσιαλιστικού ρεαλισμού... Ηταν όλες οι άλλες, που οι κάθε μια τους ήταν ένα συγκλονιστικό ξεδίπλωμα ευαισθησίας, γνώσης και καλλιτεχνικής ικανότητας... Τις αναφέρουμε για να τις θυμηθούμε όλοι μαζί:
  • Τα χρώματα της Ίριδος (1974)
  • Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (1978)
  • Μελόδραμα;(1981)
  • Βαριετέ (1985)
  • Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα (1988)
  • Ονειρεύομαι τους φίλους μου (1993)
  • Ο εργένης (1997)
  • Αυτή η νύχτα μένει (1999)
  • Beautiful people (2001)
  • Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου (2002)
  • Delivery (2004)
  • Πεθαίνοντας στην Αθήνα (2006)
  • Αθήνα- Κωνσταντινούπολη (2008)
  • Τα οπωροφόρα της Αθήνας (2010)
  • Δεσμά αίματος (2012)
  • Η λιμουζίνα: κωμωδία παρεξηγήσεων (2013)
  • Η κόρη του Ρέμπραντ (2015) 
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι, που θεωρούσαν τον Νίκο έναν ογκόλιθο του αναστήματος του Θόδωρου Αγγελόπουλου... Και εμείς ανάμεσά τους... Με μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση.

Σχόλια