Ετσι επιγράφει ο φίλτατος Νίκος Μητσιάλης το άρθρο του το σχετικό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Συρία και την Μέση Ανατολή γενικότερα. Παραθέτουμε
Η Αρκούδα
βρυχάται…
Η επίσκεψη
της καγκελαρίου Μέρκελ στην Τουρκία ξεκαθαρίζει το τοπίο μέσα στο οποίο
κινείται η πολιτική Ερντογάν - Νταβούτογλου σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα. Το χρησιμοποιούν ως εκβιαστικό εργαλείο, όχι μόνο για να ενθυλακώσουν
μπαξίσι 3 ή και περισσοτέρων δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά κυρίως εμπλέκοντας τη
γερμανική Ευρώπη και κατ’ επέκταση το ΝΑΤΟ, προκειμένου να βγουν από την
επικίνδυνη, για τη γεωγραφική ακεραιότητα της χώρας τους, απομόνωση. Ας μην
λησμονά κανείς τη πολυεθνική σύνθεση της
Τουρκίας και το φλεγόμενο Κουρδικό, εντός και εκτός των συνόρων της… Εξ αυτού
του κινδύνου και η επίθεση της, τη περασμένη Τετάρτη στην αμερικάνικη εξωτερική
πολιτική, καταγγέλλοντας την, ότι αποφεύγει να χαρακτηρίσει χωρίς καμιά
εξαίρεση όλους τους Κούρδους ως τρομοκράτες! Απόδειξη της σύμπλευσης της ΕΕ με
την Άγκυρα, η σκληρή φρασεολογία της Μέρκελ που επέκρινε τους βομβαρδισμούς της
Ρωσίας στη Συρία ως παράγοντα που δημιουργεί τις ροές των προσφύγων.
Ευθυγραμμιζόμενη με τους Ερτογκάν και Νταβούτογλου η γερμανίδα καγκελάριος,
συμφώνησε ουσιαστικά στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Συριακό μέτωπο. Είναι φανερό ότι
η ευαισθησία της ως προς τις προσφυγικές ροές μεγαλώνει συμπτωματικά, τώρα που
το πολεμικό τοπίο ξεκαθαρίζει… Περιοχές που ήταν στα χέρια Τζιχαντιστών,
ανακαταλαμβάνονται από κυβερνητικές δυνάμεις με την βοήθεια Ιρανών και Ιρακινών
μαχητών καθώς και τμημάτων της Χεζμπολάχ με τη καθοριστική πάντα επέμβαση της
ρωσικής αεροπορίας!
Είναι πολύ φυσικό να συμπλέουν Μέρκελ και Ερτογκάν και για
το ότι απομακρύνεται χρονικά η πτώση του Άσαντ. Κοινά τα συμφέροντα και οι
αγωνίες τους, αν σκεφτεί κανείς ότι 4.700 γερμανικές επιχειρήσεις
δραστηριοποιούνται επίσημα στη γείτονα Τουρκία! Σε μια χώρα στην οποία η
Γερμανία έχει μια μακρά παράδοση οικονομικού ενδιαφέροντος το οποίο ξεκινά
επισήμως από τα μέσα του 19ου
αιώνα, τότε που η στρατηγική της
Γερμανίας αρχίζει και ξεδιπλώνεται σε ευρύ οικονομικό πεδίο ξεκινώντας από την
μεγάλη δύναμη της εποχής, τους σιδηρόδρομους. Τα μεγάλα deal ξεκινούν και η
Τουρκία αρχίζει να μεταβάλλεται πλέον σε γερμανικό προτεκτοράτο. Μια σχέση που
συνεχίζεται και στις μέρες μας και που
αναγκάζει το Βερολίνο να εμφανίζεται σκληρό απέναντι στη Μόσχα, η οποία δια του
πρωθυπουργού της Μεντβέντεφ με προχθεσινές δηλώσεις, προειδοποιεί
όσους σκέπτονται χερσαία εμπλοκή: «Λύση στο πρόβλημα της Συρίας ή παγκόσμιος
πόλεμος…»
Η αδυναμία της Τουρκίας να αντιμετωπίσει τη Ρωσική αρκούδα και
κυρίως την απειλή των S-400 που εγκατέστησε εκείνη στα 10
χιλιόμετρα από τα Τουρκικά σύνορα, την ωθεί τώρα σε μια δεύτερη απόπειρα
εμπλοκής του ΝΑΤΟ στην προσπάθεια απεγκλωβισμού από την απομόνωση της! Η πρώτη
απόπειρα εμπλοκής της ατλαντικής συμμαχίας στα σχέδια της, επιχειρήθηκε με την
κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους SU 24 από τουρκικά
F 16, ενέργεια που έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Μετά και την παραπάνω
ξεκάθαρη απειλή του ρώσου πρωθυπουργού και την συμφωνία για παύση εχθροπραξιών
στη Συρία, με εξαίρεση τις από αέρος ρωσικές επιχειρήσεις εναντίον της ISIS,
που προωθούν ΗΠΑ και Ρωσία, τα σχέδια της Τουρκίας μένουν πλέον στα χαρτιά.
Όμως η μέχρι τώρα τακτική Βερολίνου και
Ε.Ε., απομακρύνουν αυτές από τις σημαντικές εξελίξεις που θα
ακολουθήσουν από την επομένη της εκεχειρίας, σε Συρία, Ιράκ και γενικά στην
ευρύτερη αυτή περιοχή, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του Κουρδικού… Βεβαίως
για την Ελλάδα παραμένει καίριο το πρόβλημα της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη «φύλαξη»
του Αιγαίου.
Είναι μια καλοστημένη παγίδα που έρχεται να προστεθεί μέσα στις
τόσες άλλες «εκσυγχρονιστικές» παγίδες οικονομικού θανάτου που μας έχει
επιβάλλει η ευρωπαϊκή «οικογένεια» Μας
θέλουν παρέα με τους Τουρκαλάδες σε «γκρίζες» υδάτινες συνοριογραμμές, σε «αμφισβητούμενες»
βραχονησίδες και στην προοπτική του χρόνου, γιατί όχι ακόμα και σε νησιά
«αγνώστου» πατρός… Συνεχής Τουρκικός στόχος η συνδιαχείριση του Αιγαίου, τώρα
προσφορά ΕΕ και ΝΑΤΟ σαν αντίβαρο σε μια διαφαινόμενη παταγώδη ήττα του
Ερτογκάν στο Συριακό. Αυτό είναι το εγγύς μέλλον μας! Αρκεί οι εκάστοτε
εναλλασσόμενοι μπλε-πράσινοι και ροζ ένοικοι του Μαξίμου, να νοιώθουν ευρωπαίοι
περήφανοι σωτήρες για τα: Capital Controls, για έναν Λαό σε ουρές
συσσιτίων, για μισθούς και συντάξεις πείνας, για πλειστηριασμούς κατοικιών και
επιχειρήσεων, για μια ακόμη πιθανόν ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών με ψαλίδισμα
καταθέσεων! Σήμερα τα σύνορα της Ευρώπης σταματούν στα συρματοπλεγμένα Σκόπια
με ευρωπαίους ένοπλους συνοριοφύλακες και η Ελλάδα απέραντη αποθήκη προσφυγικών
ψυχών. Πήραν την κατηφόρα και οι μετοχές της Deutsche Bank, είναι και αυτό ένα
καπιταλιστικό θαύμα, Ηλίθιε! Το βέβαιο είναι πως τον κατήφορο αυτόν, έστω και
προσωρινά θα τον σταματήσουν οι Σόιμπλε των αριθμών. Βάζοντας και πάλι ανάχωμα,
κουφάρια και ψυχές ανθρώπων μέσα σε ένα γνώριμο αμπαλάζ μνημονίων,
πολλαπλασιάζοντας όμως ανεπανόρθωτα την τοξικότητα του συστήματος τους…
Σχόλια