Ο τραμπάκουλας

Οι παλιότεροι θα θυμάστε πιθανότατα την εμβληματική προσωπικότητα του κ. Τραμπάκουλα στα πρώτα έργα του Χάρρυ Κλύν. Ας την ανακαλέσουμε, λοιπόν… Θα μας χρειαστεί… Ο Τραμπάκουλας είναι τύπος ορεσίβιος, λιγάκι αποκομμένος από τους ανθρώπους και με μάλλον περιορισμένη κοινωνική αγωγή. Όταν, λοιπόν, τον επισκέπτεται δημοσιογράφος και του απευθύνεται λέγοντας: Χαίρετε !!!, ο Τραμπάκουλας τσαντίζεται και αντιδρά: Ποιος χαίρεται, ρε μα…. . Είδες κανέναν να χαίρεται ;;;
Επιμύθιον: το πολύ απλό καθημερινό και συνηθισμένο «χαίρετε» ως έκφραση πρώτης επικοινωνίας μεταξύ δύο συναντούμενων είναι άγνωστο για τον Τραμπάκουλα… Εδώ κλείνει η παρενθετική εισαγωγή… Την χρησιμότητά της θα την διαγνώσετε παρακάτω…
Η Σπιανάδα της Κέρκυρας δεν είναι απλά μία πολύ μεγάλη και πανέμορφη Πλατεία, κατά γενική ομολογία, χωρίς τοπικιστικούς ανόητους φανατισμούς… Είναι ταυτόχρονα και μνημιακός χώρος αλλά και τόπος άνετης και ασφαλούς ψυχαγωγίας πολλών παιδιών από τις γύρω γειτονιές και όχι μόνον ενώ είναι παραδοσιακά συνδυασμένος με τις συναυλίες των φιλαρμονικών στο πάλκο…
Εδώ και μερικά δεκαετίες «καθιερώθηκε» ή καλύτερα επιβλήθηκε με την σιωπηρή ανοχή μας η εγκατάσταση εξεδρών για την πραγματοποίηση έκτατων εκδηλώσεων πολιτικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα… Θα μπορούσε πολλά να πει κανείς εδώ για αυτό το ζήτημα, που κατέληξε στην εξαιρετικά μίζερη χρησιμοποίηση της Σπιανάδας για τα … «πάντα όλα» με ταυτόχρονη υποαξιοποίηση και εγκατάλειψη πολλών από τις πανέμορφες και πάμπολες Πλατείες και χώρους της Πόλης, που πολλές φορές ήταν και πολύ καταλληλότεροι και προτιμότεροι για κάποιες από τις πολλές χρήσεις της Σπιανάδας.  Εν πάσει περιπτώσει…
Τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, όταν τελείωνε η εκδήλωση η εξέδρα ξηλώνονταν -κάποιες φορές και το ίδιο βράδυ- για να αποκατασταθεί η φυσική μορφή και λειτουργία της Σπιανάδας το συντομότερο δυνατό…
Στην διάρκεια, όμως της παρούσας Δημοτικής Αρχής μία σημαντική, ποιοτική …αλλαγή σημειώθηκε στο ζήτημα του ευκαιριακού στησίματος εξεδρών στην Πάνω Πλατεία. Αντί, λοιπόν να ξηλώνεται η εξέδρα άρχισε να εγκαταλείπεται στη θέση της επί μέρες και μήνες…
Οι συνέπειες  πολλαπλές… Καταρχήν η προκλητική και βάρβαρη βεβήλωση του κατά τα άλλα πολυδιαφησμισμένου χώρου, εμβληματικού για την Κέρκυρα, την πολιτιστική της παράδοση και το αρχιτεκτονικό της κάλλος. Και ύστερα πρακτική, λόγω αποκλεισμού αρκετών δεκάδων τετραγωνικών μέτρων από τις συνηθισμένες δραστηριότητες (περίπατος, παιγνίδι κ.λ.π.). Τέλος, εξαιρετικά επικίνδυνη για την σωματική ακεραιότητα, την υγεία και την ζωή των μικρών παιδιών, που χρησιμοποιούν  την εξέδρα ανεβαίνοντας πάνω σε αυτή από την σκάλα που διαθέτει… Χωρίς καμία προστασία και σε ύψος πολύ μεγάλο για το μέγεθος μικρών παιδιών ένα σπρώξιμο, ένα γλίστρημα μπορεί να αποβεί μοιραίο…
Είναι τόσο προκλητικά προφανή τα παραπάνω, που περιμέναμε ως αναμενόμενη την παρέμβαση της Δημοτικής Αρχής, που θα «επέπληττε» μάλιστα το αρμόδιο Συνεργείο για την καθυστέρηση μαζέματος της εξέδρας. ‘Η και άλλων αρμοδίων και κατάλληλων φορέων για την προστασία της Υγείας και της ασφάλειας των Πολιτών ή του μνημειακού χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου της πόλης… ‘Η και άλλων πνευματικών φορέων, που θεραπεύουν τις ιστορικές μνήμες του τόπου ενώ σφυρίζουν αδιάφορα στις σύγχρονες βεβηλώσεις. Δυστυχώς, όμως, άκρα σιωπή από παντού συμπληρώνουσα την δική μας σιωπηρή ανοχή στην βαρβαρότητα…
Απτόητη, λοιπόν, η εξέδρα μέχρι να την διαλύσουν κάποιοι από τους βραδυνούς θαμώνες της Σπιανάδας, που ψυχαγωγούνται πετώντας τα κομμάτια της παραπέρα… Τελευταία, βρίσκεται στην θέση της (μισοδιαλυμένη) από τα Χριστούγεννα, που στήθηκε πλάι στο απαράμιλλης κακαισθησίας «Χριστουγεννιάτικο Χωριό» στον απολύτως ακατάλληλο για την εποχή (κρύο και δυνατούς νοτιάδες) τόπο της Σπιανάδας… Το «χωριό» αποδομήθηκε αλλά η εξέδρα παραμένει…
Το γράψαμε, το ξαναγράψαμε, το κοροϊδέψαμε αλλά χαμπάρι οι αρμόδιοι και οι συν αυτοίς…  Η εξέδρα έγινε κομμάτι του υποβιβασμού της καθημερινότητάς μας… Κατά διαστήματα ξηλώνονταν ή μεταφέρονταν σε άλλη πλευρά του πάλκου… Αισίως όμως τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στημμένη στην Σπιανάδα περίπου στο ένα τέταρτο του έτους…  
Κάποιος φίλος παρατήρησε, πως αυτοί, που στήνουν …αυτού του «κάλλους» Χριστουγεννιάτικα χωριά σε αυτό το μέρος, είναι φυσιολογικό να έχουν παρατήσει την εξέδρα στην τύχη της.  Και είναι απολύτως φυσιολογικό να ενοχλούνται παραξενεμένοι όταν κάποιος επιμένει να σχολιάζει και να υποδεικνύει…
Εδώ κάθε συσχέτιση με τον πρόλογο του κειμένου για τον αγαπητό κ. Τραμπάκουλα δεν είναι επιτρεπτή… Είναι επιβεβλημένη…
Και καλή μας νύχτα !!!

Σχόλια