Σκάνδαλα, σκανδαλάκια, σκανδαλάρες...

Απ' όταν θυμάμαι τον ευατό μου ακούω για σκάνδαλα... Μικρά, μεγαλύτερα, πολύ μεγάλα... Σπανίως προσωποποιούμενα αλλά σταθερώς αμνηστευόμενα... Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όταν το σύστημα χρειάζεται έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να εξευμενίσει τον ..."όχλο"... 
Για σκάνδαλα μαθαίνουμε, και πάλι στο ίδιο φόντο... Ανοιχτές οι απειλές των "ευεργετών" μας ΕΕ και ΔΝΤ και πιο ανοιχτή σε πιέσεις η ...για πρώτη φορά αριστερή μας κυβέρνηση...
Περί σκανδάλων το άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη, που αναπαράγουμε.

Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…
Σοβαρότερο το σκάνδαλο Novartis από εκείνο της Siemens, μας λέει ο της δικαιοσύνης Κοντονής, προσθέτοντας ότι καταφθάνουν στην Αθήνα Αμερικανοί εισαγγελείς, για τη συγκρότηση της δικογραφίας. Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο πάμε, μα οι “σκανδαλιάρηδες” είναι πάντα άφαντοι! Το δήλωσε και ο Βορίδης στη ολομέλεια της βουλής κραδαίνοντας το ογκώδες πόρισμα της εξεταστικής για τα θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα, καταλήγοντας από βήματος στο διθυραμβικό ότι δεν βρέθηκε τελικά ένοχος… Κοίταξε προς τη πλευρά των κυβερνητικών και τους ρώτησε με το γνωστό  του ύφος: "Βρήκατε τελικά κάποιον ένοχο, πέστε ονόματα κύριοι, ονόματα…" Αυτή είναι η αλήθεια Μάκη ότι ενώ τα σκάνδαλα πέφτουν βροχή από δημιουργίας κράτους ψωροκώσταινας - με τους αρκετούς δισεκατομμυριούχους «βιοπαλαιστές» πατριώτες - οι ένοχοι πάντα είναι σπάνιοι και αν βρεθούν θα είναι κάποιοι  τριτοκλασάτοι κλητήρες για να κλείσει η υπόθεση… Συνήθως η παραγραφή έχει φροντίσει να προστατέψει πολιτικούς και η υπόθεση πάει αρχείο! Τελικά δεν υπήρξε πολιτικός ένοχος ούτε στη Siemens μα ούτε στις “πολύ τραγουδισμένες” λίστες της ξερακιανής Λαγκάρντ υπήρξαν ένοχοι, και πολύ περισσότερο στα εξοπλιστικά που την πόρτα τους έκλεισε πίσω του ο Άκης σφραγίζοντας και το στόμα του με μια παράξενη ανεξήγητη σιωπή… Εξεταστικές , ανακριτικές για  σκάνδαλα πολύχρωμα, πολυπρόσωπα, πανάκριβα, μα αετονύχηδες “σκανδαλιάρηδες” πολιτικοί ανύπαρκτοι! Τα σκάνδαλα βεβαίως δεν είναι… αυτοφυή, ούτε από μόνα τους βλασταίνουν και αναπτύσσονται και μάλιστα επειδή είναι και αναρριχώμενα σκαρφαλώνουν, περιτυλίγονται και θεριεύουν στην κοπριά των προηγούμενων ατιμώρητων. Κι έτσι συνεχίζεται η παράδοση στη πατρίδα των σκανδάλων χωρίς ενόχους…Κατά καιρούς ακούγεται και εκείνο το «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη…», που αντηχεί σαν ξετσίπωτη βρισιά στα αυτιά των Ελλήνων που πληρώνουν το μάρμαρο της σημερινής χρεοκοπίας… Βρισιά από στόματος όλων αυτών που αναλαμβάνουν εύκολα κάτι που ουδέποτε είχαν… Αλλά ας μη νομίζουμε πως διαθέτουμε την ευρωπαϊκή μοναδικότητα των σκανδάλων. Η Γαλλία ζει στις αποκαλύψεις του σκανδάλου της οικογένειας Φιγιόν με τις παχυλές αποζημιώσεις για εργασίες που δεν πραγματοποίησαν ποτέ η σύζυγος Πηνελόπη και τα δυο παιδιά της! Ο δεξιός Φρανσουά Φιγιόν, πρώην πρωθυπουργός και υποψήφιος για τη Γαλλική προεδρία, γίνεται ρεζίλι για μια αρπαχτή που δεν την είχε καθόλου ανάγκη καθότι βαθύπλουτος! Γεγονός που όμως δείχνει την ποιότητα του ανθρώπου που αν εκλεγεί θα εφαρμόσει ακόμα πιο αντιλαϊκή πολιτική, εκ πεποιθήσεως φανατικός “Θατσερικός”, για να… σώσει τη Γαλλία! Πειθαρχικό σκυλάκι στη γερμανική οικονομική κομαντατούρ για μόνιμη δημοσιονομική λιτότητα! Ευτυχία λοιπόν για την Λεπέν να τον έχει αντίπαλο της στο δεύτερο γύρο…  Και η Ρουμανία φλέγεται με διαδηλώσεις πολιτών που εκφράζουν την αντίθεσή τους σε ένα κυβερνητικό διάταγμα. Αυτό προβλέπει χαλάρωση των ρυθμίσεων του ποινικού κώδικα απέναντι στα αδικήματα διαφθοράς του πολιτικού κόσμου και θεωρείται η μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση σε μεταρρυθμίσεις για τη πάταξη της διαπλοκής…Ήδη κάτω από τη δυναμική των κινητοποιήσεων η εκεί κυβέρνηση απέσυρε το σκανδαλώδες διάταγμα. Ήταν κάτι ανάλογο με τον «δικό» μας περιβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών που επιφυλάσσει την προνομιακή μεταχείριση υπουργών και υφυπουργών έναντι των υπολοίπων πολιτών, ώστε να θεωρεί νόμιμη την παραγραφή ακόμη και αξιόποινων πράξεων τους μετά την παρέλευση πενταετίας. Νομικό κατασκεύασμα Βενιζέλειας έμπνευσης, που δίνει συχωροχάρτι με τα γνωστά σήμερα αποτελέσματα… Δεν είναι υπερβολή ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης δεν είναι το Χρηματιστήριο, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η Siemens, το Βατοπέδι, τα Εξοπλιστικά, αλλά ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Νόμος ασπίδα προστασίας σκανδάλων… Τα σκάνδαλα υπάρχουν και θα πληθαίνουν, θα ερευνώνται, θα αξιοποιούνται στα πρωτοσέλιδα και στα πάνελ, θετικά ή αρνητικά! Θα παίρνουν τον δρόμο της δικαιοσύνης, τα σκάνδαλα, όχι όμως και οι… “σκανδαλιάρηδες”! Αυτοί, ως πολιτικοί σωτήρες, αποκαθαίρονται πάραυτα με την σωτήρια παραγραφή! Όμως είναι αλήθεια ότι δεν μας αφήνουν εντελώς παραπονούμενους, δηλώνοντας από καιρού εις καιρόν, ότι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη, αφού την ποινική είχε προνοήσει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών να την αναλάβει!  

Σχόλια