...στη χαμένη μας ζωή… Θυμηθήκαμε
τον στίχο του Ρασούλη με την 2η επέτειο του δημοψηφίσματος, που
υπήρξε μία από τις σημαντικότερες στιγμές, που έχουμε ζήσει… Αυτό το 62% κόντρα
σε θεούς και δαίμονες, ημεδαπούς και εσπέριους, σαγηνευτές και υβριστές,
προσκυνημένους (Γερά, Γερούν, έκραζε ο εκπρόσωπος τύπου του « Ποταμιού»)
φραγκολεβαντίνους δήθεν μεταρρυθμιστές, έχει καταγραφεί… Δεν σβήνεται με καμία
γομολάστιχα, με καμία μπογιά… Μένει εκεί για να στοιχειώνει κάθε είδους
βρυκόλακες της υποταγής στον «ορθολογισμό» της αιώνιας εξάρτησης της χώρας και
του λαού… Πλάϊ στους κλασσικούς κήρυκες της ξενοκρατίας και οι προσφάτως
εκσυγχρονισμένοι σοσιαλφιλελεύθεροι… Πιο
αγριεμένοι και πιο φανατικοί από τους πρώτους…
Ανανεωτικοί στα λόγια, φανατικά και δογματικά προσηλωμένοι στον
παράδεισο της ΕΕ και του Ευρώ την ώρα που η ίδια η πραγματικότητα ρίχνει τις πιο
άγριες σφαλιάρες αποκαλύπτοντας εσωτερική σήψη και παρακμή κάτω από φτιασίδια
φτηνιάρικης δημαγωγικής εξαπάτησης.
Εξήντα δύο τοις εκατό, λοιπόν,
που απαγόρευσε και στον Alexis,
μία καλύτερη δικαιολογία… Γιατί, σήμερα, που τα πράματα έχουν ξεκαθαρίσει
απολύτως, φαίνεται, πως ένα ποσοστό, ακόμη και υπέρ του ΟΧΙ, πιο συγκρατημένο (ας
πούμε 52-48), θα επέτρεπε μία ομαλότερη δικαιολόγηση της κωλοτούμπας. Θα ήταν
ασυγκρίτως βολικότερο και περιοριστικό του
μεγέθους του πολιτικού εξευτελισμού.
Εξήντα δύο τοις εκατόν και δύο
μνημόνια στην πλάτη… Αυτός είναι ο άθλος της για πρώτη φορά κυβερνώσας
αριστεράς, που απαιτεί από εμάς ιδεολογικό και πολιτικό Alzheimer. Και ένας λαός σαστισμένος. … Η
πολιτική μας έχει την αποδοχή του κόσμου, που δεν αντιδρά, εξεστόμισε ο Alexis σε
μία απολύτως χυδαία και κουτοπόνηρη παράβλεψη πως η σαστισμάρα έχει επέλθει μετά
από τη βαρύτατη κατακέφαλη ροπαλιά της κωλοτούμπας… Της οποίας οι συνέπειες είναι κατά πολύ
βαθύτερες και μακροπρόθεσμες του ορατού… Μικρό δείγμα η μαζική άρνηση της νεολαίας
για πολιτική συμμετοχή, που την εποχή και τις μέρες του δημοψηφίσματος είχε
δείξει μία απρόσμενα και αναλογικά μεγάλη επανάκαμψη για να φύγει και πάλι από
το προσκήνιο με πίκρα, οργή και απογοήτευση.
Αθλιο δείγμα, επίσης, της πολιτικής
κατρακύλας ο καθημερινός διαγκωνισμός μεταξύ όλων των κοινοβουλευτικών –πλην ΚΚΕ-
δυνάμεων για το ποιός είναι ο καλύτερος εφαρμοστής των απαιτήσεων των δανειστών
στη χώρα-προτεκτοράτο με την ψήφο τους… Αθλιο
δείγμα και η «αριστερή» δημαγωγία για την επερχόμενη ανάπτυξη την ώρα που ακόμα
και τα γεράκια των δανειστών (βλ ΔΝΤ και όχι μόνο) αμφισβητούν την βιωσιμότητα
του Ελληνικού χρέους σε βάθος χρόνου καθιστώντας επιεικώς παράλογη την προσδοκία
ανάπτυξης και μάλιστα υπό φιλολαϊκούς όρους !!!
Αθλιο δείγμα η οβιδιακή
μεταμόρφωση αυτών, που κατηγορούσαν την ΔΗΜΑΡ για κυβερνητισμό και σήμερα
κόπτονται για το …μη χείρον, βέλτιστον… Η αθλιότητα έγκειται στην κακοποίηση
του λόγου και την μετατροπή του σε φτηνό εργαλείο ιδεολογικής και πολιτικής «εξισορρόπησης».
Σε ποια λογική μπορούν να αντέξουν
επιχειρήματα του τύπου: με τους άλλους θάταν χειρότερα… Η «δικαίωση» των υποστηρικτών
του ΝΑΙ εδραιώνεται καθημερινά με τέτοια επιχειρήματα…
Θα μπορούσαμε και εμείς να χαρούμε
για την επερχόμενη συντριβή τους. Αν αφορούσε μόνον τους ίδιους και το πολιτικό
τους εξανδραποδισμένο φορέα θα συνιστούσε αποκατάσταση πολιτικής δικαιοσύνης. Οι
συνέπειες όμως της ασυνέπειας, θα
πληρωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από την αριστερά… Πληρώνονται ήδη από
όσους πίστεψαν, ενθαρρύνθηκαν, συμμετείχαν, ενεργοποιήθηκαν…
Εντούτοις ο Ιούλιος του 2015 και το μεγαλειώδες 62% είναι κατατεθιμένο… Και
θα ενεργοποιηθεί μαζί με πολλά άλλα δεδομένα του ιστορικού γίγνεσθαι για να
λάβουν τα όνειρα εκδίκηση…
Σχόλια