Χιλή πριν 47 χρόνια…


11 Σεπτέμβρη του 73… Το τέλος μίας ευγενικής Λατινοαμερικάνικης χείμαιρας, ισοπεδωμένη κάτω από τις …φιλελεύθερες ερπύστριες των Πινοσέτ, Φρίντμαν.

Τότε στην Ελλάδα ζούσαμε την …φιλελευθεροποίηση του Μαρκεζίνη… Ο Μποστ έγραφε, στον Ταχυδρόμο με την ανεπανάληπτη σκιτσογραφία και ορθογραφία του…  Προσέχοντας να καταφέρει να τα πει χωρίς να κοπεί από την λογοκρισία…

Εγραφε, λοιπόν για την δολοφονία του Αλιέντε… Θυμάμαι το κείμενο απέξω αλλά δυστυχώς δεν μπορώ, δεν θυμάμαι την σπουδαία ορθογραφία του… Λάβε τε, λοιπόν, μόνον το κείμενο:

Ο Αλιέντε δυστυχώς υπήρξεν ένα τέρας

Δι’ αυτό και ηυτοκτόνησε με δεκαέξη σφαίρας

Οι μαρξισταί διδάσκονται εις τα σχολάς σαν μπούνε

Να ρίχνουν σφαίρας άφθονους όταν αυτοκτονούνε

Οστις αυτοκτονεί με μία εις το στόμα

Διαγράφεται ως Μαρξιστής και φεύγει από το κόμμα.

Και σε παραδίπλα στήλη:

Ο Πινοσέτ, ο Παπα Ντοκ, Πάγκαλος και Περον

Απέδειξαν το γράμμα πι πως είναι τυχερόν…

 (Χωρίς να αναφέρει τον Παπαδόπουλο…)

 Ας τιμήσουμε, με λίγο γέλιο μία πολύ πονεμένη και διδακτική ιστορία σαν εκείνη της Χιλής του 1973…


Σχόλια